ဘုရားပန္းတင္လုိ႔ အသတ္ခံရသူ ျမန္မာမိန္းကေလး (သုိ႕) အမ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒျပယုဂ္
ဗဒုံျမိဳ႕ေခၚ အလုံျမိဳ႕သည္ မုံရြာျမိဳ႕နယ္၌ တည္ရွိျပီး ခ်င္းတြင္းျမစ္၏ ကုန္စည္စီးဆင္းရာေဒသျဖစ္၍ ကုန္ေရာင္း ကုန္ဝယ္တုိ႔ျဖင့္ စည္ကားပါသည္။
အမရပူရျမိဳ႕တည္ ဘုိးေတာ္ဘုရားသည္ အိမ္နိမ့္စံ ဘဝတြင္ ယခုအလုံျမိဳ႕၌ ဗဒုံဟူေသာအမည္ျဖင့္ ျမိဳ႕တည္၍ စုိးစံခဲ့ေသာေၾကာင့္ သမုိင္းအရလည္း ထင္ရွားပါတယ္။ ခ်င္းတြင္းျမစ္ကမ္းနဖူး၌ တည္ထားေသာေၾကာင့္လည္း သာယာလွပပါသည္။
ျမိဳ႔သူျမိဳ႕သားတုိ႔သည္ ခ်င္းတြင္းေရၾကည္ေသာက္မ်ား ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ အသားအေရ စုိေျပလွၾကပါတယ္။
ခ်င္းတြင္းျမစ္သည္ အလုံျမိဳ႕သူ ျမိဳ႕သားတုိ႔၏ ႏွလုံးသားျဖစ္ခဲ့ေလေေတာ့သည္။ မစုစုလတ္သည္ ဦးလွျမတ္၊ ေဒၚစန္းရီဟူေသာ မိဘႏွစ္ပါး ေမာင္ညီမမ်ားႏွင့္ အတူ အလုံျမိဳ႕ရွိ ေရႊတံခါးရပ္၌ ေနထုိင္ၾကသည္။ သူတုိ႔ မိသားစုသည္ မ်ဳိးရုိးအစဥ္အဆက္က ေအးေအးေဆးေဆး ေနတတ္ၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ဖခင္ဦးလွျမတ္သည္ အေရာင္းအဝယ္ျဖင့္သာ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ရသည္။
မိခင္မစန္းရီမွာ အထက(၁)အလုံမွ ေက်ာင္းဆရာမျဖစ္သည္။ ဆရာမျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ကေလးငယ္မ်ား ပညာေရးႏွင့္သာ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ရသည္။ ပီတိကုိစား၍ အားရွိခဲ့ရသည္။
မိမိတုိ႔ သားသမီးမ်ားအား ဘာသာေရးအေျခခံသေဘာတရားတုိ႔ႏွင့္ ကင္းကြာေစ ခဲ့ရသည္။
သမီးျဖစ္သူ အရြယ္သုိ႔ပင္ ေရာက္ခဲ့ျပီ။
စုစုလတ္သည္ အသားျဖဴျပီး ရုပ္အဆင္းေျပျပစ္၏။ ရုိးသား၏။ တည္ၾကည္၏။ မိဘတုိ႔ကုိ ေက်းဇူးဆပ္ေသာအားျဖင့္ စက္ခ်ဳပ္ျပီး လုပ္ေက်ြး၏။
ရာဇင္သည္ စုစုလတ္အား အျမဲတေစ ပုိးပမ္းေနသူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ စုစုလတ္ စက္ခ်ဳပ္သြားတုိင္း လမ္းမွေစာင့္၍ တစ္မ်ဳိး လုိက္ပုိ႔၍တစ္ဖုံ ရုိးသားေသာ စုစုလတ္အား ရႊမ္းရႊမ္းေဝေအာင္ အာေဘာင္အာရင္း သန္သန္ျဖင့္ ရည္းစားစကားဆုိ၍ အခ်စ္ကုိ ရယူနုိင္ခဲ့သည္။ စုစုလတ္ ၾကိဳက္တတ္ေသာ ပစၥည္းပစၥယမ်ားကုိလည္း အမွတ္တရ ဝယ္ေပးေလ့ရွိသည္။ ျပဳံးခ်ဳိခ်ဳိမ်က္ႏွာထားျဖင့္ အပုိၾကြားခဲ့ေလသည္။
ရာဇင္သည္ မြတ္ဆလင္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကုိ ဘယ္လုိေျပာရမည္ ဘယ္လုိခ်ဥ္းကပ္ရမည္ကုိ က်ြမ္းက်င္သည္။ မိန္းမက်မ္းေၾကခဲ့သည္။
စုစုလတ္အား တကယ္လက္ထပ္ ယူမည္။ မိမိတုိ႔ဘာသာကုိ လြတ္လပ္စြာ ကုိးကြယ္ခြင့္ေပးမည္ဟု အာမခံခ်က္ကုိ ရဲရဲတင္းတင္းေပးပါသည္။
အရုိးခံစုစုလတ္ခမ်ာ စိတ္ထဲတြင္ ရာဇင္သည္ အျခားေသာ ကုလားမ်ားႏွင့္မတူ လိမၼာယဥ္ေက်းသည္။ လူမႈေရးနားလည္သည္ဟု တစ္ကုိယ္ေတာ္ခ်ီးမြမ္းခန္းထုတ္ကာ ရာဇင္အား မုိးက်ေရႊကုိယ္ နတ္သားတစ္ပါးမ်ွပင္ ထင္ခဲ့၍ ႏွစ္ဦးသား လက္ထပ္လုိက္ၾက၏။
ကမ္းမျမင္ လမ္းမျမင္ တူႏွစ္ကုိယ္ ေပ်ာ္ရႊင္လုိက္သည့္ျဖစ္ျခင္း၊ ႏွစ္လခန္႕ၾကာေသာအခါ စုစုလတ္၏ မွန္းခ်က္သည္ ႏွမ္းထြက္ မကိုက္ေတာ့ပါ။
ရာဇင္သည္ မြတ္ဆလင္တုိ႔၏ ထုံးစံအတုိင္း ဇာတိရုပ္ေပၚလာေလျပီ။ သူမအား အစၥလာမ္ဘာသာထဲ ဝင္ရမည္ဟု အက်ပ္ကုိင္လာျပီ။ အိမ္သူအိမ္သားမ်ားကလည္း သူတုိ႔အိမ္၌ ဗမာမ ရွိေနျခင္းမွာ လာဘ္မရွိဟုဆုိကာ စုစုလတ္အေပၚ ျငိဳျငင္လာၾက၏။ မၾကည္ျဖဴနုိင္ေတာ့ပါ။ အခုေတာ့ စုစုလတ္၏ မုိးေကာင္းကင္အိပ္မက္မ်ား ပ်က္ျပယ္ခဲ့ျပီ။
ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာခဲ့ရျခင္းသည္လည္း ငုိေၾကြးျခင္း၏ လမ္းစျဖစ္ခဲ့ရျပီ။ သူတုိ႔၏ ကတိစကားေတြလည္း ေရပြက္ပမာ သူတုိ႔၏ အၾကင္နာပုံရိပ္ အျပဳံးမ်က္ႏွာမ်ားကလည္း တံလ်ပ္ပမာ အေဝးဆီသုိ႔သာ တရိပ္ရိပ္လြင့္ေမ်ာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီ တကား။
အခုေတာ့…….။ စုစုလတ္သည္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခု ခ်ရေတာ့မည္။ တုိင္းျပည္ႏွင့္ အမ်ဳိးဇာတိကုိ ငဲ့မည္ေလာ။ မိမိ၏ တစ္ဘဝစာ ေရွ႕ေရးကုိ ငဲ့မည္ေလာ။ ပဒုိင္းသီးကဲ့သုိ႔ ဆုတ္လည္းစူး၊ စားလည္းရူး ရေတာ့မည္။ မထူးေတာ့ပါ။ အတိတ္ကံကုိ ရုိးမယ္ဖြဲ႕ကာ မြတ္ဆလင္ဘာသာထဲ ဝင္ရပါေတာ့သည္။ မြတ္ဆလင္ဘာသာထဲ ဝင္လ်ွင္ မသိမသာ မဝင္ရ၊ သိသာေအာင္ ဝင္ျပရမယ္ဟုဆုိကာ ဘုရားပုံကုူိ ေျချဖင့္ နင္းခုိင္း၍ နင္းျပရပါသည္။
ယခင္က ဗုဒၶဘုရားရွင္အား ေန႔ေန႔ညည ဦးထိပ္မွာ ပန္ဆင္သူ စုစုလတ္သည္ ဘုရားပုံေတာ္ကုိ ခုေတာ့ ေျချဖင့္ နင္းျပရေသာ ဘဝသုိ႔ ေရာက္ခဲ့ေလျပီ။
၂၀၀၀-ခုႏွစ္၊ မတ္လသုိ႔ေရာက္ေသာအခါတြင္ကား အိပ္မက္မေကာင္းျခင္း၊ က်န္းမာေရး မၾကာခဏ ခ်ဳိ႕တဲ့လာျခင္းေၾကာင့္ ေဗဒင္ေမးၾကည့္ေသာအခါ ေဗဒင္ဆရာက အသက္ႏၱရာယ္ရွိေၾကာင္း၊ အျမန္ယၾတာေခ်ရန္ ေျပာၾကားပါသည္။ စုစုလတ္သည္ ယၾတာေခ်ခ်င္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ မြတ္ဆလင္ဘာသာထဲ ဝင္ထားသူတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ဘုရားေက်ာင္းကန္မွာ သြားျပီး အုန္းညြန္႔၊ ဒါန္းညြန္႔ လွဴရန္ အခက္ေတြ႕ေတာ့သည္။
(၆-၃-၂၀၀၀) ေန႔တြင္ ဘုရားေက်ာင္းသုိ႔ မသြားေတာ့ဘဲ စက္ခ်ဳပ္ေသာခုံေပၚတြင္ လစ္ပုိပုလင္းထဲသုိ႔ အုန္းညြန္႔၊ ဒါန္းညႊန္႔ ထုိး၍ တင္လုိက္ပါသည္။
ဒီလုိပန္းတင္သည္ကုိ ျမင္ေသာ ေယာက္မျဖစ္သူ နုိရဘီသည္ စုစုလတ္ဘုရားမွာ ပန္းတင္ေၾကာင္း အိမ္သုိ႔ တုိင္ၾကားေလေတာ့သည္။ ေယာကၡမမ်ားႏွင့္ ရာဇင္သည္ ယမ္းပုံမီးက် ေဒါပြကာ စုစုလတ္အား အိမ္တံခါးပိတ္၍ မေအာ္နုိင္ေအာင္ ပါးစပ္ထဲသုိ႔ အဝတ္စုတ္ဆုိ႔ျပီး နင့္ဘုရား ရွိခုိးမယ့္အစား ငါ့ဟာရွိခုိးဟုဆုိကာ ပုဆုိးလွန္ျပ၍ ရွိခုိးခုိင္း၏။ နင့္တုိ႔ဘုရားက ငါ့လိင္ရုပ္ဆုိျပီး မုိက္ရုိင္းေစာ္ကားစြာ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိပါ ထုိသုိ႔ေသာ အသုံးအႏႈန္းမ်ားျဖင့္ တုိင္းတြားပါေတာ့တယ္။ ရာဇင္ႏွင့္ အေဖ၊ အေမ၊ ႏွမ၊ ေပါင္း မိသားသုေလးေယာက္ ဝုိင္းဝန္း၍ မေသမခ်င္း ညွဥ္းဆဲသတ္ျဖတ္ၾကေလသည္။
ကုလားေတြ အလြန္လည္ၾကပါတယ္။ စုစုလတ္အေလာင္းအား မေတာ္တဆ ေသမႈေသခင္းပုံစံႏွင့္ သဲလြန္စ ေဖ်ာက္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားၾက၏။ တစ္ျမိဳ႕လုံးရွိ ကုလားမ်ားကလည္း ေငြအား လူအားျဖင့္ ဝုိင္းဝန္း၍ လက္စေဖ်ာက္ ေပးၾကသည္။ အေလာင္းအား မီးသျဂိဳလ္ စီမံၾက၏။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆုံးတြင္ ေဒၚစန္းရီ၏ ဆႏၵအတုိင္း အုတ္ဂူသြင္းေပးရေလေတာ့၏။
သုိ႔ေသာ္ ရာဇဝတ္ေဘး ေျပး၍ မလြတ္ပါ။ အမွန္တရား ဖုံးကြယ္၍ မရပါ။ ဒီသတင္းသည္ သံဃာေတြ နားသုိ႔ ေရာက္သြားေသာအခါ စုစုလတ္၏ အုတ္ဂူအား ေဖာက္၍ ၾကည့္ၾကေတာ့၏။ ရက္ရက္စက္စက္ လူမဆန္စြာ သတ္ျဖတ္ထားေသာ အေလာင္းသည္ ေပၚလာေတာ့၏။ အမႈမွန္ကား ဘြားကနဲ ေပၚေလျပီ။
သတင္းစကားသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႕သြားျပီး တစ္ျမိဳ႕လုံး တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ျခား သြားရေတာ့သည္။ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ရွိသူတုိင္း မခံမရပ္နုိင္ျဖစ္ကာ ရုန္႔ရွင္းဆန္ခတ္ ျဖစ္ၾကေတာ့သည္။ ျမိဳ႕ေနလူထုသည္ ေတြ႕ရာလက္နက္ဆြဲ၍ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ထက္သန္ၾကေတာ့သည္။
ထုိအခ်ိန္တြင္ အာဏာပုိင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားေရာက္လာျပီး လူစုခြဲခုိင္းေသာ္လည္း ျမိဳ႕ေနလူထုမွ မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနၾကရာ တုိင္းမွဴးဗုိလ္ခ်ဳပ္စုိးဝင္းမွ ဥပေဒအရ ထိေရာက္စြာ အေရးယူမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားပါသည္။
တရားခံရာဇင္ႏွင့္တကြ အေပါင္းအပါေလးဦးတုိ႔အား ညတြင္းခ်င္းဖမ္းဆီး၍ ေထာင္ဒဏ္တစ္သက္တစ္က်ြန္း ခ်မွတ္လုိက္ေလသည္။ တစ္ခ်ိန္က သာယာလွပေသာ အလုံျမိဳ႕သည္ကား ယခုအခါ အက်ည္းတန္ခဲ့ေလျပီ။ ေသြးစြန္းခဲ့ေလျပီ။ ၾကည္လင္ေအးျမေသာ ခ်င္းတြင္းေရသည္လည္း ေသြးေႏွာ၍ ေနာက္က်ိခဲ့ေလျပီတကား။
ဤအျဖစ္ပ်က္ကုိၾကည့္ပါက ကုလားေတြ ဘယ္ေလာက္ယုတ္ညံ့သလဲဆုိတာ သိနုိင္ပါတယ္။ သူတုိ႔လက္ထဲ မေရာက္ခင္၊ သူတုိ႔ႏွင့္ မညားခင္တစ္မ်ဳိး၊ ေရာက္သြား၊ ညားသြားလ်ွင္ တစ္မ်ဳိးျဖင့္ မသိနားမလည္ေသာ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားကုိ ေငြေၾကး လူမႈေရး အကူအညီေတြႏွင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိး စည္းရုံးသိမ္းသြင္းေနၾကပါတယ္။
မစုစုလတ္ျဖစ္ရပ္ကား အမ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒ၏ ျပယုဂ္ပင္တည္း။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာမ်ား မြတ္ဆလင္ကုလားဆုိပါလ်ွင္ ေဝးေဝးကေရွာင္ၾကပါ။ ေအာက္ထစ္ဆုံး အိမ္အရိပ္ေတာင္ အနင္းမခံၾကပါနဲ႔။ က်က္သေရ အလြန္ယုတ္ပါတယ္။ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ အိမ္ေထာင္ေရးမ်ားမွာလည္း လုံးဝ မပတ္သတ္ၾကပါနဲ႔ ဟု တုိက္တြန္းလုိက္ပါသည္။
ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလုံး သက္ရွည္က်န္းမာ စိတ္ခ်မ္းသာ လုိရာဆႏၵ ျပည့္ဝၾကပါေစ။
ေဒါက္တာအရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္)
