ဒီမုိကေရစီ(အပိုင္း-၅ နိဂုံး) သခင္ဘေသာင္း
၆။ ေနာင္ေရး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိျခင္းလမ္း
ဒီမုိကေရစီက အခ်ိန္ကာလကုိလုိက္ၿပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြလုပ္တာကုိ အားေပးပါတယ္။ ႀကီးပြားတုိးတက္ေအာင္ႀကံစည္သူေတြ ႀကဳိးစားသူေတြကုိလည္း အားေပးပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီစနစ္မွာ သာမန္တုိင္းသူျပည္သားေတြကုိ ဘာမွမသိတဲ့ ႏုိ႔စုိ႔ကေလးေတြလုိ အရူးအေပါေတြလုိ သေဘာမထားပါဘူး။ လူတုိင္းကုိ ကုိယ္ရင္ဆုိင္ႀကဳံေတြ႕ေနရတဲ့ ျပႆနာေတြကုိ ပုိင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္ေျဖရွင္းႏုိင္ဖုိ႔ အခြင့္အလမ္းေတြကုိ ဖန္တီးေပးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမုိကေရစီစနစ္က်င့္သုံးတဲ့ ႏုိင္ငံေတြမွာ ကုိယ့္ဒူးကုိယ္ခၽြန္ ႀကဳိးစားတဲ့သူေတြ အတြက္ အခြင့္အေရးေတြမ်ားပါတယ္။ အေခ်ာင္သမားေတြ ဘာမွမလုပ္ဘဲ ႀကီးပြားခ်င္တဲ့လူေတြ အႀကံသမားကပ္ဖားေတြအတြက္ေတာ့ ေနစရာမရွိပါဘူး။ ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံေတြမွာ ႏုိင္ငံကုိ ဘယ္သူတစ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ မပုိင္ဘဲ ႏုိင္ငံသားတုိင္းက ပုိင္တဲ့အတြက္ ႏုိင္ငံသားတုိင္း ႏုိင္ငံေရးကုိ စိတ္ဝင္စားၾကပါတယ္။
ႏုိင္ငံသားတုိင္း မိမိတုိ႔ဘဝအတြက္ အသက္ျဖစ္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးကုိစိတ္ဝင္စားၿပီး ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ အျခားသူေတြရဲ႕ အေရး အစုိးရတစ္ခုတည္းရဲ႕အေရးလုိ႔ မျမင္ဘဲ မိမိတုိ႔ရဲ႕ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ ကိစၥတစ္ခုလုိ သေဘာထားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးကိစၥေတြကုိ စိတ္ဝင္စားမႈမရွိခဲ့ရင္ ဒီမုိကေရစီစနစ္ေပ်ာက္ၿပီး အာဏာရွင္စနစ္ျပန္ၿပီး ေခါင္းေထာင္လာတတ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္ကေန ယုတ္မာသူေတြ ေကာက္က်စ္သူေတြ အခြင့္အေရးသမားေတြ ပေပ်ာက္သြားဖုိ႔အတြက္ အေကာင္းဆုံးနည္းတစ္ခုကေတာ့ ႏုိင္ငံေရးကိစၥေတြကုိ ျပည္သူျပည္သားတုိင္း စိတ္ဝင္စားၿပီး ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ ေသေရးရွင္ေရးေလာက္ အေရးႀကီးတဲ့ ႏုိင္ငံေရးကုိ ႏုိင္ငံသားတုိင္းက စိတ္ဝင္စားၾကတဲ့အတြက္ လူရႈပ္လူေပြေတြ မဲရဖုိ႔လမ္း အာဏာရဖုိ႔လမ္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီလုိလူေတြ ႏုိင္ငံေရးေလာကမွာ လူတြင္က်ယ္ဘဝကေနၿပီး အလုိလုိေပ်ာ္ကြယ္ သြားပါလိမ့္မယ္။ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္တဲ့ ေနရာမွာလည္း ဘယ္အတြက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အၾကမ္းမဖက္ပဲ အႏုနည္းနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ၾကဖုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ လူမုိက္ေတြရဲ႕ နည္းျဖစ္တဲ့ အၾကမ္းဖက္တဲ့နည္းလမ္းကုိ မသုံးမိဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီဝါဒဟာ အၾကမ္းဖက္တဲ့နည္းလမ္းကုိ ရႈံ႕ခ်ပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီကုိ အလုိရွိတဲ့သူေတြဟာ ႏုိင္ငံေရးကုိ မိမိတုိ႔၏ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာလုိ သေဘာထားၿပီး ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် စိတ္ဝင္စားၿပီး ေနၾကရပါမယ္။ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္ စိတ္ဝင္စားရုံတင္မကပဲ သူတစ္ပါးကုိလဲ စိတ္ဝင္စားလာေအာင္လုိ႔ လုပ္ရပါမယ္။
၇။ လူတုိ႔အခ်င္းခ်င္း အမွီသဟဲျပဳရျခင္းလမ္း
ေလာကမွာ လူေတြဟာ အခ်င္းခ်င္း တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အမွီသဟဲျပဳၿပီး ေနၾကရတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ လူတစ္ဦးခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္း ေနဖုိ႔ဆုိတာ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ လူေတြဟာ အျပန္အလွန္ အမွီသဟဲျပဳၿပီး ေနၾကရတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ငါတေကာေကာၿပီး လုပ္ခ်င္ရာမလုပ္ႏုိင္ပါဘူး။ ဒီမုိကေရစီစနစ္မွာ ခံစားႏုိင္တဲ့ လြတ္လပ္ျခင္းဆုိတာ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ ဗရမ္းပတာလုပ္ႏုိင္တဲ့ လြတ္လပ္ျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ပါဘူး။ တကုိယ္ေကာင္းမႀကံဘဲ သူတပါးရဲ႕ အက်ဳိးကုိလည္း စာနာ ငဲ့ကြက္ၾကရပါမယ္။ အမ်ားအက်ဳိးအတြက္ဆုိရင္ ေနာင္လာေနာင္သားေတြအတြက္ဆုိရင္ မိမိတုိ႔ရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားကုိပါ စြန္႔လႊတ္ေပးၾကရပါမယ္။ မိမိတုိ႔ရဲ႕ ကုိယ္က်ဳိးစီးပြား စြန္႔လႊတ္ေပးရျခင္းဟာ စြန္႔လႊတ္ေပးရသူအတြက္ ခ်က္ခ်င္း အက်ဳိးစီးပြားနစ္နာတယ္ဆုိတာ မွန္ေပမဲ့ ေရရွည္က်ရင္ေတာ့ အမ်ားအတြက္ အက်ဳိးမ်ားေစတာကုိ နားလည္သေဘာေပါက္ၾကရပါမယ္။
အခန္း ၅။
နိဂုံးခ်ဳပ္
ဒီမုိကေရစီဆုိတာကုိ လူတုိင္းၾကားဖူးၾကေပမဲ့ တကယ္တမ္းေတာ့ ဒီမုိကေရစီဝါဒရဲ႕ အစစ္အမွန္သေဘာတရားကုိ နားလည္သေဘာေပါက္ၿပီး က်င့္ႀကံႏုိင္တဲ့လူေတြ မ်ားၿပီလုိ႔ မဆုိႏုိင္ေသးပါဘူး။ တစ္ခ်ဳိ႕လူေတြဟာ ဒီမုိကေရစီဆုိတဲ့ နာမည္ကုိသုံးၿပီး ဒီမုိကေရစီရဲ႕ အႏွစ္အရသာ သေဘာႏွင့္ ဖီလာဆန္႔က်င္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကုိ လုပ္ေဆာင္ေနၾကတဲ့အတြက္ ဒီမုိကေရစီဟာ နာမည္မပ်က္သင့္ပဲ နာမည္ပ်က္ေနရပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီသေဘာႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး မွတ္သားထားသင့္တဲ့ အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္တစ္ခ်ဳိ႕အတြက္ကေတာ့
၁။ လူမွန္သမွ်ကုိ အယုတ္အလတ္အျမတ္မေရြး တန္ဖုိးထားတယ္။
၂။ လူမွန္သမွ်ကုိ တူညီတဲ့အခြင့္အေရး ရပုိင္ခြင့္ရွိတဲ့ ရွင္ဘုရင္ေတြပဲလုိ႔ ယူဆတယ္။
၃။ တုိင္းျပည္ကုိအာဏာရွင္တစ္ေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ အာဏာရွင္အဖြဲ႕ တစ္ဖြဲ႕တည္းက မပုိင္ပဲ ႏုိင္ငံသားတုိင္းကပုိင္တယ္။
၄။ အစုိးရဆုိတာ ကုိယ္လုပ္ခ်င္ရာကုိ တရားလက္လြတ္လုပ္ႏုိင္တဲ့ လူေတြမဟုတ္ဘူး။
၅။ ႏုိင္ငံသားတုိင္း ကုိယ္သေဘာမက်တဲ့ အစုိးရ ဒါမွမဟုတ္ ပါတီကုိ မဲမေပးဘဲ ျဖဳတ္ခ်ႏုိင္ပါတယ္။
၆။ ႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ ေမြးရာပါအခြင့္အေရးေတြကုိ ဘယ္သူကမွ် ပိတ္ပင္တားဆီးပုိင္ခြင့္ မရွိပါဘူး။
၇။ တရားဥပေဒမွာ ဟုိလူေတြအတြက္ေတာ့ ဥပေဒတမ်ဳိး၊ ဒီလုိလူေတြအတြက္ေတာ့ ဥပေဒတမ်ဳိးရယ္လုိ႔ ဥပေဒႏွစ္မ်ဳိးမရွိပါဘူး။ လူေတြအားလုံးအတြက္ ဥပေဒဆုိတာ တမ်ဳိးတည္းပဲရွိပါတယ္။ ေငြမ်ား တရားႏုိင္တယ္ဆုိတာ ဒီမုိကေရစီစနစ္မွာ မရွိပါဘူး။
၈။ ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ ဟုိလူကုိေၾကာက္ရ၊ ဒီလူကုိေၾကာက္ရနဲ႔ မဲေပးစရာမလုိပဲ မိမိႀကဳိက္ရာကုိ မဲေပးႏုိင္ပါတယ္။
၉။ တရားဥပေဒကုိ အစုိးရဆုိတဲ့လူေတြေတာင္ မလြန္ဆန္ႏုိင္ပါဘူး။
၁၀။ ႏုိင္ငံသားအခ်င္းခ်င္း ဆက္ဆံရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အစုိးရျပည္သူေတြကုိ ဆက္ဆံရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အၾကမ္းဖက္တဲ့နည္းလမ္းကုိ မသုံးရပဲ ဥပေဒအတုိင္း အႏုနည္းကုိသာ သုံးၾကရပါတယ္။
၁၀။ ျပည္သူျပည္သားေတြထဲမွာ ခ်မ္းသာတဲ့သူက ထားစရာမရွိေအာင္ အရမ္းခ်မ္းသာၿပီး ဆင္းရဲတဲ့သူက စားစရာမရွိေအာင္ အရမ္းဆင္းရဲေနတာမ်ဳိး မရွိရပါဘူး။ အဲဒီေလာက္ ဆင္းရဲခ်မ္း၉သာ မကြာဟရပါဘူး။
၁၂။ ျပည္သူျပည္သားေတြ စိတ္ခ်မ္းသာ ကုိယ္က်န္းမာစြာ ေနႏုိင္ေရးအတြက္ အစုိးရဟာ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးရပါမယ္။
ျပည္သူျပည္သားေတြဟာ မိမိတုိ႔ရဲ႕ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္း ကုိယ္ခ်မ္းသာျခင္းေတြကုိ ေဆာင္က်ဥ္းေပးႏုိင္တဲ့ ဒီမုိကေရစီရဲ႕ စစ္မွန္တဲ့သေဘာကုိ မေရးမတြက္ႏုိင္ေအာင္ ႏွလုံးသြင္းၿပီး ဒီမုိကေရစီရဲ႕ သေဘာႏွင့္အညီ ေနထုိင္က်င့္ႀကံဖုိ႔လည္း လုိပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီကုိ လုိခ်င္ရင္ ကုိယ့္ဘာသာကုိ လုပ္ေဆာင္ၾကရပါမယ္။ ဘယ္သူကမွလာၿပီး ဒီမုိကေရစီဆုိတာကုိ ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမုိကေရစီဆုိတာ ေပးပါ သနားပါ ကယ္တင္ပါဆုိၿပီး လက္ဝါးျဖန္႔ေတာင္းလုိ႔ရတဲ့အရာမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ ကုိယ္တုိင္က်င့္သုံး ေဆာင္ရြက္မွသာ ေအာင္ျမင္ႏုိင္မွာပါ။ ဘယ္သူကုိမွ ကယ္တင္ရွင္လုိမ်ဳိး ေစာင့္ဆုိင္းေနစရာမလုိပါဘူး။
ေလာကမွာ ေနထုိင္ၾကတဲ့ လူတုိင္းဟာ စိတ္သေဘာထားေကာင္းတဲ့လူေတြခ်ည္း မဟုတ္တဲ့အတြက္ ဒီမုိကေရစီစနစ္ရဲ႕ အဖ်က္သမားေတြကုိလည္း သတိထားၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ငါေကာင္းရင္ၿပီးေရာ သူတပါးဘာျဖစ္ျဖစ္ဆုိတဲ့သူေတြဟာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ရဲ႕ မာရ္နတ္ေတြပါပဲ။ အာဏာရွင္စနစ္ဆုိတာဟာ ဒီလုိလူေတြေၾကာင့္ ျဖစ္လာတာပါ။ ဒီလုိလူေတြေၾကာင့္ပဲ သက္ဆုိးရွည္ေနတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာဏာရွင္ဝါဒသမားေတြရဲ႕ ေထာင္ေခ်ာက္တြင္း မေရာက္ေစဖုိ႔အတြက္ မိမိတုိ႔ရဲ႕ အသက္စည္းစိမ္ကုိ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သလုိမ်ဳိး ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔လုိေၾကာင္း တုိက္တြန္းလုိက္ရပါတယ္။ ။
