ကမၻာေက်ာ္ဆရာေတာ္၏ ကမၻာမေက်ာ္ေသာ အေတြးအေခၚမ်ား (၂)
“အရုဏ္ဆြမ္းက်င့္စဥ္ ေမတၱာအစိေႏၲယ်”
(17.1.2022 ရက္ေန႔ထုတ္၊ အတြဲ(၁) အမွတ္(၂၁) ဂါးဒီးယန္းသတင္းစာမွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။)
————————————————-
စာေရးသူ မနက္အေစာ အရုဏ္ဆြမ္းအျဖစ္ ေန႔စဥ္ ယာဂု(ဆန္ျပဳတ္) ေသာက္ပါသည္။ က်န္းမာေရးအတြက္ ျဖစ္ပါသည္။ အရံအာဟာရအျဖစ္ ေက်ာင္းသားမ်ားဆက္ကပ္သည္မ်ားလည္း ဘုဥ္းေပးသံုးေဆာင္ပါသည္။ ပလာတာ၊ ထပ္တစ္ရာ၊ ပဲနံျပား၊ ရွမ္းေခါက္ဆြဲ၊ ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲ၊ ၿမီးရွည္ စသည္ျဖင့္ ေက်ာင္းသားမ်ား ဝယ္ယူဆက္ကပ္တတ္ၾကပါသည္။ ဒါယကာ ဒါယိကာမမ်ား လွဴဒါန္းထားသည့္ အခြံမာသီးအပါအဝင္ ငါးေျခာက္ေၾကာ္၊ ငါးေၾကာ္ စသည္မ်ားလည္း ပါဝင္ပါသည္။ ယာဂုႏွင့္ အခြံမာသီးမ်ားကို ပံုမွန္ဘုဥ္းေပးရေလ့ရွိၿပီး အျခားအာဟာရမ်ားကိုမူ တစ္ေန႔လွ်င္ တစ္မ်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးစီသာ ဘုဥ္းေပးပါသည္။
ဆန္ျပဳတ္အလွဴရွင္တစ္ဦးသာ ပံုမွန္ရွိတတ္ၿပီး အခြံမာသီးႏွင့္ အေၾကာ္အေလွာ္မ်ားကား ရပ္ေဝးမွေပးပို႔လွဴဒါန္းၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အျခားအာဟာရမ်ားကိုမူ ဝယ္ယူဆက္ကပ္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ သဘာဝငွက္ေပ်ာသီးႏွင့္ သေဘၤာသီးမ်ား ရရွိလာလွ်င္လည္း မနက္ခင္းမွာပင္ ဘုဥ္းေပးေလ့ရွိပါသည္။
မနက္အရုဏ္ဆြမ္းဘုဥ္းေပးခ်ိန္၌ ဧည့္သည္ အာဂႏၲဳမ်ား ၾကြေရာက္လာသည့္အခါ စာေရးသူ၏ ဆြမ္းပြဲကိုၾကည့္၍ အံ့ၾသေနၾကသည္ကို ေတြ႔ရတတ္ပါသည္။ ကမၻာေက်ာ္ဆရာေတာ္ျဖစ္၍ ဆြမ္းကြမ္းအာဟာရ လာဘ္လာဘေပါမ်ားလိမ့္မည္ဟု ထင္ထားပုံရပါသည္။
မနက္စာကို ကြန္ပ်ဴတာခန္းထဲမွာသာ တစ္ပါးတည္းဘုဥ္းေပးပါသည္။ ဆြမ္းပြဲအကပ္ခံၿပီးလွ်င္ စာေရးသူတစ္ပါးတည္းသာ အခန္းထဲမွာ က်န္ခဲ့ပါသည္။ ဘုဥ္းေပးၿပီးသည့္အခါ အမ်ဳိးအမည္တစ္ခုခ်င္းစီကို အာရုံျပဳကာ ဆြမ္းေမတၱာပို႔သေလ့ရွိပါသည္။ ဆြမ္းဒါယကာ ဒါယိကာမမ်ားကိုသာ ေမတၱာပို႔ျခင္း မဟုတ္ပါ။ ဆြမ္းပစၥည္းႏွင့္စပ္ဆက္သမွ် ကုသိုလ္ရွင္အားလံုးကို သိမ္းႀကဳံး၍ ေမတၱာပို႔ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ငါးမ်ဳိးစားရလွ်င္ ငါးမ်ဳိးစာ ေမတၱာပို႔ပါသည္။ ဥပမာ- ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္ကို အာရံုစိုက္ၾကည့္ကာ ‘ဆန္ျပဳႏွင့္ စပ္ဆက္သမွ် ကုသိုလ္ရွင္ ခုနစ္ရက္သားသမီးအားလံုး ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ၿမဲပါေစ၊ ဥပဒ္ရန္ေဘး ကင္းစင္ေဝး၊ ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ၊ေကာင္းက်ဳိးလိုအင္ဆႏၵမွန္သမွ် ျပည့္၀ၾကပါေစ’ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။ ဆန္ျပဳတ္အလွဴရွင္မိသားစု၊ ဆန္ျပဳတ္ႀကဳိေပးသူ၊ ဆန္ျပဳတ္သြားယူသူ၊ ဆန္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ဆက္ကပ္သူ အားလံုးကို ရည္ရြယ္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
သီဟု္ဠ္သီးႏွင့္ စပ္ဆက္သမွ် ကုသိုလ္ရွင္ ခုနစ္ရက္သားသမီးအားလံုး ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ၿမဲပါေစ၊ ဥပဒ္ရန္ေဘး ကင္းစင္ေဝး ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ၊ေကာင္းက်ဳိးလိုအင္ဆႏၵမွန္သမွ် ျပည့္၀ၾကပါေစ’စသည္တု႔ိ ျဖစ္ပါသည္။
ဆြမ္းစားေနစဥ္ ဧည့္သည္အာဂႏၲဳေရာက္လာသည့္အခါ၊ အေရးႀကီးဖုန္းဝင္လာသည့္အခါ၊ အေရးေပၚကိစၥႀကဳံလာသည့္အခါမ်ဳိး၌ ေမတၱာပို႔ရန္ ပ်က္ကြက္သြားလွ်င္လည္း စႀကႍေလွ်ာက္သည့္အခါ အာဟာရတစ္မ်ဳိးခ်င္းစီကို အာရံုယူ၍ ေမတၱာပို႔သတတ္ပါသည္။
အရုဏ္ဆြမ္းကိစၥၿပီးလွ်င္ အစိေႏၲယ်ႀကီး ဘုရားရွိခိုးစာမ်ား ရြတ္ဆိုပူေဇာ္ပါသည္။ ဆယ္မိနစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ၾကာပါသည္။ သံဃာမ်ား ဆြမ္းခံၾကြခ်ိန္ျဖစ္လွ်င္ သဟာယေက်ာင္းေရွ႕မွာပင္ စႀကႍေလွ်ာက္လ်က္ ရြတ္ဆိုပါသည္။ ဆြမ္းခံျပန္ခ်ိန္ဆိုလွ်င္ အင္းေဘးပန္းၿခံေလးထဲ စႀကႍေလွ်ာက္လ်က္ ရြတ္ဆိုပူေဖာ္ပါသည္။ မနက္အေစာႀကီးမွာ ရြတ္ျဖစ္လွ်င္ စာအံေက်ာင္းေစာင့္ကာ သဟာယေက်ာင္းမွာပင္ ေအာက္ဆင္းလိုက္ အေပၚျပန္တက္၍ စာအံသံဃာမ်ားကို အကဲခတ္လိုက္ ျပဳလုပ္လ်က္ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ပါသည္။
အစိေႏၲယ်ႀကီး ဘုရားရွိခိုး ရြတ္ဆိုပူေဇာ္ၿပီးလွ်င္ ေမတၱာပို႔သပါသည္။ ေမတၱာအတိုလည္း မဟုတ္ပါ။ ေမတၱာအက်ဥ္းလည္း မဟုတ္ပါ။ ေမတၱာအရွည္၊ ေမတၱာအက်ယ္ ပို႔သျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
အရုဏ္ဆြမ္းက်င့္စဥ္ ေမတၱာအစိေႏၲယ် ၿပီးပါၿပီ။
ဝီရသူ(သံုးေထာင္ျပန္)