ဝါေခါင္လျပည့္ေန႔ 26.8.2018 ရက္ေန႔၊ တရားပြဲၿပီးတဲ့အခါ ေဝယ်ာဝစၥျပဳလုပ္ၾကတဲ့ ပရဟိတအဖြဲ႔အသီးသီး လာေရာက္ႏႈတ္ဆက္ၾကပါတယ္။ညေနပိုင္းမွာ ခိုလၿမဳိ႕သို႔ ေရာက္ရွိပါတယ္။ျမန္မာျပည္မွ ျပင္ဦးလြင္ၿမဳိ႕ေလးလိုပါပဲ။လံုးခ်င္းတုိ္က္အိမ္ေလးမ်ား ၿခံဝင္းက်ယ္ေလးမ်ား ေပါမ်ားတဲ့ သူေဌးရပ္ကြက္ေလးပါ။
အေမရိကန္လူမ်ဳိး ထုိင္းဆရာေတာ္ႀကီး ၾကြေရာက္လာသည့္အခါတုိင္း ပါလာတတ္တဲ့ ထုိင္းသီလရွင္ဆရာေလးေတြထံေရာက္ရွိပါတယ္။ပါလာတဲ့ ေက်ာက္စီပန္းခ်ီကားေလးေတြ လက္ေဆာင္ေပးရင္း ခင္မင္ရင္းႏွီးစြာ စကားေျပာၾကပါတယ္။အထူးသျဖင့္ ဝိပႆနာအေၾကာင္းေတြမ်ားပါတယ္။
ဆရာေလးတုိ႔ေက်ာင္းတုိက္က တကယ့္အက်ယ္ခ်ဳပ္ပါပဲ။ထမင္းစားခ်ိန္မွာပဲ အခန္းအျပင္ထြက္ၿပီး စားစရာယူရတယ္။က်န္တဲ့အခ်ိန္ အခန္းထဲမွာပဲ တစ္ပါးတည္းေနရတယ္။က်န္းမာေရးေလ့က်င့္ခန္းအတြက္ပါ အခန္းထဲလမ္းေလွ်ာက္ဖုိ႔ စီစဥ္ေပးထားတယ္။အခန္းအက်ယ္ႀကီးေတြပါ။ဆရာေလးက ေထာင္က်သလိုခံစားရေၾကာင္း စာေရးသူေတာင္ ရွစ္ႏွစ္ႏွင့္ သံုးလ ေထာင္ထဲမွာေနခဲ့ရေပမယ့္ အၿပဳံးမပ်က္ခဲ့ဘူး။စာေရးသူရဲ႕ ၿပဳံးေနတဲ့အမူအရာေလးကို သတိျပဳဆင္ျခင္ၿပီး ပ်င္းရိစရာေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ကာလေတြကို ျဖတ္သန္းႏိုင္ဖုိ႔ အားေမြးခဲ့ရေၾကာင္း ဝမ္းသာအားရ ေျပာျပရွာပါတယ္။သီလရွင္ေက်ာင္းေလးက ေနခ်င္စဖြယ္ေလးပါ။
မုိးတအားရြာေနလို႔ ေက်ာင္းေအာက္မွာပဲလမ္းေလွ်ာက္ၿပီး မဟာသမယပရိတ္ေတာ္ ၇ သုတ္ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ကာ အမွ်အတန္းေပးေဝၿပီးမွ အိပ္ရာဝင္ပါတယ္။ဆရာေလးက သူ႔အခန္းကို အုိးဘိုနဲ႔ႏႈိင္းေပမယ့္ အုိးဘိုထက္အမ်ားႀကီးသာပါတယ္ဗ်ာ။အက်ယ္အဝန္းေရာ အျပင္အဆင္ခမ္းနားမႈပါ အမ်ားႀကီးသာတာပါ။ဒီလိုသာေနရရင္ ေက်ာင္းျပန္မလာေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။အုိးဘိုမွာပဲ အၿမဲတမ္းေနေတာ့မွာပါ။
“ထိုင်းနိုင်ငံခရီးစဉ် (၄)”
ဝါခေါင်လပြည့်နေ့ 26.8.2018 ရက်နေ့၊ တရားပွဲပြီးတဲ့အခါ ဝေယျာဝစ္စပြုလုပ်ကြတဲ့ ပရဟိတအဖွဲ့အသီးသီး လာရောက်နှုတ်ဆက်ကြပါတယ်။ ညနေပိုင်းမှာ ခိုလမြို့သို့ ရောက်ရှိပါတယ်။
မြန်မာပြည်မှ ပြင်ဦးလွင်မြို့လေးလိုပါပဲ။ လုံးချင်းတိုက်အိမ်လေးများ ခြံဝင်းကျယ်လေးများ ပေါများတဲ့ သူဌေးရပ်ကွက်လေးပါ။
အမေရိကန်လူမျိုး ထိုင်းဆရာတော်ကြီး ကြွရောက်လာသည့်အခါတိုင်း ပါလာတတ်တဲ့ ထိုင်းသီလရှင်ဆရာလေးတွေထံရောက်ရှိပါတယ်။ ပါလာတဲ့ ကျောက်စီပန်းချီကားလေးတွေ လက်ဆောင်ပေးရင်း ခင်မင်ရင်းနှီးစွာ စကားပြောကြပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ဝိပဿနာအကြောင်းတွေများပါတယ်။
ဆရာလေးတို့ကျောင်းတိုက်က တကယ့်အကျယ်ချုပ်ပါပဲ။ ထမင်းစားချိန်မှာပဲ အခန်းအပြင်ထွက်ပြီး စားစရာယူရတယ်။ ကျန်တဲ့အချိန် အခန်းထဲမှာပဲ တစ်ပါးတည်းနေရတယ်။ ကျန်းမာရေးလေ့ကျင့်ခန်းအတွက်ပါ အခန်းထဲလမ်းလျှောက်ဖို့ စီစဉ်ပေးထားတယ်။ အခန်းအကျယ်ကြီးတွေပါ။
ဆရာလေးက ထောင်ကျသလိုခံစားရကြောင်း စာရေးသူတောင် ရှစ်နှစ်နှင့် သုံးလ ထောင်ထဲမှာနေခဲ့ရပေမယ့် အပြုံးမပျက်ခဲ့ဘူး။ စာရေးသူရဲ့ ပြုံးနေတဲ့အမူအရာလေးကို သတိပြုဆင်ခြင်ပြီး ပျင်းရိစရာကောင်းတဲ့အချိန်ကာလတွေကို ဖြတ်သန်းနိုင်ဖို့ အားမွေးခဲ့ရကြောင်း ဝမ်းသာအားရ ပြောပြရှာပါတယ်။ သီလရှင်ကျောင်းလေးက နေချင်စဖွယ်လေးပါ။
မိုးတအားရွာနေလို့ ကျောင်းအောက်မှာပဲလမ်းလျှောက်ပြီး မဟာသမယပရိတ်တော် ၇ သုတ် ရွတ်ဖတ်ပူဇော်ကာ အမျှအတန်းပေးဝေပြီးမှ အိပ်ရာဝင်ပါတယ်။ ဆရာလေးက သူ့အခန်းကို အိုးဘိုနဲ့နှိုင်းပေမယ့် အိုးဘိုထက်အများကြီးသာပါတယ်ဗျာ။
အကျယ်အဝန်းရော အပြင်အဆင်ခမ်းနားမှုပါ အများကြီးသာတာပါ။ ဒီလိုသာနေရရင် ကျောင်းပြန်မလာတော့ပါဘူးဗျာ။ အိုးဘိုမှာပဲ အမြဲတမ်းနေတော့မှာပါ။