၀ီရသူ

“အရူးကြက္နင္း၍ မထူးဇာတ္ခင္းေနေသာ NLD” (၁)

သဃၤန္းျဖဴဆရာေတာ္

(30.9.2021 ရက္ေန႔ထုတ္ အတြဲ(၂) အမွတ္ (၄၁) Golden Hand ဂ်ာနယ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။)

===========================

နစကအစုိးရ အာဏာထိန္းထားသည္မွာ ငါးလပင္ၾကာျမင့္ခဲ့ေလၿပီ။ အာဏာထိန္းကာစ၌ ေၾကညာခဲ့ေသာ ေရြးေကာက္ပြဲကာလ တစ္ႏွစ္အတြင္းဆိုသည္ကလည္း ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း ျဖစ္ခဲ့ရေပၿပီ။ ယခုကဲ့သုိ႔ပင္ ေတာင္းျခင္းတုိက္ျခင္း၊ ေျခာက္ျခင္းေမွာက္ျခင္း၊ သတ္ျခင္းဖ်က္ျခင္းမ်ား ဆက္လုပ္ေနပါမူ ႏွစ္ႏွစ္ကာလသည္ပင္ လံုေလာက္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုအခါ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုဖ်က္သိမ္းကာ အလံုးစံုအာဏာသိမ္းျခင္းအဆင့္သုိ႔ ေရာက္ရွိသြားေပေတာ့မည္။ အစုိးရတစ္ရပ္အျဖစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရရွိစဥ္က ဥပေဒကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳမႈမ်ားေၾကာင့္ အစုိးရေခါင္းေဆာင္မ်ား အေရးယူခံရရံုမွ်သာမကဘဲ ပါတီပါ ဖ်က္သိမ္းခံရေတာ့မည့္အေရးအထိ ထည့္တြက္ထားခဲ့ေသာ NLDသည္ ဤအျဖစ္ဆုိးႀကီးသို႔ ဇြတ္တိုးရန္ ႀကံစည္အားထုတ္ေနေပေတာ့၏။ NLD၏ အႀကံဆိုးမ်ားကို ျပည္သူမ်ားက ယခုထိ မသိမျမင္ႏိုင္ေသးျခင္းသည္ပင္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအခက္ ျဖစ္ေနေပေတာ့၏။

“ရွက္ရမ္းရမ္း၍ ဗြက္ၾကမ္းၾကမ္းျခင္းမွသည္”

အာဏာထိန္းကာစ၌ NLD၏တုန္႔ျပန္မႈမ်ားကိုၾကည့္လွ်င္ ရွက္ရမ္းရမ္း၍ ဗြက္ၾကမ္းၾကမ္းေနရံုမွ်သာ ဟု ထင္ရ၏။ ေၾကညာခ်က္မ်ားထုတ္သည္၊ လူစုလူေဝးျဖင့္ ဆႏၵျပသည္၊ သံပံုးတီးသည္၊ CRPHဖြဲ႔သည္၊ NUGဖြဲ႔သည္၊ CDMလုပ္သည္၊ သံပံုးမတီးသည့္အိမ္မ်ားကို ရန္ရွာသည္၊ အလံေထာင္ခြင့္မေပးသည့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတုိက္မ်ားကို အၾကမ္းဖက္သည္၊ ဤမွ်သာျဖစ္သည္။

ဒုတိယအဆင့္၌မူ ရႈံးမဲမဲ၍ မုန္းၿဖဲၿဖဲသည့္အဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိလာ၏။ ၿမဳိ႕သိမ္းတုိက္ပြဲ ျပည္သိမ္းတုိက္ပြဲဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ေႏြးဦးေတာ္လွန္ေရးဟူ၍လည္းေကာင္း အမည္တပ္ထားကာ ရဲစခန္းမ်ားဝင္စီးျခင္း၊ လံုၿခဳံေရးတပ္ဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ထိပ္တုိက္ဝင္တိုးျခင္း၊ ရဲမ်ားကိုသတ္ျခင္း၊ NLDမဟုတ္သူမ်ားကို သတ္ျခင္း၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားကို ရန္ရွာသတ္ျဖတ္ျခင္း၊ ေထရ္ႀကီးဝါႀကီးမ်ားကို အရွက္တကြဲ အက်ဳိးနည္းျဖစ္ေအာင္ ယုတ္မာညစ္ညမ္းစြာ ေစာ္ကားျခင္း၊ သပိတ္မ်ဳိးစံု သူပုန္ထျခင္းတုိ႔ျဖင့္ တုိင္းျပည္မၿငိမ္သက္ေအာင္ ျပည္သူလူထု အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္ ထိခိုက္ပ်က္စီးေအာင္ လုပ္လာျခင္းျဖစ္၏။

ယခုေနာက္ဆံုး၌မူ အရူးကြက္နင္း၍ မထူးဇာတ္ခင္းလာသည္ကို ေတြ႔ရ၏။ တုတ္အဆင့္ ဓားအဆင့္မဟုတ္ေတာ့ၿပီ။ လက္လုပ္ေသနတ္၊ လက္လုပ္ဗံုးမွသည္ စက္လုပ္ေသနတ္၊ စက္လုပ္ဗံုးတည္းဟူေသာ အစစ္အမွန္လက္နက္မ်ဳိးစံုတုိ႔ျဖင့္ သူပုန္ထသည့္အဆင့္သုိ႔ ေရာက္ရွိလာေလေတာ့၏။ ရဲဝန္ထမ္းမ်ားကို သတ္ျဖတ္ရံုတင္မကေတာ့ေပ။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးမ်ား၊ ေက်ာင္းအုပ္မ်ား၊ ေက်ာင္းဆရာ ဆရာမမ်ားကိုပါ ပစ္မွတ္ထား၍ သတ္ျဖတ္လာေလေတာ့၏။ ထို႔အျပင္ အျမင္မတူ(ပါတီမတူ)သူမ်ားကို ဒလန္(ဓားလံွ)အႀကီးစား အမည္တပ္ကာ ေခ်ာင္းေျမာင္းလုပ္ႀကံ သတ္ျဖတ္လာၾကေလ၏။ ေနာက္ပိုင္းတြင္မူ အေျခခံလူတန္းစား အိမ္သာေစာင့္ႏွင့္ လမ္းရွင္းေပးေသာ ယာဥ္ထိန္းမ်ား၊ မီတာလာဖတ္ေသာ စာေရးမ်ားကိုပါ သတ္ျဖတ္လာၾကသည္ကို ေတြ႔ရေလ၏။

“ျပည္သူကိုသာ အထိနာေစေသာ ဗ်ဴဟာမ်ား”

NLDမ်ားသည္ တုိ႔ပါတီကို မေထာက္ခံသူ တုိ႔ရန္သူ၊ တုိ႔ပါတီဝင္မဟုတ္သူ တုိ႔ရန္သူ၊ တုိ႔အစုိးရမေထာက္ခံသူ တုိ႔ရန္သူဟု ခံယူထားသည့္အလား NLDကိုမေထာက္ခံသူမ်ား၊ NLDပါတီဝင္မဟုတ္သူမ်ား၊ CDMမလုပ္သူမ်ားကို CIAနည္း ေမာ့ဆက္နည္းမ်ားျဖင့္ စနစ္တက် လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္လာသည္ကို ေတြ႔ရ၏။ ဤကား သတ္ေရးျဖတ္ေရး အၾကမ္းဖက္ေရးက႑အသြင္ သူပုန္ထျခင္းျဖစ္၏။

အျခားတစ္ဖက္တြင္မူ စာသင္ေက်ာင္းမ်ား၊ ေဆးရံုေဆးခန္းမ်ား၊ စက္ရံုအလုပ္ရံုမ်ားကို မီးရႈိ႕ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ ဗံုးေထာင္ဗံုးခြဲျခင္း၊ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူႏွင့္ ဆရာ ဆရာမမ်ားကို အႏၲရာယ္ျပဳလာျခင္းတုိ႔အထိ အဖ်က္အေမွာင့္လုပ္ရပ္မ်ားျဖင့္ ေသာင္းက်န္းေနၾကသည္ကို ေတြ႔ရ၏။ CDMလုပ္လည္း အစုိးရမထိ၊ ျပည္သူသာထိ၏။ လက္နက္ကိုင္တုိက္ခိုက္လည္း ျပည္သူသာထိ၏၊ အစိုးရမထိ။ ဆႏၵျပလည္း ျပည္သူသာထိ၏၊ အစုိးရမထိ။ ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးျဖန္႔ခ်ိေရးလုပ္လည္း ျပည္သူသာထိ၏၊ အစုိးရမထိ။ ေအာက္စီဂ်င္ဘူးမ်ားထိန္းခ်ဳပ္၍ ေအာက္စီဂ်င္သပိတ္လုပ္လည္း အစုိးရမထိ၊ ျပည္သူသာထိ၏။ NLDလုပ္သမွ်ကိုၾကည့္လွ်င္ ျပည္သူအထိနာေစသည့္ ဗ်ဴဟာမ်ားသာ ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႔ျမင္ရေလ၏။

လက္နက္ကိုင္အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ပစ္ခတ္ၾကသည့္ ေသနတ္ေသနတ္ခ်င္း တုိက္ခုိက္ၾကသည္ကို မေျပာလိုေပ။ ေသနတ္မပါသည့္ ယာဥ္ထိန္းရဲကို အဘယ့္ေၾကာင့္ ပစ္သတ္ရသနည္း။ ယာဥ္ထိန္းရဲမည္သည္ ခရီးသြားျပည္သူမ်ား အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ရန္ လမ္းရွင္းေပးသူမ်ား မဟုတ္တုံေလာ။ စာသင္ေက်ာင္းမ်ား ဆရာ ဆရာမမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားကို အဘယ့္ေၾကာင့္ ပစ္မွတ္ထားရပါသနည္း၊ ၎တုိ႔သည္ အျပစ္ကင္းစင္သည့္ မိဘျပည္သူစာရင္းဝင္ အရပ္သူအရပ္သားမ်ား မဟုတ္တံုေလာ။

“နိဂံု၏ နိဒါန္း”

NLDမွ မ်ဳိးရန္ေနာင္သိန္းဆိုသူသည္ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားမဖြင့္ႏိုင္ေအာင္ ျပည္သူမ်ားကို အြန္လုိင္းေပၚမွ တုိက္ရုိက္ၿခိမ္းေျခာက္လာသည္ကို ေတြ႔ရ၏။ “ကေလးေတြကို ေက်ာင္းမပုိ႔ၾကနဲ႔၊ ေျချပတ္လက္ျပတ္ျဖစ္ၿပီး အသက္ထြက္ကုန္မယ္”ဟူ၏။ ပညာေရးကို အင္မတန္ တန္ဖိုးထားပါသည္ဆိုေသာ NLDမ်ားသည္ ၎တုိ႔အာဏာမဲ့သြားသည့္အခါ ပညာေရးသပိတ္ဟုဆိုကာ ေက်ာင္းမဖြင့္ေရး၊ ေက်ာင္းမတက္ေရး လႈပ္ရွားလာသည္မွာ ၎တုိ႔၏ ပင္ကိုယ္စိတ္ထားပင္ျဖစ္ေၾကာင္း သိသာႏိုင္ေပသည္။ ပညာေရးကိုလိုလားေသာ မိဘျပည္သူမ်ားကမူ ဓားကိုင္၍ ေက်ာင္းလိုက္ပို႔ျခင္း၊ ေက်ာင္းကိုဗံုးခြဲမည့္သူကို ဝိုင္းဝန္းဖမ္းဆီးေပးျခင္းမ်ားျဖင့္ တုန္႔ျပန္လာၾကသည္ကား NLDဇာတ္သိမ္းေရး နိဒါန္းတစ္ခုပင္ ျဖစ္ေလေတာ့၏။

“သပိတ္တုႏွင့္ NLD”

သပိတ္မ်ားကလည္း ေတာင္လိုပံုလ်က္ရွိ၏။ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈျဖစ္ေပၚလာလွ်င္ ေငြေၾကးတန္ဖုိးက်သကဲ့သုိ႔ သပိတ္ေဖာင္းပြမႈျဖစ္ေပၚလာသျဖင့္ သပိတ္သိကၡာက်လ်က္ရွိေပ၏။ အမႈိက္သပိတ္၊ ပန္းသပိတ္၊ အသုဘသပိတ္၊ အသုဘဖဲဝုိင္းသပိတ္၊ အရုဏ္ဦးသပိတ္၊ ညသပိတ္၊ အိမ္တြင္းသပိတ္၊ ဟြန္းသပိတ္၊ ပညာေရးသပိတ္၊ ေဆးသပိတ္ စသည္အျပင္ မစင္သပိတ္ပင္ ပါဝင္ေလ၏။ မွတ္တမ္းတင္ရလွ်င္ သပိတ္ေပါင္း ရာေက်ာ္ေလ၏။ သပိတ္ႏွင့္ဆႏၵ မကြဲျပားၾကျခင္းသည္ပင္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး၌ သပိတ္သိကၡာက်ျခင္း အေၾကာင္းတစ္ရပ္ျဖစ္ေလ၏။ အခြန္မေဆာင္ျခင္း ရံုးမတက္ျခင္း အစုိးရႏွင့္ လံုးဝ ပတ္သက္မႈမရွိျခင္း လံုးဝ မဆက္ဆံျခင္းမ်ဳိးသည္သာ သပိတ္ေမွာက္ျခင္း (ပတၱနိကၠဳဇၨန)အစစ္ျဖစ္ေလ၏။ အျခားအရာမ်ားကား ဆႏၵထုတ္ေဖာ္မႈပံုစံမ်ားသာ ျဖစ္ေလ၏။ သပိတ္ႏွင့္ဆႏၵ မကြဲျပားသူမ်ားက ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကို ဦးေဆာင္ေနၾကသည္မွာ ရွက္စရာ။ အမွန္အားျဖင့္ ယေန႔ေခတ္သည္ သပိတ္အလုပ္မျဖစ္ေတာ့သည့္ ေခတ္ျဖစ္၏။ ေတာင္းစရာမလို တုိက္စရာမလို အလိုလိုရမည့္ ဒီမိုကေရစီကို ေတာင္းေန တုိက္ေနလွ်င္ အခ်ိန္ၾကာရံုပင္ ရွိေပေတာ့မည္။ ကိုယ္နာ စိတ္နာ တုိင္းျပည္နာသည္သာ အဖတ္တင္က်န္ခဲ့ေတာ့မည္ျဖစ္၏။ ဆႏၵျပပြဲမ်ားကလည္း ယခုအထိ ေပၚေပါက္ေနေသး၏။ လွ်ပ္တျပက္ဆႏၵျပပြဲ၊ ေျပာက္ၾကားဆႏၵျပပြဲ ဆိုသည္မ်ားလည္း ရွိေသး၏။ NLDတို႔ သိထားရမည္မွာ ဆႏၵျပသူမ်ားကို ယခင္ကလို သူရဲေကာင္းႀကီးမ်ားအသြင္ အထင္ႀကီးသည့္ေခတ္ မဟုတ္ေတာ့ျခင္းပင္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဆႏၵျပသူရဲေကာင္းဘြဲ႔မ်ားကို ေမွ်ာ္လင့္၍ လုပ္မည္ဆုိလွ်င္ အသင္ မွားေနၿပီဟူ၍သာ ေျပာရေပေတာ့မည္။

“ေလလိုင္းအစုိးရႏွင့္ ေလေပၚစီမံကိန္း”

CRPHႏွင့္ NUGကလည္း အကြက္ေဟာင္းႀကီးပင္။ ယခင္က CRPP (ျပည္သူ႔လြတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီ)၊ ယခု CRPH (ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီ)၊ ယခင္က NCGUB (အမ်ဳိးသားညြန္႔ေပါင္းအစုိးရ) ယခု NUG (အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးအစုိးရ) ဤမွ်သာ ကြာျခား၏။ အားလံုးသည္ အေဝးေရာက္အစုိးရ၊ ေလလုိင္းေကာ္မတီမ်ားသာ ျဖစ္ေလ၏။ ကိုယ္စားျပဳဆိုေသာ္လည္း အမွန္တကယ္ ကုိယ္စားျပဳသည္မဟုတ္ ၎တို႔ကို မေထာက္ခံ ၎တို႔ထဲမပါဝင္သည့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္မ်ား မ်ားစြာက်န္ေသး၏။ ညီညြတ္ေရးအစုိးရဆိုေသာ္လည္း အမွန္တကယ္ညီညြတ္သည္မဟုတ္ ျပည္ေထာင္စုၿပဳိကြဲေရး ျပည္ေထာင္စုသားမ်ား ေသြးေခ်ာင္းစီးသတ္ျဖတ္ခံရေရးသာ ျဖစ္ေလ၏။ ၎အစိုးရသည္လည္း တရားဝင္ရပ္တည္ခြင့္ရွိသည့္ အစုိးရမဟုတ္ အရွက္ေျပဖြဲ႔စည္းထားသည့္ အာသာေျပအစုိးရသာ ျဖစ္ေလ၏။ အစုိးရတစ္ခုမည္သည္ တုိင္းျပည္ နယ္နိမိတ္ဟူ၍  ရွိရမည္။ ျပည္သူလူထုဟူ၍ ရွိရမည္။ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈဟူ၍ ရွိရမည္။ ယခုမူကား တုိင္းျပည္က ဘယ္ဆီေနသည္မသိ ျပည္သူလူထုကလည္း တစ္ေယာက္တေလမွ်ပင္ မရွိ၊ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈကလည္း ေလလိုင္းေပၚမွ ေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာ ဟိန္းေဟာက္ၿခိမ္းေျခာက္ရံုအဆင့္သာ ရွိေလ၏။

အဆိုပါေကာ္မတီႏွင့္ အစုိးရတုိ႔က ဖေထြးမ်ားအားကိုးျဖင့္ ျပည္သူမ်ားဆင္းရဲတြင္းနက္ေအာင္ အကြက္ေဟာင္းႀကီးကို ထုတ္သံုးကာ ပိတ္ဆို႔မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနၾကျပန္၏။ နစက ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို Black list စာရင္းသြင္းသည္ကို မေျပာလို။ ျမန္မာျပည္ကို ပိတ္ဆုိ႔တားဆီးေနျခင္းတည္းဟူေသာ NLDအာဏာျပန္ရေရး မဟာဗ်ဴဟာ အလုပ္မျဖစ္ေတာ့သည္မွာ အမွန္ပင္။ ၎တို႔ သိထားရမည္မွာ ပိတ္ဆုိ႔ဒဏ္ခတ္မႈေၾကာင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ေပၚေပါက္လာျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္းပင္တည္း။

“အေတာင္းၾကမ္းသူမ်ား သတိထား”

ေတာင္းပြဲတုိက္ပြဲလုပ္ေနသည္ကလည္း အကြက္ေဟာင္းႀကီးပင္။ လြတ္လပ္ေရးေန႔ ျပည္ေထာင္စုေန႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႔ ေတာ္လွန္ေရးေန႔ ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္ အာဇာနည္ေန႔ ရွစ္ေလးလံုးႏွစ္ပတ္လည္ေန႔ ေဒၚစုေမြးေန႔ ကာခ်ဳပ္ေမြးေန႔ စသည္ျဖင့္ မလိုသည္ကိုဆန္႔က်င္ လိုသည္ကို ခ်ီးေျမႇာက္ စနစ္ျဖင့္ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ေရြးကာ ေတာင္းႀကတုိက္ၾကျပန္ေလ၏။ ဝယ္ေပးပါမည္ ဝယ္ေကၽြးပါ့မည္ဟု အႀကိမ္ႀကိမ္ကတိေပးထာပါလ်က္ နားပူနားဆာလုပ္၍ အၿမဲငိုယိုေတာင္းဆိုတတ္သည့္ ရင္ေသြးမ်ားဆုိလွ်င္ အနႏၲဂိုဏ္းဝင္ မိဘမ်ားသည္ပင္ စိတ္မရွည္တတ္ရွိေလ၏။ အခ်ဳိ႕မိဘမ်ားဆိုလွ်င္ ‘ေပးပါ့မယ္ေျပာထားတာ ကဲကြာ’ဟုဆိုကာ ေခါင္းေခါက္ပစ္ေလ့ရွိ၏။ နစကအစုိးရသည္ ဒီမိုကေရစီအစစ္အမွန္ေဖာ္ေဆာင္ေပးမည္ဟုလည္း ေျပာထား၏။ ဒီမိုကေရစီမဆန္သူမ်ားကိုလည္း အေရးယူထား၏။ ေရြးေကာက္ပြဲမသမာမႈကိုလည္း ေဖာ္ထုတ္ေပးေန၏။ သန္႔ရွင္းေသာေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေပးမည္ဟုလည္း အတန္တန္ကတိျပဳထား၏။ သို႔ပါလ်က္ ေတာင္းပြဲတုိက္ပြဲမ်ားျဖင့္ ဆူပူဆႏၵျပေနပါလွ်င္ ေခါင္းအေခါက္ခံရျခင္းသာ အဖတ္တင္ေပလိမ့္မည္တည္း။

“မဲအရႈပ္ေတာ္ပံုႏွင့္ ဆင္ျခင္တံုတရား”

NLDမ်ားသည္ အေမ့သား UECမ်ား၏ မဲမသမာမႈကို တစ္ေယာက္မွ် မေခ်ပႏိုင္သလို ၎တို႔၏ အေမဆိုသူအပါအဝင္ NLDအစုိးရေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ လာဘ္စား၍ အဂတိက်ဴးလြန္သည္ကို တစ္ဦးတေလမွ်ပင္ မျငင္းပယ္ႏိုင္ၾကေပ။ သို႔ပါလ်က္ ၎တုိ႔၏ေခါင္းေဆာင္မ်ားလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ေတာင္းဆိုေနၾကသည္မွာ အဘယ့္ေၾကာင့္ပါနည္း။ ဥပေဒကို မ်က္ကြယ္ျပဳ၍ လႊတ္ေပးရမည္ေလာ၊ မဲအရႈပ္ေတာ္ပံုကို မေျဖရွင္းဘဲ ေရြးေကာက္ပြဲအတည္ျပဳေပးရမည္ေလာ။ အသိဉာဏ္ရွိသူတိုင္း သိျမင္ႏုိင္ေပ၏။

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသမုိင္းတစ္ေလွ်ာက္၌ အနီေရာင္ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားသည္ ဖိအားေပး ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္း၊ တြန္းအားေပး အၾကပ္ကိုင္ျခင္း၊ အုပ္စုဖြဲ႔အႏိုင္က်င့္ျခင္းဗ်ဴဟာမ်ားျဖင့္ ျပည္သူ႔ဆႏၵကို ဓားျပတုိက္ခဲ့ၾကေလ၏။ ဆႏၵမျပလွ်င္ ဆြမ္းမေလာင္းဘူး ဟူ၍လည္းေကာင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတုိက္မ်ားသုိ႔ အမ်ဳိးသမီးသံုး သီးသန္႔ပစၥည္းမ်ား ပစ္ခ်၍ မီဒီယာမွာ ေၾကညာထုတ္ျပန္၍လည္းေကာင္း၊ စည္းရံုးေရးကာလ၌ NLDမဟုတ္သူ မေထာက္ခံသူမ်ားကို စစ္အာဏာရွင္လိုလားသူစာရင္းသြင္းကာ NLDကိုမဲမထည့္လွ်င္ပင္ လူမဟုတ္ေတာ့သေယာင္ လူအုပ္အင္အားျဖင့္ သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္ခဲ့ၾကသည္မွာ လက္ညဳိးထိုးမလြဲ ျဖစ္ရပ္မ်ားျဖစ္ေလ၏။

“လူသတ္ႏိုင္ငံေရးကိုဖန္တီးသူ”

NLDအစုိးရလက္ထက္တုန္းကလည္း ပင္နီဆိုလွ်င္ ေၾကာက္ေနခဲ့ရ၏။ အေၾကာင္းမွာ ပါတီအရွိန္အဝါသံုး၍ ဌာနဆုိင္ရာမ်ားသုိ႔ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ယခု နစကလက္ထက္ေရာက္သည့္အခါ၌လည္း အနီဆုိလွ်င္ ေၾကာက္ေနၾကရ၏။ ဗံုးလာခြဲမွာ မီးလာရႈိ႕မွာ ေသနတ္ျဖင့္ပစ္သတ္မွာ အုပ္စုဖြဲ႔အၾကမ္းဖက္မွာ ေခ်ာင္းေျမာင္းလုပ္ႀကံမွာ လိုင္းေပၚတင္ေခ်ာက္ခ် (Social Bullying)အလုပ္ခံရမွာ အရွက္တကြဲအက်ဳိးနည္းျဖစ္ဖြယ္မ်ား လုိင္းေပၚတင္ အျပစ္ဖုိ႔ (Social Punnishment)အျပဳလုပ္ခံရမွာ အစရွိသည့္ အနိ႒ာရံုမ်ားကို ေတြးပူကာ မည္သည့္ေန႔၌ လာသတ္ၾကမည္နည္း လာဖ်က္ၾကမည္နည္းဟူေသာ စုိးရိမ္ထိတ္လန္႔ဖြယ္မ်ားျဖင့္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနၾကရေပ၏။ ျပည္သူမ်ားစုိးရိမ္မည္ဆိုလွ်င္လည္း စုိးရိမ္စရာပင္။ NLDမ်ားသည္ သူတို႔ကိုမေထာက္ခံသူ သူတုိ႔ႏွင့္အျမင္မတူသူမွန္သမွ်ကို ရန္မူျငဴစူေလ့ရွိၾက၏။ အျမင္မတူသူမ်ားအနက္ အျမင္ကပ္ဆံုး ၾကည့္မရဆံုး မေက်နပ္ဆံုးေသာသူမ်ားကို ဒလန္(အႀကီးစား)ဟူ၍လည္းေကာင္း စစ္ေကာင္စီသတင္းေပးဟူ၍လည္းေကာင္း တံဆိပ္တပ္ကာ ရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္ေလ့ရွိၾက၏။ ယခုေနာက္ပိုင္းတြင္မူ ပ်ဴေစာထီးအဖြဲ႔ဝင္ဟု ေျပာင္းလဲတံဆိပ္တပ္လာၾကသည္ကို ေတြ႔ၾကရေလ၏။ ၎တို႔ မဆင္မျခင္ျပဳလုပ္မႈေၾကာင့္ မွားယြင္းအသတ္ခံခဲ့ရေသာ အျပစ္မဲ့ျပည္သူမ်ားအနက္ မိသားစုလုိက္ အသတ္ခံရသည့္ ျဖစ္ရပ္မ်ဳိးပင္ ပါဝင္ခဲ့ၾကေလ၏။

“လူသတ္ျခင္းသံသရာႏွင့္ ေၾကးစားႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား”

နဝတလက္ထက္ အနီေရာင္ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ နစကလက္ထက္ အနီေရာင္ႏုိင္ငံေရးတုိ႔ မတူညီေသာအခ်က္တစ္ခုကို ေတြ႔ရ၏။ ၎မွာ ေငြေၾကးသံုးစြဲျခင္းပင္။ နဝတလက္ထက္ အနီေရာင္ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားသည္ ျပည္ပအေထာက္အပံ့ အနည္းငယ္မွ်သာရ၏။ ယခုေခတ္ကဲ့သို႔ မလြတ္လပ္ျခင္း၊ နည္းပညာမထြန္းကားျခင္းတို႔ေၾကာင့္ လွ်ဳိ႕ဝွက္ေထာက္ပံ့မႈအနည္းငယ္မွ်ျဖင့္ ႀကံ့ႀကံ့ခံကာ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေၾကးစားမ်ားမငွားႏုိင္။ ေသာင္းလည္း မေသာင္းက်န္းႏိုင္ခဲ့ၾကေပ။ နစကလက္ထက္၌ကား ေငြေၾကးအေျမာက္အမ်ားသံုးစြဲႏုိင္ခဲ့ၾက၏။ အေၾကာင္းမွာ အာဏာလက္ရွိေခတ္တုန္းက အခြင့္အလမ္းမ်ား အဆက္အသြယ္မ်ား စပြန္ဆာ ဒိုနာမ်ား ရရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ ယခု ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္၌ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားသည့္ ဦးေဆာင္သူမ်ားကိုၾကည့္လိုက္လွ်င္ ေငြက်ပ္သန္းေပါင္းေသာင္းခ်ီ သိန္းခ်ီ ပိုင္ဆုိင္ထားၾကေသာ ေၾကးစားမ်ားျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရ၏။ ဟာသသရုပ္ေဆာင္တစ္ဦးသည္ပင္ သိန္းေပါင္း တစ္ေသာင္းေလးေထာင္ ခြဲတန္းရထားပါလွ်င္ ၎ထက္သာသူမ်ားကား ဆိုဖြယ္ပင္မရွိေပ။ အနီေရာင္ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားက ေငြကိုင္ထားကာ အျဖဴထည္လူငယ္အခ်ဳိ႕ကို အသံုးခ်ေနၾကေလ၏။ အခ်ဳိ႕ေနရာမ်ားတြင္ ေၾကးစားလူမုိက္မ်ားကို ငွားရမ္းကာ ဗံုးခြဲခုိင္းျခင္း လုပ္ႀကံခုိင္းျခင္း မီးရႈိ႕ခုိင္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္လာၾကသည္ကို ေတြ႔ျမင္ေနရေလ၏။ မနက္လင္းလာလွ်င္ အသတ္ခံရသည့္သတင္းမ်ားကား မၾကားခ်င္ မျမင္ခ်င္အဆုံးပင္။ NLDေကာင္းမႈေၾကာင့္ လူဆိုးမ်ားလက္ထဲ လက္နက္မ်ားေရာက္ရွိသြားေပၿပီ။ သူခိုးဓားျပမ်ားလက္ထဲ လက္နက္မ်ားေရာက္ရွိသြားေသာေၾကာင့္ လူဆိုးမ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရးပစ္မွတ္အျပင္ စီးပြားေရးပစ္မွတ္ ပုဂၢဳိလ္ေရးပစ္မွတ္မ်ား တို႔ခ်ဲ႕ကာ စိတ္တုိင္းက် သတ္ျဖတ္ၾကေပေတာ့မည္။ ျပည္သူမ်ားသည္ အဂၤလိပ္ေခတ္ ဂ်ပန္ေခတ္ထက္ဆိုးေသာ အတိဒုကၡမ်ား ခံစားၾကရေပေတာ့မည္။ အမွန္အားျဖင့္ NLDမ်ားသည္ OICေငြျဖင့္ ျပည္ဖ်က္ေနၾကျခင္းျဖစ္၏။ လူကိုငွက္ကသတ္ ငွက္ကို ပ်ဴေစာထီးကသတ္ ပ်ဴေစာထီးကို ငွက္ကျပန္သတ္ျဖင့္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးလူသတ္ပြဲႀကီး ထိန္းမႏုိင္ သိမ္းမႏိုင္ ေပၚေပါက္လာလွ်င္ တရားခံအစစ္ကား NLDပင္ ျဖစ္ပါေလသတည္း။

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။)