ကမၻာေက်ာ္ဆရာေတာ္၏ ကမၻာမေက်ာ္ေသာ အေတြးအေခၚမ်ား (၁)
ကမၻာေက်ာ္ဆရာေတာ္၏ ကမၻာမေက်ာ္ေသာ အေတြးအေခၚမ်ား (၁)
“နံနက္ခင္းက်င့္စဥ္ အာရကၡတရားေလးပါး”
(17.1.2022 ရက္ေန႔ထုတ္၊ အတြဲ(၁) အမွတ္(၂၁) ဂါးဒီးယန္းသတင္းစာမွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။)
————————————————-
စာေရးသူ မနက္အိပ္ရာႏိုးသည့္အခါ ခ်က္ခ်င္းအိပ္ရာမထပါ။ နာရီၾကည့္ၿပီး ခဏျပန္မွိန္းေနတတ္ ပါသည္။ ထိုသို႔ျပန္မွိန္းေနခိုက္မွာ ဂုဏ္ေတာ္ပြားမ်ားေနတတ္ပါသည္။ ဂုဏ္ေတာ္ပြားမ်ားေနတတ္သည္မွာ ေန႔စဥ္နီးပါးျဖစ္ၿပီး တစ္ခါတရံတြင္မူ ႏွလံုးခုန္သံကို တရားရႈမွတ္ေနတတ္ပါသည္။ အိပ္ရာႏိုးလွ်င္ႏိုးခ်င္း ႏွလံုးခုန္သံကို နားစြင့္တတ္ပါသည္။ ႏွလံုးခုန္သံ လံုးဝ မၾကားရသည့္ေန႔မ်ားက ပိုမ်ားၿပီး ႏွလံုးခုန္သံ ၾကားရသည့္ေန႔က လြန္စြာနည္းပါးလွပါသည္။ ႏွလံုးခုန္သံမၾကားရလွ်င္ ဂုဏ္ေတာ္ပြားမ်ားေနတတ္ၿပီး ႏွလံုးခုန္သံၾကားရသည့္ေန႔တြင္ ႏွလံုးခုန္သံကို တရားမွတ္ေနတတ္ပါသည္။ ငါးမိနစ္ ဆယ္မိနစ္ ၾကာသည့္အခါ (ရံဖန္ရံခါ နာရီဝက္ၾကာသည့္အခါ)မွ အိပ္ရာထပါသည္။
အိပ္ရာထလွ်င္ထခ်င္း နႏြင္းႏွင့္ပ်ားရည္ ေတထားသည့္ေဆးလံုးငါးလံုး ေသာက္သံုးကာ ေရအဝေသာက္ပါသည္။ အလြန္ဆံုးၾကာလွ်င္ တစ္မိနစ္ခန္႔ ပံုမွန္အားျဖင့္ စကၠန္႔သံုးဆယ္ခန္႔တြင္ ဝမ္းသြားေလ့ရွိပါသည္။ ဝမ္းသြားသည္မွာ နည္းနည္းေနာေနာမဟုတ္ပါ။ အိုးပင္းတူ ဒလေဟာ ျဖစ္ပါသည္။ အားရပါးရ ဝမ္းသြားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဝမ္းသြားၿပီးသည္ႏွင့္တစ္ၿပဳိင္နက္တည္း ေရခလုတ္ဆြဲခ်ျခင္း (ေရေလာင္းျခင္း) လံုးဝ မလုပ္ပါ။ သြားထားသည့္ဝမ္းမ်ားကို ေသခ်ာစြာျပန္စစ္ေဆးပါသည္။ “ေရာဂါဝမ္းလား၊ ရိုးရိုးဝမ္းလား၊ အစာမေၾကတာမ်ားပါသလား၊ အစာေၾကတာေတြပဲလား” စသည္ျဖင့္ က်န္းမာေရး စစ္ေဆးမႈျပဳလုပ္တတ္ပါသည္။ ၎ေနာက္ ထို၀မ္းမ်ားကိုၾကည့္ကာ အသုဘဘာဝနာ ဆင္ျခင္ပါသည္။ အခိုက္အတန္႔မွ်သာ ဆင္ျခင္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
မ်က္ႏွာသစ္သည့္အခါ ဂုဏ္ေတာ္ပြားလ်က္ သစ္တတ္ပါသည္။ အရဟံ၊ အရ-ဟံ၊ အ-ရဟံ ဂုဏ္ေတာ္သံုးပါးကို ႏွလံုးသြင္းရင္း မ်က္ႏွာသစ္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးသည့္အခါ ေရေမတၱာပို႔ပါသည္။ ေရကိုလက္ဝါးထဲသို႔ နည္းနည္းခ်င္းေလာင္းခ်ၿပီး “ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ၿမဲပါေစ၊ ဥပဒ္ရန္ေဘး ကင္းစင္ေဝး ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ၊ ဤေရကဲ့သုိ႔ ပူပင္ေသာက ကင္းေဝးၾကပါေစ”ဟု စိတ္ထဲမွာ ရြတ္ဆိုရင္း ေမတၱာေရ သြန္းေလာင္းျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ေရေမတၱာပို႔သည့္အခါ ခပ္သိမ္းေသာသတၱဝါမ်ား၊ တစ္ဝန္းတစ္ရံတည္းေန ရဟန္းရွင္လူႏွင့္ နတ္ေဒဝါမ်ား၊ ဆြမ္းဒါယကာ ဒါယိကာမမ်ား (ပစၥည္းေလးပါး ဒါယကာ ဒါယိကာမမ်ား)၊ မိဘဆရာ ဉာတကာ ရဟန္းဒါယကာ ဒါယိကာမမ်ားသို႔ ေမတၱာစိတ္ျဖန္႔က်က္၍ ပို႔သျခင္းျဖင္ပါသည္။
ေရတစ္ဖလားကုန္သြားသည့္အခါ လွ်ာျခစ္တံျဖင့္ လွ်ာသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ပါသည္။ ေရဖလားထဲတြင္ ေရဖင္ကပ္ခန္႔ထည့္ၿပီး လွ်ာျခစ္တံကို လႈပ္ခါ ရမ္းခါ ေဆးေၾကာပါသည္။ အဆီႏွင့္ အညစ္အေၾကးမ်ား ေရေပၚမွာေဝ့ေနသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။ ၎ကို ေသခ်ာစြာၾကည့္ရႈကာ အသုဘဘာဝနာ စီးျဖန္းပါသည္။
“ငါ၏ခႏၶာကိုယ္သည္ သလိပ္ ေခၽြး ျပည္ ႏွပ္ တံေတြး က်င္ႀကီး က်င္ငယ္ စေသာ အညစ္အေၾကး မ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည့္ မသင့္မတယ္ ရြံ႕ရွာဖြယ္ အသုဘအေကာင္ပုတ္ႀကီးပါတကား? ေရာဂါမ်ဳိးစုံ စုၿပဳံ ျမဳံခဲေနေသာ ဒုကၡအတုံးအခဲႀကီးပါတကား”
“ဤေရာဂါေဝဒနာျဖင့္ပင္ ေကြးေသာလက္ မဆန္႔ခင္ ဆန္႔ေသာလက္ မေကြးခင္ မုခ်ေသႏိုင္ ပါသည္တကား၊ ေသျခင္းတရားကို မည္သည့္ပုဂၢဳိလ္မွ် မလြန္ဆန္ႏိုင္သလို မည္သည့္အရာႏွင့္မွ် တားဆီး၍ မရႏိုင္ပါတကား။
ဤသို႔ မိမိကိုယ္ခႏၶာကို အသုဘရႈမွတ္ရင္း မရဏႆတိပါ တစ္ခါတည္း စီးျဖန္းတတ္ပါသည္။ အားလံုးၿပီးသည့္အခါ ဖလားထဲ မ်က္လံုးတစ္ဖက္စီ ႏွစ္ၿပီး ‘နေမာ ေတ’ဂါထာႏွင့္ ‘အရဟံ ဗဟိအႏၲဇယံ’ဂါထာမ်ား ၿပီးဆံုးေအာင္ စိတ္ထဲမွာ ရြတ္ဆိုပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ စာေရးသူ မနက္အိပ္ရာထ ေရခ်ဳိးခန္းဝင္လွ်င္ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ခန္႔ ၾကာတတ္ပါသည္။
ခရီးသြားသည့္အခါ၊ အမ်ားႏွင့္အတူ မ်က္ႏွာသစ္ရသည့္အခါမ်ဳိးတြင္ ေရေမတၱာပို႔သေနပံုကို ျမင္ေတြ႔ၾကလွ်င္ “အဲဒါ ဘာလုပ္တာတုန္း”ဟု အေမးခံရေလ့ရွိပါသည္။ စာေရးသူ ၿပဳံးျပေလ့ရွိၿပီး ျပန္မေျဖမိပါ။
မ်က္လံုးေရစိမ္သည္ကိုမူ တစ္ဦးစ ႏွစ္ဦးစ တားတတ္ၾကပါသည္။ မ်က္လံုးထိခိုက္မည္စိုးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ေရမသန္႔လွ်င္ မစိမ္ျဖစ္ပါ။ ေရသန္႔မွသာ စိမ္ျဖစ္ပါသည္။
‘အာရကၡတရားေလးပါး’ဆိုသည္မွာ ဗုဒၶါႏုႆတိ ေမတၱာ စ၊ အသုဘံ မရဏႆတိ။
ဂါထာလာအတုိင္း ျဖစ္ပါသည္။ ၎ကို ‘စတုရာရကၡတရားဟုလည္း ေခၚပါသည္။ အေစာင့္ အေရွာက္ တရားေလးပါးဟူလိုေသာ္။
နံနက္ခင္းက်င့္စဥ္ ၿပီးပါၿပီ။
ပရိသတ္အားလုံး အာရကၡတရားေလးပါးျဖင့္ တစ္ေန႔တာခရီးကို လုံၿခံဳေအးခ်မ္းစြာ ျဖတ္သန္းႏိုင္ပါေစ။
ဝီရသူ(သံုးေထာင္ျပန္)
