“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ေက်းဇူးတင္တဲ့ရဟန္းတုိင္း ပါရာဇိကက်ေစသတည္း”
ကိုၾကည္လင္းကို ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာတာနဲ႔ပဲ ဦးပဥၥင္းဟာ ျပည္သူအားလံုးရဲ႕ အမုန္းေကာင္ႀကီး ျဖစ္သြားေလေရာ့သလား။ ေက်းဇူးတင္စကားေျပာတာ ဘယ္ဝိနည္းနဲ႔ ၿငိစြန္းသလဲ၊ ဘယ္သိကၡာပုဒ္အရ ဘယ္အာပတ္သင့္သလဲ၊ ရာဇသတ္ဥပေဒအရ တရားစြဲလို႔ရသလား၊ ဘယ္ပုဒ္မနဲ႔႔ ဘယ္ျပစ္ဒဏ္ေပးလုိ႔ ရလဲ စုံစမ္းေလ့လာပါဦးကြာ။ ေက်းဇူးတင္တယ္ေျပာတာနဲ႔ပဲ လိုရာဆြဲယူၿပီး လူသတ္သမားကို အားေပးတာလိုလို လူသတ္ဝါဒေထာက္ခံတာလိုလို ေရးသားေနၾက၊ ေဟာေျပာေနၾက၊ စြပ္စြဲေနၾကတဲ့ ဘုန္းႀကီးဆိုသူေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုသူေတြကို သနားမိတယ္ကြာ။
သတ္ခုိင္းတာ၊ သတ္ဖို႔တုိက္တြန္းတာ၊ သတ္ေနတာကို ခ်ီးက်ဴးတာ၊ လက္ခုပ္တီးအားေပးတာမွ ‘လူမုိက္အားေပး’သက္ေရာက္တာပါကြာ။ ေသသူကျဖင့္ သူ႔စရိတ္နဲ႔သူ ငရဲေရာက္ေနၿပီ၊ တေရးႏိုးမွထၿပီး ေက်းဇူးတင္စကားေျပာမိတာ လူသတ္မႈနဲ႔ ဘယ္လိုပတ္သက္ေနလဲကြ။ အဲဒီလို ပတ္သက္လို႔ ပါရာဇိကက်ေၾကးဆိုရင္ ျမန္မာျပည္မွာ သံဃာေတာင္ မရွိႏိုင္ေတာ့ပါဘူးကြာ။ ဘယ္ေၾကာင့္လဲဆို သံဃာမွန္သမွ် ေက်းဇူးသိတတ္ၾကလို႔ပါပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်းဇူး မခ်ီးက်ဴးဖူးတဲ့ သံဃာဆိုတာ ျမန္မာျပည္မွာ လံုးဝ မရွိခဲ့ဖူးဘူးေလ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ကို ခ်ီးက်ဴးၾက ေက်းဇူးတင္ၾကသူေတြဟာလည္း လူသတ္အားေပးေတြပဲလား။ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ကို ေက်းဇူးမတင္ဖူးတဲ့ ျပည္သူေကာ ရွိႏိုင္ပါ့မလား။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔လူသတ္ခဲ့လို႔ ခ်ီးက်ဴးခံရတာလား၊ လြတ္လပ္ေရးယူေပးခဲ့လို႔ ေက်းဇူးတင္ၾကတာလား။ တစ္ကန္႔စီပါ ကိုေဆြဝင္း။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ က်ေရာက္ႏိုင္မည့္ အစၥလာမ္မုိက္ေဇးရွင္းအႏၲရာယ္ႀကီးအေၾကာင္း ကိုေဆြဝင္းေသခ်ာေလ့လာဖူးရင္ ဦးပဥၥင္း ဘာေၾကာင့္ ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာတယ္ဆိုတာ ကိုေဆြဝင္းတစ္ေယာက္ သိႏိုင္ေလာက္မယ္ထင္ရတာပဲေလ။
“ႏိုင္ငံေရးသမားပီသခ်င္ရင္ ေက်းဇူးအရင္ကန္းျပၾက”
ျမန္မာေနာင္းမွာေရးတဲ့ သတင္းသမားက ေရႊဝါေရာင္အမည္ခံ ရဟန္းတစ္ပါးစကားကို ထည့္သြင္းေရးသားထားတာ ေတြ႔ရတယ္။ ကိုေဆြဝင္းကလည္း အဲဒီစကားကိုပဲ အပီဆိုၿပီး အခ်ီႀကီးကိုင္ထည့္လုိက္ပံုရတယ္။ အဲဒီေရႊဝါေရာင္ရဟန္းေလးဟာ ပရိယတၱိမွာ အငယ္တန္း အလတ္တန္း အဆင့္ေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ ၾကားဖူးနားဝနဲ႔ ဆရာႀကီးလုပ္ ေျဖလုိက္တဲ့စကားကို စာတတ္ေပတတ္ က်မ္းဂန္တတ္ေတြထံ အတည္ျပဳခ်က္မယူဘဲ အပိုင္ကိုင္လုိက္တဲ့ ကိုေဆြဝင္းလည္း အခုဆိုရင္ ငိုင္မႈိင္ေတြခဲ့ရေလာက္ပါၿပီ။ အဲဒီရဟန္းငယ္ကို ဦးပဥၥင္းကပဲ ကယ္ခဲ့ ကူခဲ့ရတာပါ။ ေထာင္ကထြက္ခါစ ပခုကၠဴမွာ လက္ခံမည့္သူမရွိလုိ႔ အကူအညီလာေတာင္းတာနဲ႔ ေက်ာင္းလည္းရွာေပး၊ သကၤန္းလည္း လွဴ၊ ေငြလည္းေထာက္ပံ့ထားခဲ့တာပါ။ ေနာက္ေတာ့ လူေပါင္းမွားသြားတာလား၊ လူမွားေပါင္းလုိ႔ ႏိုင္ငံေရးသမားပီပီ ေက်းဇူးကန္းတတ္သြားတာလား၊ ေက်းဆြတ္တတ္သြားတာလား၊ ေက်းဇူးကန္းမွ ႏိုင္ငံေရးသမားပီသတယ္လို႔ ယံုၾကည္သြားလုိ႔လား သူကိုယ္တုိင္မွ သိမွာပါေနာ္…။
(ပထမရုံးခ်ိန္း လုံး၀ မလာ။ ဒုတိယရုံးခ်ိန္း ဆင့္စာမေရာက္လို႔ဟုဆို။ ၆.၄.၂၀၂၀ရက္ေန႔ တတိယရုံးခ်ိန္း အိမ္ေျပာင္းသြား လိပ္စာမသိရလို႔ ဆင့္စာပို႔မရဟုဆို။ ျပည္တြင္းမွာ ရွိေသးလား မရွိေတာ့ဘူးလား မသိရေသး။ ၅.၅.၂၀၂၀ ရက္ေန႔ ျပန္ခ်ိန္းထားေၾကာင္း သိရပါသည္။ Admin)
(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)
ဦးပဥၥင္း
ဝီရသူ(မစုိးရိမ္)
ဘဒၵႏၲဝိစိတၱာဘိဝံသ
ဓမၼသဟာယေက်ာင္းနာယက
မစုိးရိမ္တိုက္သစ္
မဟာေအာင္ေျမၿမဳိ႕နယ္
မႏၲေလျမိဳ႕။
25.3.2020
“တရားရေးကို နိုင်ငံရေးနည်းနဲ့ ဖြေရှင်းနေတာလား ကိုဆွေဝင်း” (စ)
“ဗိုလ်ချုပ်ကို ကျေးဇူးတင်တဲ့ရဟန်းတိုင်း ပါရာဇိကကျစေသတည်း”
ကိုကြည်လင်းကို ကျေးဇူးတင်စကား ပြောတာနဲ့ပဲ ဦးပဉ္စင်းဟာ ပြည်သူအားလုံးရဲ့ အမုန်းကောင်ကြီး ဖြစ်သွားလေရော့သလား။ ကျေးဇူးတင်စကားပြောတာ ဘယ်ဝိနည်းနဲ့ ငြိစွန်းသလဲ၊ ဘယ်သိက္ခာပုဒ်အရ ဘယ်အာပတ်သင့်သလဲ၊ ရာဇသတ်ဥပဒေအရ တရားစွဲလို့ရသလား၊ ဘယ်ပုဒ်မနဲ့ ဘယ်ပြစ်ဒဏ်ပေးလို့ ရလဲ စုံစမ်းလေ့လာပါဦးကွာ။ ကျေးဇူးတင်တယ်ပြောတာနဲ့ပဲ လိုရာဆွဲယူပြီး လူသတ်သမားကို အားပေးတာလိုလို လူသတ်ဝါဒထောက်ခံတာလိုလို ရေးသားနေကြ၊ ဟောပြောနေကြ၊ စွပ်စွဲနေကြတဲ့ ဘုန်းကြီးဆိုသူတွေနဲ့ နိုင်ငံရေးသမားဆိုသူတွေကို သနားမိတယ်ကွာ။
သတ်ခိုင်းတာ၊ သတ်ဖို့တိုက်တွန်းတာ၊ သတ်နေတာကို ချီးကျူးတာ၊ လက်ခုပ်တီးအားပေးတာမှ ‘လူမိုက်အားပေး’သက်ရောက်တာပါကွာ။ သေသူကဖြင့် သူ့စရိတ်နဲ့သူ ငရဲရောက်နေပြီ၊ တရေးနိုးမှထပြီး ကျေးဇူးတင်စကားပြောမိတာ လူသတ်မှုနဲ့ ဘယ်လိုပတ်သက်နေလဲကွ။ အဲဒီလို ပတ်သက်လို့ ပါရာဇိကကျကြေးဆိုရင် မြန်မာပြည်မှာ သံဃာတောင် မရှိနိုင်တော့ပါဘူးကွာ။ ဘယ်ကြောင့်လဲဆို သံဃာမှန်သမျှ ကျေးဇူးသိတတ်ကြလို့ပါပဲ။ ဗိုလ်ချုပ်ကျေးဇူး မချီးကျူးဖူးတဲ့ သံဃာဆိုတာ မြန်မာပြည်မှာ လုံးဝ မရှိခဲ့ဖူးဘူးလေ။ ဗိုလ်ချုပ်နဲ့ ရဲဘော်သုံးကျိပ်ကို ချီးကျူးကြ ကျေးဇူးတင်ကြသူတွေဟာလည်း လူသတ်အားပေးတွေပဲလား။ ရဲဘော်သုံးကျိပ်ကို ကျေးဇူးမတင်ဖူးတဲ့ ပြည်သူကော ရှိနိုင်ပါ့မလား။ ဗိုလ်ချုပ်တို့လူသတ်ခဲ့လို့ ချီးကျူးခံရတာလား၊ လွတ်လပ်ရေးယူပေးခဲ့လို့ ကျေးဇူးတင်ကြတာလား။ တစ်ကန့်စီပါ ကိုဆွေဝင်း။ နောင်တစ်ချိန်မှာ ကျရောက်နိုင်မည့် အစ္စလာမ်မိုက်ဇေးရှင်းအန္တရာယ်ကြီးအကြောင်း ကိုဆွေဝင်းသေချာလေ့လာဖူးရင် ဦးပဉ္စင်း ဘာကြောင့် ကျေးဇူးတင်စကား ပြောတယ်ဆိုတာ ကိုဆွေဝင်းတစ်ယောက် သိနိုင်လောက်မယ်ထင်ရတာပဲလေ။
“နိုင်ငံရေးသမားပီသချင်ရင် ကျေးဇူးအရင်ကန်းပြကြ”
မြန်မာနောင်းမှာရေးတဲ့ သတင်းသမားက ရွှေဝါရောင်အမည်ခံ ရဟန်းတစ်ပါးစကားကို ထည့်သွင်းရေးသားထားတာ တွေ့ရတယ်။ ကိုဆွေဝင်းကလည်း အဲဒီစကားကိုပဲ အပီဆိုပြီး အချီကြီးကိုင်ထည့်လိုက်ပုံရတယ်။ အဲဒီရွှေဝါရောင်ရဟန်းလေးဟာ ပရိယတ္တိမှာ အငယ်တန်း အလတ်တန်း အဆင့်လောက်ပဲ ရှိပါတယ်။ ကြားဖူးနားဝနဲ့ ဆရာကြီးလုပ် ဖြေလိုက်တဲ့စကားကို စာတတ်ပေတတ် ကျမ်းဂန်တတ်တွေထံ အတည်ပြုချက်မယူဘဲ အပိုင်ကိုင်လိုက်တဲ့ ကိုဆွေဝင်းလည်း အခုဆိုရင် ငိုင်မှိုင်တွေခဲ့ရလောက်ပါပြီ။ အဲဒီရဟန်းငယ်ကို ဦးပဉ္စင်းကပဲ ကယ်ခဲ့ ကူခဲ့ရတာပါ။ ထောင်ကထွက်ခါစ ပခုက္ကူမှာ လက်ခံမည့်သူမရှိလို့ အကူအညီလာတောင်းတာနဲ့ ကျောင်းလည်းရှာပေး၊ သင်္ကန်းလည်း လှူ၊ ငွေလည်းထောက်ပံ့ထားခဲ့တာပါ။ နောက်တော့ လူပေါင်းမှားသွားတာလား၊ လူမှားပေါင်းလို့ နိုင်ငံရေးသမားပီပီ ကျေးဇူးကန်းတတ်သွားတာလား၊ ကျေးဆွတ်တတ်သွားတာလား၊ ကျေးဇူးကန်းမှ နိုင်ငံရေးသမားပီသတယ်လို့ ယုံကြည်သွားလို့လား သူကိုယ်တိုင်မှ သိမှာပါနော်…။
(ပထမရုံးချိန်း လုံး၀ မလာ။ ဒုတိယရုံးချိန်း ဆင့်စာမရောက်လို့ဟုဆို။ ၆.၄.၂၀၂၀ရက်နေ့ တတိယရုံးချိန်း အိမ်ပြောင်းသွား လိပ်စာမသိရလို့ ဆင့်စာပို့မရဟုဆို။ ပြည်တွင်းမှာ ရှိသေးလား မရှိတော့ဘူးလား မသိရသေး။ ၅.၅.၂၀၂၀ ရက်နေ့ ပြန်ချိန်းထားကြောင်း သိရပါသည်။ Admin)
(ဆက်လက်ဖော်ပြပါမည်)
ဦးပဉ္စင်း
ဝီရသူ(မစိုးရိမ်)
ဘဒ္ဒန္တဝိစိတ္တာဘိဝံသ
ဓမ္မသဟာယကျောင်းနာယက
မစိုးရိမ်တိုက်သစ်
မဟာအောင်မြေမြို့နယ်
မန္တလေမြို့။
25.3.2020
