ရွိခုိးထုိက္တဲ့ေစတီေတာ္ကုိ ရွိခုိးေနတာ ျပႆနာမဟုတ္ေပမယ့္ ေတာင္ပုိ႔ႀကီးကုိ ရွိခုိးေနတာကုိ ျမင္ပါလ်က္ ဒါဟာ ေတာင္ပုိ႔ႀကီးပါလုိ႔ မေျပာဘူဆိုရင္ ကုိယ္က သမုိင္းကုိ သစၥာေဖာက္သလုိ ျဖစ္သြားမွာေပါ့ (အပုိင္း-၁)
(ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူႏွင့္ ေမးသမွ် ေျဖသမွ်)
ေမး- ေရႊည၀ါဆရာေတာ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အမ်ိဳးသားေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးစိတ္ထားဆိုၿပီးေရးထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အရွင္ဘုရားဘက္က သံဃာေတာ္ခ်င္းအျပစ္တင္တာမ်ိဳးေရးေလ့မရွိေပမယ့္ ေရႊည၀ါဆရာေတာ္နဲ႔အေၾကာင္းကို ဘာေၾကာင့္ေရးျဖစ္တယ္ဆိုတာေလး သိခ်င္ပါတယ္ဘုရား။
ေျဖ – ဘုရားသားေတာ္အခ်င္းခ်င္း ရိုင္းပင္ကူညီရမွာႀကီးကို အဲဒီလိုမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအယူအဆမတူတာတစ္ခုတည္းနဲ႔ပဲ
ရန္သူလိုသေဘာထားၿပီး ပါေမာကၡဖမ္းသင့္တာၾကာၿပီတို႔၊ ေနာက္ထပ္ဖမ္းရမယ့္သူေတြ ရွိေသးတယ္တို႔၊ ဘယ္သူဆိုတာ ေျမျပင္မွာ ဆင္သြားသလိုထင္ရွားတယ္ဆိုတာေတြေျပာေနတာကို သေဘာမက်တာေပါ့။
ဦးဇင္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ေျပာတာဆိုတာကေတာ့ ပုဂိၢလ္ေရးအရ သည္းခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားသားေတာ္ေတြဆိုတာ
အၿမဲတမ္းသမဂၢစိတ္ရွိရမယ္ေလ။ ဥပမာ ဆိုၾကပါစို႔၊ မိတၳီလာမွာဆိုရင္ ဦးေသာဘိတကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီးေတာ့ တံု႔ျပန္မႈအႀကီးအမားႀကီးျဖစ္ခဲ့တယ္ေပါ့။ ေနာက္ စစ္အစိုးရတက္ခါစက မႏၱေလး ဆြမး္ေလာင္းပြဲမွာ ကိုရင္တစ္ပါးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ႀကီးႀကီးမားမားႀကီးကို အေရးအခင္းျဖစ္ခဲ့တယ္ေပါ့။ အဲဒီလိုပဲ မႏၱေလးသံဃာထုဆိုတာ ဘယ္သံဃာကိုပဲ ထိထိ မခံႏုိင္ဘူးေပါ့။ ခု ေထာက္ႀကံ့ကိစၥမွာလည္း ဆရာေတာ္ႀကီးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သံဃာေတာ္ေတြ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ၿပီး ဆရာေတာ္ႀကီးကို ၀င္ၿပီး ကူညီေနၾကတာေတြလည္း ရွိတယ္ေလ။
အဲဒီေတာ့ အဖမ္းခံရတဲ့ ဘုရားသားေတာ္အေပၚမွာ ကရုဏာစိတ္မထားႏုိင္ေတာင္မွ ဒီလိုဴငလန လႊင့္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
ဒီလိုေမတၱာမဲ့စကားေတြေျပာၿပီးေတာ့ မေစာ္ကားသင့္ဘူးေပါ့။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔ ေရႊည၀ါဆိုတာဘယ္လိုလူစားမ်ိဳးဆိုတာေပၚလြင္ေအာင္ သမိုင္းေၾကာင္းနဲ႔ခ်ီၿပီးေတာ့ ေရးသားလိုက္တာေပါ့ေနာ့။
ေမး – ရခိုင္ျပသနာဟာ မြတ္ဆလင္နဲ႔ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ျပသနာမဟုတ္ဘူးလို႔ ဘာေတးလင့္တနာေျပာတာေတြကို ခု မီဒီယာေတြက က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ေဖာ္ျပေနၾကတာေတြ႕ရပါတယ္ဘုရား။ အဲဒါကို ျပသနာေတြ ဒီေလာက္မႀကီးခင္ကတည္းက
အရွင္ဘုရားရဲ႕တရားေတာ္ေတြမွာေရာ၊ စာေတြထဲမွာေရာ ရခိုင္ျပသနာဟာ မြတ္ဆလင္နဲ႔ ဗုဒၶဘာသာေတြရဲ႕ျပသနာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာထားၿပီးသားေပါ့ဘုရား၊ အဲဒါကို ခုမွ ဘာလို႔ အထူးအဆန္းျဖစ္ေနတယ္လို႔ထင္ပါသလဲဘုရား။
ေျဖ – ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔မလိုလားတဲ့သူေတြရဲ႕စကားဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္မွန္မွန္ လက္မခံႏုိင္ဘူး။ လံုး၀အသိအမွတ္မျပဳႏုိင္ဘူး။ သူတို႔လိုလားတဲ့သူဆိုရင္ သူငယ္ႏွပ္စားေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ကမၻာလံုးသိေအာင္ ပံုႀကီးခ်ဲ႕မယ္ေပါ့။ အဲဒါက ႏုိင္ငံေရး အဂတိလိုက္တယ္လို႔ေခၚတာေပါ့ေနာ္။ အဲဒါလည္း အမ်ိဳးသားေရးနဲ႔ႏိုင္ငံေရး သေဘာထားခ်င္းကြာသြားတာေပါ့ေနာ့။ အမ်ိဳးသားေရးသမားက်ေတာ့ တစ္မ်ိဳးသားလံုးရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကို ေရွးရႈၿပီးေတာ့ ရန္သူရဲ႕ေကာင္းကြက္ကိုလည္း ေထာက္ခံတဲ့အေလ့ရွိ။ မုန္းသူရဲ႕ အားသာခ်က္ကိုလည္း ခ်ီးက်ဴးေလ့ရွိတာကိုး။ သူတို႔က်ေတာ့ ငါနဲ႔မတူ ငါ့ရန္သူဆိုတဲ့သေဘာထားမ်ိဳးနဲ႔ တကယ္ အားကိုးအားထားျပဳေလာက္တဲ့ အေထာက္အထားခိုင္လံုစြာနဲ႔ ႏွစ္ပရိေစၧဒမ်ားစြာေလ့လာထားသူရဲ႕စကားကို
ေဘးဖယ္လိုက္တာေပါ့ေလ။ ရြာနားျမက္ ရြာႏြားမစားဆိုတဲ့ပံုစံမ်ိဳးခ်ိဳးတာေပါ့။ အဲဒီသေဘာပါပဲ။
ေမး- အမ်ဳိးသားေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႕ ရန္ကုန္တိုင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ၿဖိဳးမင္းသိန္းက ရခိုင္ျပည္နယ္အေရးဟာ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္တစ္ခုတည္းနဲ႔ေျဖရွင္းလို႔မရႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာပါတယ္။
ဦးကိုကိုလိႈင္ကေတာ့ ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒနဲ႔ပဲ ရခိုင္ျပည္ကို ကာကြယ္သြားရမယ္လို႔ စက္တင္ဘာလ ေနျပည္ေတာ္မွာလုပ္တဲ့ ရခိုင္ျပည္နယ္အေရးနဲ႔ လံုၿခံဳေရးအျမင္ ေဆြးေႏြးပြဲတစ္ခုမွာ ေျပာထားဖူးတာရွိတယ္။ ဦးၿဖိဳးမင္းသိန္းေျပာတာနဲ႔ ဦးကိုကိုလိႈင္ေျပာတဲ့အယူအဆႏွစ္ခုက အေတာ္ေလးကြာေ၀းေနတယ္။ အရွင္ဘုရားကေရာ ရခိုင္ျပည္နယ္အေရးကိုဘယ္လိုသံုးသပ္ပါသလဲဘုရား။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေျပာတဲ့အေပၚမွာေရာ ဘယ္လိုသံုးသပ္ပါသလဲဘုရား။
ေျဖ- မွန္ပါတယ္။ ဦးကိုကိုလႈိင္ေျပာတာက၊ ရခိုင္အေရးက အခ်ဳပ္အျခာအာဏာနဲ႔ဆုိင္တဲ့အေရးျဖစ္ေနတာေပါ့။ အဲဒါကို အမ်ိဳးသားေရးစိတ္မရွိဘဲနဲ႔ ဘယ္လိုမွ မကာကြယ္ႏုိင္ဘူး။ ရန္ကုန္တုိ္င္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေျပာတဲ့စကားကလည္း တစ္စိတ္တစ္ေဒသအေနနဲ႔မွန္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသားေရးေျခခံရမွာ မွန္ေပမယ့္ အမ်ိဳးသားေရးတစ္ခုတည္းနဲ႔ေတာ့ ေျဖရွင္းလို႔မရဘူးေပါ့ေနာ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူတုိ႔က ႏုိင္ငံတကာျပႆနာမ်ိဳး ပံုစံသြင္းထားတာကိုး။ အဲေတာ့ ႏုိင္ငံတကာအျမင္နဲ႔ ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီးေတာ့ သြားရမွာေပါ့။ ဦးကိုကိုလိႈ္င္ေျပာတဲ႔အတိုင္း အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒကို အေျခခံၿပီးေတာ့ ရန္ကုန္တုိင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေျပာသလို တျခားေသာနည္းလမ္းေတြ ရွာႀကံရမွာေပါ့။
ေမး -ေအာင္ဆန္းေတာရတပ္ဦးေက်ာင္းမွာလုပ္တဲ့ ဒီဇင္ဘာ ၁၄-၁၅ က္ေန႔ေတြမွာလုပ္ခဲ့တဲ့ ပရိယတၱိ၀န္ေဆာင္စာခ်ဆရာေတာ္မ်ားေတြ႕ဆံုပြဲမွာ ျပည္နယ္နဲ႔တုိင္းအသီးသီးကသံဃာေတာ္ေတြက သံဃာေတာ္ေတြရွားပါးတာနဲ႔ ပရိယတၱိပညာေရးစနစ္ကိုေခတ္နဲ႔အညီျပင္ဆင္သြားဖို႔ ေတာ္ေတာ္ေလး က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ အဲဒီအေပၚမွာေရာ အရွင္ဘုရားအေနနဲ႔ ဘာမ်ားေဆြးေႏြးခ်င္ပါသလဲဘုရား။
ေျဖ – ပရိယတၱိပညာေရးကို ေခတ္စနစ္နဲ႔အညီျပဳျပင္ဖို႔ ေတာင္းဆိုေနၾကတာေတြကေတာ့ ၾကာပါျပီ။ ေအာင္ျမင္သင့္သေလာက္ ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းတုိက္ေတြလည္းရွိပါတယ္။ သူတို႔စမ္းသပ္တာေတြ ေတာ္ေတာ္ေအာင္ျမင္တာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီေက်ာင္းတိုက္ေတြကို ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ လက္မခံႏိုင္စရာအေၾကာင္း မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါကတင္ျပထားသလိုမ်ိဳးအငယ္တန္းမွာ ဘယ္အဂၤလိပ္စာ သခ်ာၤထည့္ရမယ္၊ အလတ္တန္းမွာဆိုရင္ အဂၤလိပ္စာ သခ်ာၤဘယ္အဆင့္ထည့္ရမယ္၊ စာခ်တန္းဆိုရင္ ဘယ္လိုမ်ိဳးဆိုတာႀကီးကေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ့ေနာ္။
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ သိရိလကၤာမွာ အဲဒီအတုိင္းျပ႒ာန္းလိုက္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ပရိယတၱိစာသင္တုိက္ဆိုတာ သီးျခားမရွိေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ့။ ေနာက္တစ္ခုက ထုိင္းမွာဆိုရင္လည္း အဲဒီပံုစံမ်ိဳးျဖစ္သြားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ပရိယတၱိသာသာနာက ကြယ္သေလာက္ကို ျဖစ္ေနတာေပါ့။ ဦးဇင္းတို႔က အဲဒီလိုပံုစံမ်ိဳးျဖစ္သြားမွာ တအားစိုးတာေပါ့။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဦးဇင္းတို႔ ေထရ၀ါဒသံဃာေတြ က်င့္သံုးထားတာက တံခါးပိတ္၀ါဒမဟုတ္ဘူး၊ တံခါးဖြင့္၀ါဒေလ။ အဲေတာ့ အႀကီးတန္းေအာင္လို႔ရွိရင္ လိုင္းေတြ အမ်ားႀကီးေပါ့၊ အဂၤလိပ္စာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ တကၠသိုလ္လိုင္းေတြရွိတာေပါ့ေနာ္။ အဂၤလိပ္စာတင္မကဘူး ေလာကီစာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လိုင္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိတာေပါ့၊ အဲဒီလိုင္းကို သြားမယ္ဆိုရင္လည္း ရတာေပါ့၊ ဓမၼစရိယေအာင္မွ သီးသန္႔ျပန္လုပ္မယ္ဆိုရင္လည္း ရတာေပါ့။ အဲေတာ့ ဟိုအရင္တုန္းကလို ခိုင္မာၿပီးသား ပထမျပန္ ဓမၼာစရိယ စာေမးပြဲထဲ ေလာကီစာေတြထည့္ၿပီး ျပ႒ာန္းသင့္ေၾကာင္းအဆိုျပဳတာေတြဆိုရင္ေတာ့ ဦးဇင္းတို႔က လက္မခံပါဘူး။
ေမး- ပညာေရးစနစ္ေျပာင္းလဲတာေရာ၊ ေျပာင္းလဲတယ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ အားလံုးလက္ခံႏုိင္တဲ့အခ်က္ေတြနဲ႔ ပီပီျပင္ျပင္ ေခတ္စနစ္နဲ႔အညီ ေျပာင္းလဲဖို႔၊ ေနာက္ ကိုရင္ရွားပါးလာတဲ့ျပသနာေတြေရာ၊ သံဃာေလာက အင္အားေကာင္းၿပီးေခတ္နဲ႔ေလ်ာ္ညီေအာင္ ေျပာင္းလဲဖို႔ဆိုရင္ သံဃာ့မဟာနာယကပါမွျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့ သံုးသပ္ခ်က္ေတြလည္းရွိပါတယ္ဘုရား။ သံဃာေလာကနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ မဟနပါမွသာလွ်င္ အေရြ႕တစ္ခုျဖစ္ႏုိင္တယ္ေပါ့ဘုရား။ ဆိုေတာ့ မဟနနဲ႔အေနနဲ႔ေရာ ဘာေတြလုပ္ေပးႏုိင္မလဲဘုရား၊ ဘာေတြလုပ္သင့္လဲဘုရား။
ေျဖ – မဟနဆရာေတာ္ေတြက ဒီကိစၥေတြမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသေဘာတူၾကပါတယ္။ ဦးဇင္းတို႔နဲ႔ တစ္ထပ္တည္းလို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရတာေပါ့ေနာ္။ ဦးဇင္းတင္ျပသလို ပံုစံမ်ိဳးဆိုရင္ မဟနက အမ်ားႀကီးအေထာက္အပံ့ေပးၾကမွာပါ။ ပယ္ခ်တာတို႔၊ ပလပ္တာတို႔ မလုပ္ႏုိင္ပါဘူး။ ကိုရင္ေတြ ရွာပါးေနတဲ့ျပႆနာကေတာ့ ေရတိုက္စားလို႔ ကမ္းပါးၿပိဳသလိုမ်ိဳး၊ တျဖည္းျဖည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တစ္ရြာလံုးေတာင္ ေရထဲေျမာရမယ့္ သေဘာျဖစ္သြားတာေပါ့။ ဟိုး ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ကတည္းကိုက ဒါမ်ိဳးေတြျဖစ္လာႏုိင္တယ္လို႔ ႀကိဳေဟာၿပီးသားပါေနာ္။
ေနာက္သာသနာမွာ ဒီလိုဟာမ်ိဳးေတြျဖစ္လာမယ္လို႔လည္း ႀကိဳေဟာၿပီးသားပါ။ ရွိၿပီးသားသံဃာေတာ္ေတြ အရည္အခ်င္းပိုင္းေရာ အေနအထိုင္ပိုင္းေရာ စြမ္းေဆာင္မႈပိုင္းေရာ ဒီသံုးခု တစ္ပါးခ်င္းတစ္ပါးခ်င္းစီမွာ ျပည့္စံုေနဖို႔ လိုတာေပါ့ေနာ္။
အဲဒီ တစ္ပါးခ်င္းတစ္ပါးခ်င္းစီမွာ ျပည့္စံုေနဖို႔အတြက္ ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ဦးေဆာင္ၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အႏၱရာယ္ သိပ္မႀကီးေလာက္ဘူး၊ သိပ္မစိုးရိမ္ရေလာက္ဘူးလို႔ ယူဆတာေပါ့ေနာ္။
