မန္းမဘသ ရခုိင္ခရီးစဥ္(၈)”
ေအာက္တုိဘာလ(၁၄)ရက္ေန႔ မနက္ ၇း၃၀ နာရီမွာ ေမာင္ေတာၿမဳိ႕ အလုိေတာ္ျပည့္ေက်ာင္းတုိက္မွ ယာဥ္တန္းျဖင့္ထြက္ခြါလာခဲ့ၾကပါတယ္။ လမ္းကလည္းၾကမ္းပါတယ္။ ေနကလည္းပူပါတယ္။ လူကလည္းမ်ားပါတယ္။ အမ်ဳိးသားမ်ား အမိုးမပါတဲ့ကုန္ကားေပၚမွ လုိက္ပါလာရတာျဖစ္လုိ႔ ကားေစာင့္တဲ့ဒဏ္ေရာ ေနပူတဲ့ဒဏ္ပါ ခံၾကရတာပါ။
ခေမာင္းဆိပ္ၿမဳိ႕ကုိေရာက္ရွိပါတယ္။ ခေမာင္းဆိပ္ဆုိင္းဘုတ္ႏွင့္ ဓာတ္ပုံရုိက္ခ်င္ေသာ္လည္း မြန္းတည့္ခါနီးေနသျဖင့္ မင္းခေမာင္းရြာသုိ႔ အေျပးသြားၾကရပါတယ္။ ၁၁း၄၅ မွာ မင္းခေမာင္းရြာသုိ႔ ေရာက္ပါတယ္။ ေန႔ဆြမ္းအျမန္စားၿပီး မင္းခေမာင္းရြာ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ႏွင့္ စကားေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။
မင္းခေမာင္းရြာသူရြာသားမ်ားကုိ မန္း မဘသ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးၿပီး မန္း မဘသအဖြဲ႕၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ ေျပာျပကာ ၿခဳံေစာင္အထည္၈၀ အာလူး ဆီ ငရုပ္ အခ်ဳိမႈန္႔ ဆပ္ျပာေတာင့္ ေျခာက္ဆြဲေျခာက္ အဝတ္အထည္ တုိင္းရင္းေဆးမ်ဳိးစုံ လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။
ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ဦးပညာဝံသအား အလွဴေငြတစ္သိန္းက်ပ္ႏွင့္ သကၤန္းအပါအဝင္ ေကာ္ဖီမစ္ငါးေသတၱာ လဖက္ေျခာက္ ထုိးမုန္႔ ေခါက္ဆြဲစတာေတြ ဆက္ကပ္ခဲ့ပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းကုိရထားၾကတဲ့ ရြာသူရြာသားေတြ စည္းလုံးညီညြတ္ၾကဖုိ႔ႏွင့္ ဘုရားတရား ၿမဲၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။ မန္းမဘသအဖြဲ႕ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏၲကုသလ(ပါဠိပါရဂူ)က ၾသဝါဒမိန္႔ပါတယ္။
၄င္းေနာက္ ကေလးငယ္မ်ားအား အေအးဗူး ဘီစကစ္ သၾကားလုံးမ်ား ေဝငွေပးၾကပါတယ္။ မင္းခေမာင္းရြာေလးမွာ အိမ္ေျခ ၈၀ ရွိပါတယ္။ အားလုံးရခုိင္လူမ်ဳိးခ်ည္းျဖစ္ပါတယ္။ ႀကံ့ႀကံ့ခံ ကာကြယ္ႏုိင္ခဲ့လုိ႔ မင္းခေမာင္းရြာမက်ဆုံးခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ မင္းခေမာင္းရြာကုိ ဘဂၤလီေတြ အစုလုိက္အၿပဳံလုိက္ အုပ္စုဖြဲ႕ ခ်ီတက္လာေတာ့ ကင္းေစာင့္ေနေသာရခုိင္သားမ်ားက ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္ေဖာက္၍ အသံေပးပါတယ္။ ေသနတ္သံမ်ား ဆက္တုိက္ဆုိသလုိ ၾကားၾကတာေၾကာင့္ ဘဂၤလီေတြေရွ႕ဆက္မတက္ၾကေတာ့ပါ။ သုိ႔ေသာ္ ညအခါ တိတ္တဆိတ္ ခေမာင္းဆိတ္ရြာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကုိ ဝင္စီးဖုိ႔ႀကံစည္ၾကပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေစာင့္ ရခုိင္သားမ်ားက ညာသံေပး၍ ေသနတ္ပစ္ေဖာက္တာေၾကာင့္ ဘဂၤလီမ်ား အႀကံမေအာင္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
မင္းခေမာင္းရြာသူရြာသားမ်ား ကံေကာင္းၾကပါတယ္။ ရြာဘုန္းႀကီးရဲ႕ဦးေဆာင္မႈေၾကာင့္ အႏၲရာယ္ကင္းၾကလုိ႔ပါပဲ။
ရခုိင္သူရခုိင္သားမ်ား မင္းခေမာင္းရြာသူရြာသားမ်ားလုိ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ား ရရွိၾကပါေစ။ အႏၲရာယ္ကင္းၾကပါေစ။
