“ငရဲေလာင္းတို႔ ပြဲေတာင္းသံ” (ခ)
“ငရဲေလာင္းတို႔ ပြဲေတာင္းသံ” (ခ)
သဃၤန္းျဖဴဆရာေတာ္
(26.8.2021 ရက္ေန႔ထုတ္ အတြဲ(၂) အမွတ္(၃၇) Golden Hand ဂ်ာနယ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။)
တစ္ကိုယ္ေတာ္အေတြးမ်ား
“လက္လုပ္ေသနတ္၊ လက္လုပ္ဗံုး၊ လက္လုပ္မိုင္း၊ ေလေသနတ္၊ တူမီး၊ ဂ်င္ကလိ၊ ဓား၊ လွံ၊ မွိန္း၊ ေလးခြ၊ ေပသီး၊ ကုန္းသီး … ေၾသာ္ … ရရာလက္နက္ေတြ စြဲကိုင္ၿပီး ေတာ္လွန္ေနၾကတာေပါ့ေလ … ဟုတ္ လား”
“အခု အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ ႏိုင္စီမံအစိုးရက ကိုလိုနီအစိုးရေပါ့ေလ … ဟုတ္လား”
“ရရာလက္နက္ကိုင္စြဲၿပီး ေတာ္လွန္ေနသူေတြက ျမန္မာ့သူရဲေကာင္းႀကီးေတြေပါ့ေလ … ဟုတ္လား”
“ေအး ေအး … မွတ္ထားရမယ္၊ မွတ္ထားပါ့မယ္”
ဤသည္မွာ သတင္းစာဖတ္ရတိုင္း ေျပာမိေနသည့္ ရင္တြင္းစကားမ်ား ျဖစ္ပါသည္။
“ရဲေတြကိုလည္း သတ္၊ အရပ္၀တ္နဲ႔ ခရီးသြားတဲ့ စစ္သားေတြကိုလည္း သတ္၊ ေၾသာ္ … အဲဒီရဲေတြ၊ စစ္သားေတြက အဂၤလိပ္ေတြေပါ့ေလ”
“ျပည္သူအခ်င္းခ်င္းလည္း အၾကမ္းဖက္သတ္ျဖတ္၊ မီး႐ိႈ႕၊ ဖ်က္ဆီး၊ ေၾသာ္ … အဲဒီျပည္သူေတြက ဖက္ဆစ္အလိုေတာ္ရိမို႔ ဆံုးမၾကတယ္ေပါ့ေနာ္”
“စက္႐ံု အလုပ္႐ံုေတြ မီး႐ႈိ႕၊ စာသင္ေက်ာင္းေတြ မီးပုလင္းပစ္၊ ဗံုးခြဲ၊ ေက်ာင္းအုပ္ကို ဖမ္းဆီး မ်က္ခံုး ေမြး ရိတ္၊ ၀န္ထမ္းေတြပံုကို အသံုးျပဳၿပီး နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ အရွက္ခြဲ”
“စက္႐ံု အလုပ္႐ံုေတြ မီး႐ႈိ႕ေတာ့ သူေဌးေတြ စက္႐ံုမေထာင္ရဲေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္။ အလုပ္သမားေတြ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ၿပီး ထမင္းငတ္ဆူပူေတာ့ အစိုးရအက်ပ္႐ိုက္ၿပီေပါ့ေနာ္”
“အလုပ္ဆင္းတဲ့၀န္ထမ္းေတြေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ပ်က္စီးသြားႏိုင္လို႔၊ ပညာေရးကို ေလးစားအားေပးတဲ့ ဆရာ-ဆရာမေတြေၾကာင့္ ကေလးေတြ အညြန္႔တံုးသြားႏိုင္လို႔၊ ၀န္ထမ္းေကာင္း ဆရာ-ဆရာမေကာင္းေတြကို Social Bullying အပါအ၀င္ နည္းမ်ဳိးစံု အရွက္ခြဲျပၿပီး ဆံုးမၾကတယ္ေပါ့ေနာ္”
“အဲဂလိုလား”
“အံမယ္ … အမႈိက္သပိတ္တဲ့”
“ေတာ္ေသးတာေပါ့ေလ၊ သပိတ္အမိႈက္သာဆို ဒုကၡ”
“သပိတ္နဲ႔ ဆႏၵလည္း ကြဲပံုမရ”
“CDM လုပ္တာက သပိတ္၊
ဗီႏိုင္း (ပိုစတာ) ကိုင္တာ၊ ေႂကြးေၾကာ္တာက ဆႏၵ၊
သံပံုးတီးတာ၊ ေၾကညာခ်က္ထုတ္တာက ဆန္႔က်င္မႈ၊
မီး႐ႈိ႕တာက ဖ်က္ဆီးမႈ၊
သတ္ျဖတ္တာက အၾကမ္းဖက္မႈ၊
လမ္းပိတ္တာက တားဆီးပိတ္ပင္မႈ၊
အမိႈက္ပစ္တာက ေႏွာင့္ယွက္မႈ”
“အင္း … တယ္ဟုတ္ပါ့လား”
“ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမိခင္ႀကီးရဲ႕ သားသမီးေတြဆိုေတာ့လည္း မိခင္ရဲ႕အဆံုးအမျဖစ္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအေမြ ေတြရထားလို႔ တုိင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းရာ ၿငိမ္းခ်မ္းေၾကာင္းေတြကို သူတို႔တတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ေပးရွာတာေနမွာ ေပါ့။ အျဖည့္ခံ အုတ္ခ်ပ္သဲပြင့္ေလးေတြပဲ။ ဂုဏ္ယူထိုက္တယ္ေပါ့ေနာ္”
“ေကာင္းေလစြ”
“ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအလုပ္လုပ္တာေတာ့ ဟုတ္ပါၿပီ”
“ရထားသံလမ္းေတြကိုျဖဳတ္၊ မူလီေတြ၊ ကလစ္ေတြကို ျဖဳတ္၊ ရထားလမ္းေပၚ အတားအဆီးေတြတင္ ၿပီး ပိတ္ပင္တားဆီးေတာ့ ရထားေတြ ေမွာက္ၾကမယ္ေပါ့ေနာ္။ ျပည္သူေတြ ေသမယ္ေပါ့ေနာ္။ ေနာင္ ဘယ္သူမွ ရထားမစီးရဲၾကေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္”
“ဒါဆိုရင္ ငွက္ပါတီျပန္တက္ၿပီး တိုင္းဖ်က္၊ ျပည္ဖ်က္၊ အမ်ဳိးဖ်က္၊ သာသနာဖ်က္၊ ယဥ္ေက်းမႈဖ်က္၊ အဖ်က္လုပ္ငန္းေတြ အႀကီးအက်ယ္ တရား၀င္ျပန္လုပ္ခြင့္ ရၿပီေပါ့ေနာ္”
“ဒါဆိုရင္ ငွက္မႀကီးရဲ႕ သားသမီးေတြ ေပ်ာ္ရႊင္၀မ္းသာ စိတ္ခ်မ္းသာႏိုင္ၿပီေပါ့ေနာ္”
“ေၾသာ္ …
ဒင္းတို႔ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ တိုင္းျပည္အပ်က္ခံရမယ္ ဟုတ္လား”
“အေတာ္ တရားတာပဲ”
“အေတာ္တရားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြပဲ”
“ကၽြတ္ … ကၽြတ္ … ကၽြတ္ …”
“ဒါေပါ့ေလ”
“တိုင္းျပည္အပ်က္ခံသင့္ရင္လည္း ခံရမယ္ေပါ့ေလ”
“႐ိုးသားတဲ့ ငွက္ေမေမ၊ အရိယာသူေတာ္စင္မႀကီး ငွက္ေမေမ၊ ဒုတိယဘုရားသခင္မႀကီး ငွက္ေမေမ မဟုတ္လား”
“ငွက္ေမေမလက္ထက္မွာ တိုင္းျပည္စီးပြားေရး အရမ္းႀကီးတိုးတက္လာၿပီး ျပည္သူေတြ အရမ္းအရမ္း ခ်မ္းသာလာၾကတယ္မဟုတ္လား”
“ဥပေဒ တအားနင္းေလးစားတဲ့ ငွက္ေမေမလက္ထက္မွာ ဥပေဒစိုးမိုးခဲ့တယ္မဟုတ္လား”
“အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြလည္း အမ်ားႀကီးဖန္တီးေပးခဲ့လို႔ ငွက္ေမေမလက္ထက္မွာ ႏုိင္ငံျခား သြားၿပီး အလုပ္လုပ္စရာ မလိုေတာ့ဘဲကိုး”
“ထြီ”
“ဒါႀကီးကိုမ်ား ဘာမက္စရာရွိလို႔”
“ေ၀ါ့ … အဲ့”
စာေရးသူသည္ အင္းစိန္ေတာရ၊ ဦးေစာရိပ္သာတြင္ တစ္ကိုယ္တည္း ေနထိုင္ရပါသည္။ စာေရး၊ စာဖတ္၊ ပရိတ္ရြတ္၊ တရားမွတ္ စသည့္ ေန႔စဥ္လုပ္ငန္းမ်ား ၿပီးဆံုးလွ်င္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္း ေတြးေနမိ သည္က မ်ားေလသည္။ အထက္ပါ အေတြးမ်ားသည္ ငွက္ဆိုးမ်ားကို ေျပာဆုိလိုသည့္ ရင္တြင္းစကားမ်ား ျဖစ္ပါသည္။
ျပည္သူေတြကပဲ ပိန္းတာလား
အမိႈက္ႏွင့္ သပိတ္ အပ္စပ္သည္၊ မအပ္စပ္သည္ အသာထားဘိဦး။ ငွက္ပါတီကို အမိႈက္ပါတီဟု ေခၚ ေ၀ၚထိုက္ေၾကာင္းကိုမူ အေၾကာင္းမ်ားစြာ ျပဆိုႏိုင္ေပသည္။ အမွန္အားျဖင့္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး၌ အမိႈက္ေကာက္ လည္း သူတို႔၊ အမိႈက္ပစ္ေတာ့လည္း သူတို႔၊ အမိႈက္လုပ္ေတာ့လည္း သူတို႔၊ အမႈိက္ထုတ္ေတာ့လည္း သူတို႔၊ အမိႈက္႐ႈပ္ေတာ့လည္း သူတို႔ပင္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တုိ႔ကို အမိႈက္ပါတီ၀င္မ်ား၊ အမိႈက္မ်ားအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ၎တို႔၏ပါတီကို အမိႈက္ပါတီဟုလည္းေကာင္း၊ ၎တို႔၏ ပါတီေခါင္းေဆာင္ႀကီးကို အမိႈက္မႀကီးဟုလည္း ေကာင္း ေခၚဆိုမည္ဆိုလွ်င္ ႐ူဠႇီမဖက္ အႏြတၳသက္သက္သာ အမည္သညာအစစ္ ျဖစ္ေလသတည္း။ မွန္၏။ ႐ူဠႇီဆိုသည္မွာ တင္စားအမည္ကို ေခၚဆိုပါသည္။ အမည္သညာသက္သက္သာျဖစ္ၿပီး အမည္ႏွင့္ ပုဂၢိဳလ္ လိုက္ ဖက္ျခင္း (ဂုဏ္ႏွင့္ ျဒပ္) စပ္ဟပ္ျခင္း မရွိပါ။ ဥပမာ-ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ ေသသြားရွာေသာ ေမာင္သက္ရွည္၊ ပလတ္စတစ္ေကာက္၍ ေတာင္းစားေနရေသာ ေမာင္ျပည့္စံု၊ အမ်ဳိးသားေရးကို ရန္သူလိုသေဘာထားၿပီး အာဏာရွင္ဆန္ေနသည့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီပါတီ၊ တိုင္းျပည္ကိုေရာင္းစားေနေသာ ျပည္ေထာင္စုမိခင္ စသည္တည္း။ အႏြတၳဆိုသည္မွာ ပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ လိုက္ဖက္သည့္အမည္ (ျဒပ္ႏွင့္ လိုက္ဖက္သည့္ ဂုဏ္) ကို ဆိုလိုပါ သည္။ ဥပမာ-႐ိုး႐ိုးေအးေအးေနထိုင္သည့္ မေအး၊ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ ရင္ေသြးမ်ားစြာ ေမြးထားသည့္ ရွင္ေမြး လြန္း၊ အျမဲတမ္း ၿဂိဳဟ္ထိုးေနသည့္ ငွက္ဆိုးမ၊ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ႕တိုင္း ပလူးျပသည့္ ပလူးမ စသည္တည္း။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ အမိႈက္ပါတီႏွင့္ တိုင္းျပည္၏ အမိႈက္သ႐ိုက္မ်ားကို သိေလာက္ၿပီျဖစ္ေပသည္။
အို … ငွက္ဆိုးအေပါင္းတို႔
သင္တို႔သည္ တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးအတြက္ အမိႈက္သ႐ိုက္မ်ားသာ ျဖစ္သတည္း။
ဘာသာ၊ သာသနာ၊ ယဥ္ေက်းမႈအတြက္ အမိႈက္သ႐ိုက္မ်ားသာ ျဖစ္သတည္း။
ငွက္ဆိုးမ်ား ေသာင္းက်န္းလြန္းအားႀကီးလွ်င္ ပ်ဴေစာထီးကား ေပၚလာမည္သာ။ ပ်ဴေစာထီးကား အျပစ္ မဲ့ ျပည္သူအေပါင္း၏ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာသည့္ ငွက္ႏိုင္မင္းတစ္ပါးသာ ျဖစ္သတည္း။
ငွက္မႀကီးဦးေဆာင္၍ အမိႈက္ေကာက္ပြဲမ်ား က်င္းပခဲ့ၾကဖူးေလ၏။ သန္းေပါင္းမ်ားစြာက ခ်ီးက်ဴးၾက ေသာ္လည္း စာေရးသူက မခ်ီးက်ဴးရဲ။ “အမိႈက္ေကာက္တာ ကုသိုလ္အလုပ္၊ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ မဟုတ္ဘူး လား”ဟု ေမးၾကသူလည္း ရွိခဲ့၏။ “ဟုတ္တယ္ေလ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါသူ႔အလုပ္မွ မဟုတ္တာ။ သူ႔ကို ျပည္သူေတြ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ခဲ့တာက အမိႈက္ေကာက္ဖို႔မွ မဟုတ္တာ”ဟု ေျဖခဲ့ရ၏။ သူ႔ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ သူ၏ သားႀကီးမ်ားကပါ အမိႈက္ေကာက္၊ အမႈိက္လွည္းလာၾက၏။ လူတစ္ေယာက္ တံျမက္လွည္းရန္အတြက္ လံုျခံဳ ေရးမ်ားစြာ အေစာင့္ခ်ထားရ၏။ ဓာတ္ပံု႐ိုက္သူက ႐ိုက္၊ ရပ္ၾကည့္သူက ၾကည့္ႏွင့္ ငွက္မ်ားလက္ထက္ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးကား ရယ္စရာ ဟာသကမၻာ ျဖစ္ခဲ့ရေလ၏။ ေလာ္ဘီမ်ား ေတာ္ကီထည့္လြန္း၍သာ အမိႈက္ေကာက္ သီအိုရီကို မသိခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္၏။ အမွန္အားျဖင့္ သူသည္ “ျပည္သူမ်ားေရြး၍သာ ဤေနရာေရာက္ေနသည္။ သူ႔ အဆင့္က အမိႈက္ေကာက္အဆင့္သာ ရွိပါသည္”ဟု ပါေဖာမန္႔စ္ လုပ္ျပသြားျခင္းျဖစ္၏။ ပိန္းလြန္းသည့္ ျပည္သူ မ်ား ခံၾကေလဟူလိုေသာ္။
အမွန္အားျဖင့္ အမိႈက္ေကာက္အဆင့္သာရွိၿပီး မည္သည့္အလုပ္ကိုမွ် ၿပီးဆံုးသည့္တိုင္ေအာင္ ျဖစ္ျဖစ္ ေျမာက္ေျမာက္ ျပဳလုပ္ေလ့မရွိဘဲ အရာရာကို တစ္ပိုင္းတစ္စ၊ တစ္၀က္တစ္ပ်က္ျဖင့္သာ ပစ္ထားခဲ့ေလ့ရွိေသာ ေပါက္ပန္းေလးဆယ္ မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္ကို ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္တင္ေျမႇာက္ကာ တိုင္းျပည္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္း သာယာ၀ေျပာ စည္ပင္စိုျပည္လိမ့္မည္ဟူေသာ ယံုၾကည္ခ်က္ျဖင့္ ဘုရားလိုကိုးကြယ္သည့္ ႏိုင္ငံဟူ၍ ဤကမၻာတြင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံတည္းသာ ရွိေလသတည္း။
ငရဲေလာင္းတို႔ ပြဲေတာင္းသံ
သတင္းစာေဆာင္းပါးရွင္တစ္ဦးက ငွက္ဆိုးမ်ားကို ႏိုင္ငံေရးမိစၦာဒိ႒ိဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ၀ါရင့္သတင္း စာဆရာႀကီးတစ္ဦးက ငွက္ပါတီကို မိစၦာပါတီဟူ၍လည္းေကာင္း ေရးသားေခၚေ၀ၚသြားသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ မွန္ပါသည္။ မိစၦာဒိ႒ိတို႔ မျပဳ၀ံ့သည့္ အကုသိုလ္ဒုစ႐ိုက္ဟူ၍ မရွိသကဲ့သို႔ ငွက္ဆိုးမ်ားမျပဳ၀ံ့သည့္ အကုသိုလ္ ဒုစ႐ိုက္ဟူ၍ မရွိပါ။ ကေလးအရြယ္ လူမမည္ မိန္းကေလးမ်ား၊ အမ်ဳိးသမီးမ်ား၊ အရပ္သူ၊ အရပ္သားမ်ားကိုပင္ သတ္ျဖတ္ရဲၾကသူ၊ လမ္းတံတားမ်ား ဖ်က္ဆီး႐ံုတင္မက ရထားလမ္းကိုပါ ျဖဳတ္ရဲ၊ ပိတ္ဆို႔တားဆီးရဲၾကသူ၊ မီး႐ႈိ႕ ဖ်က္ဆီး၊ အၾကမ္းဖက္ ႐ိုက္ႏွက္၊ အမိႈက္ပစ္ေႏွာင့္ယွက္၊ ပိတ္ဆို႔ဟန္႔တား၊ တားဆီးပိတ္ပင္၊ ဖိအားေပးၿခိမ္း ေျခာက္၊ အရွက္ခြဲ ေခါင္းတံုးရိတ္၊ မ်က္ခံုးေမြးရိတ္၊ နဖူးတက္တူးထိုး၊ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားအား မဖြယ္မရာေစာ္ ကား စသည္အားျဖင့္ ၎တို႔၏ အကုသိုလ္ကား ကမ္းကုန္ေနေပၿပီ။ ယခင္ကလည္း မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးကို ျပစ္မွားခဲ့ၾကသည္။ ယခုလည္း ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားကို ေစာ္ကားျပစ္မွားေနၾကသည္။ ေရႊတိဂံုေစတီ ေတာ္ပါမခ်န္ ျပစ္မွားရဲေသာ ၎တို႔၏အကုသိုလ္ကား သာမန္အကုသိုလ္ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ ေသခ်ာေပါက္ ငရဲ ေရာက္ေစမည့္ အကုသိုလ္အစစ္သာ ျဖစ္ေပသည္။ နိယတမိစၦာဒိ႒ိ၌ နိယတဟူသည္ ေသလွ်င္ ငရဲဂတိျမဲျခင္း ကို ဆိုလိုေပသည္။ နိယတမိစၦာဒိ႒ိမ်ားသည္ ကံႏွင့္ ကံ၏အက်ဳိးကို မယံုၾကည္သူ၊ လက္မခံသူမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ေၾကာင့္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈဆုိလွ်င္ ေ၀းစြာေရွာင္ၿပီး အကုသိုလ္ မေကာင္းမႈဆိုလွ်င္ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ျပဳလုပ္ရဲ ၾကေပသည္။ ဤကမၻာတြင္ နိယတမိစၦာဒိ႒ိတိို႔ မက်ဴးလြန္၀ံ့သည့္ ဒုစ႐ိုက္ဟူ၍ မရွိသကဲ့သို႔ မျပစ္မွား၀ံ့သည့္ ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါဟူ၍လည္း လံုး၀မရွိပါ။ ယခုအခ်ိန္၌ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတရားေဟာလွ်င္ လည္း ျမတ္စြာဘုရားကို ျပစ္မွားေစာ္ကားၾကဦးမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ျမတ္စြာဘုရားဟူ၍ ခ်မ္းသာေပးမည္ မဟုတ္ေပ။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ေသာင္းက်န္းေနေသာ ငွက္ဆိုးမ်ားသည္ ေသခ်ာေပါက္ ငရဲက်မည့္ ငရဲေလာင္းမ်ား ျဖစ္သည္ကို သိရွိေလာက္ေပၿပီ။ ငွက္ဆိုးထိုးသံ ၾကားရသည့္အခါတိုင္း ငရဲေလာင္းတို႔၏ ပြဲေတာင္းသံဟု မွတ္ယူ ၾကရပါမည္။ ငွက္ဆိုးမ်ားကား အသည္းေကာင္း၍ ပြဲေတာင္းေနသည့္ ငရဲေလာင္းမ်ားသာ ျဖစ္သတည္း။
မိစၦာဒိ႒ိ၊ ယူဘိတိမ္းေစာင္း၊ သူအေပါင္းကား၊ အေၾကာင္းမ႐ႈ၊ မေကာင္းမႈကို၊ မျပဳဟူသည္၊ တစ္မည္မရွိ၊ ျပဳသည္တိေၾကာင့္၊ ၀ီစိအထဲ၊ ငရဲဘ၀၊ ေယဘုယ်၌၊ မထႏိုင္ၿပီ။
ပထ၀ီေဂါပက၊ ဟူထတံုဘိ၊ သုဂတိမွ်၊ မသိေ၀းကြာ၊ ဤလူ႔ရြာႏွင့္၊ ဖီလာကြယ္ေထာင့္၊ ေျမေစာင့္၀ဋ္ ငုတ္၊ မျပဳတ္ႏိုင္စြာ၊ မီးစာျဖစ္လ်က္၊ ကမၻာပ်က္လည္း၊ ကမၻာသာေၾက၊ ကံမေၾကဘူး။ (မဃေဒ၀။ )
အာေသ၀န၊ ပစၥယျဖင့္၊ ၀ါဒအလို၊ ေျမႀကီးမ်ဳိလည္း၊ ယူကိုယူျမဲ၊ စြန္႔ႏိုင္ခဲ၏။ ငရဲခံလိမ့္ မည္ေသာ ေၾကာင့္။ (မဃေဒ၀။ ။)
မဃေဒ၀သည္ ဘုရားတရားေတာ္မ်ားကို ကဗ်ာစီထားသည့္ အလကၤာက်မ္းႀကီး ျဖစ္ပါသည္။ နိယတ မိစၦာဒိ႒ိသမားတို႔ ငရဲေရာက္ေနခ်ိန္ ကမၻာပ်က္သည္ႏွင့္ၾကံဳလွ်င္ မပ်က္သည့္ကမၻာသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ခံရပါသည္။ ဤသည္ကို “မီးစာျဖစ္လ်က္၊ ကမၻာပ်က္လည္း၊ ကမၻာသာေၾက၊ ကံမေၾကဘူး”ဟု ဆိုထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
စက္ကြင္းမမိေအာင္ ေ၀းေ၀းေရွာင္
အြန္လိုင္းေပၚတြင္ျဖစ္ေစ၊ အရပ္ထဲတြင္ျဖစ္ေစ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားကို ေစာ္ကားျပစ္မွားေန သည့္ ေလာ္ဘီမ်ားကိုေတြ႕ရလွ်င္ “ႏိုင္ငံေရးသမား မလုပ္ရဲသည့္ အကုသိုလ္မရွိ”ဟု ေတြးေနမိသကဲ့သို႔ ရြံလည္း ရြံ၊ သနားလည္း သနားသည့္ စိတ္အမူအရာမ်ားလည္း ျဖစ္ေပၚေလ့ရွိပါသည္။
သံဃာသံုးေထာင္ေက်ာ္ရွိသည့္ေက်ာင္းတိုက္သို႔ ထဘီထုပ္ပစ္၍ ေရဒီယိုလႊင့္ေသာႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား၊
ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား ပံုေတာ္ကို မဖြယ္မရာျပဳလုပ္ရဲေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား၊
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို ၀င္စီးဖ်က္ဆီး၊ ဘုန္းႀကီးကို ႐ိုက္ႏွက္ရဲေသာ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား၊
မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီး မေရွာင္၊
ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္လည္း ခ်မ္းသာမေပး၊
ျပည္သူ႔လမ္းမ်ားကိုလည္း ပိတ္ဆို႔၊
ရထားစီးျပည္သူမ်ားကိုလည္း လုပ္ၾကံႏွင့္
ဧရာမ ေၾကာက္စရာ ႏိုင္ငံေရးေပတည္း။
ထိုသူမ်ားကို ေရွာင္ရွားၾကပါ ျပည္သူအေပါင္းတို႔။
စက္ကြင္းမိႏိုင္ေသာေၾကာင့္ပါ ျပည္သူအေပါင္းတို႔။ ။
သဃၤန္းျဖဴဆရာေတာ္
၇-၄-၂၀၂၁
