၀ီရသူ

(၁)
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ရာဇဝင္ထဲက မႏၲေလးအေၾကာင္း ေျပာၾကတဲ့အခါ တုိင္း ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့ သမုိင္းအ စဥ္အလာ၊ အႏုပညာယဥ္ေက်းမႈ အ ေမြအႏွစ္ေတြနဲ႔ တခမ္းတနားဂုဏ္ယူ ၾကရေပမယ့္ ယဥ္ေက်းမႈေတြ သားစပ္ ခံလာရၿပီျဖစ္တဲ့ ေခတ္သစ္မႏၲေလးအ ေၾကာင္း ေျပာမယ္ဆုိရင္ေတာ့ မႏၲ ေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ အခ်က္အခ်ာက်တဲ့ အဓိ ကေနရာေတြကုိ အသားျဖဴျဖဴ ေပါက္ ေဖာ္ႀကီးေတြ အခိုင္အမာေနရာယူလာ ၾကၿပီဆုိတဲ့အေၾကာင္း စိတ္မေကာင္း စြာပဲ ညည္းတြားၾကရျပန္ပါတယ္။

ၿမိဳ႕လယ္ေကာင္လုိ အခ်က္အခ်ာက် တဲ့ေနရာမ်ိဳးေတြကုိ လူမ်ိဳးျခားေတြ ဝယ္ယူပိုင္ဆိုင္လာတာနဲ႔အမွ် ကြၽန္ ေတာ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ ကေတာ့ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မႏၲေလးၿမိဳ႕ ရဲ႕ အစြန္အဖ်ားဘက္ေတြကုိ ေရႊ႕ ေျပာင္းေပးေနၾကရၿပီလို႔ ဆုိၾကတာပါ။ ဒီထက္ပုိၿပီး ဝမ္းနည္းဖို႔ေကာင္းတာက ေတာ့ မႏၲေလးေရႊ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ တခ်ိဳ႕ ေသာ ဆင္းရဲသားရပ္ကြက္ေတြမွာ စီး ပြားေနေရးက်ပ္တည္းတဲ့ လက္လုပ္ လက္စားမိသားစုဝင္မ်ားစြာဟာ သူတုိ႔ ရဲ႕ ေန႔စဥ္ဘဝ ရွင္သန္႐ုန္းကန္ႏိုင္ဖို႔ အတြက္ ဝိသမေလာဘသား အျမတ္ ႀကီးစား၊ အတိုးႀကီးစားေတြဆီကေန ႏွစ္ဆယ္တုိး၊ သံုးဆယ္တုိး၊ ေန႔ျပန္တုိး ေတြ မ်က္စိတ္မွိတ္ယူရင္းနဲ႔ အတိုး ဝကၤပါထဲမွာ လံုးခ်ာလည္လိုက္ေနၾက ရတာပါပဲ။

ၿမိဳ႕ျပရဲ႕ ဆင္ေျခဖံုးရပ္ကြက္၊ ဆင္း ရဲသားရပ္ကြက္ငယ္ေလးေတြမွာ ၾကား ရတတ္တဲ့ ‘ေန႔ျပန္တုိး’အျပင္ ‘ဆီတုိး’ ဆုိတဲ့ စကားတစ္ခြန္းကုိလည္း ၾကား ဖူးၾကမလား မသိပါဘူး။ ဟင္းခ်က္တဲ့အခါမွာ သံုးရတဲ့ ဆီ ဟာ နည္းသည္ျဖစ္ေစ၊ မ်ားသည္ျဖစ္ ေစ၊ ေရမ်ားမ်ားနဲ႔ခ်က္သည္ျဖစ္ေစ၊ ေရခန္းပဲခ်က္သည္ျဖစ္ေစ ေအာက္မွာ မေနဘဲ အၿမဲတမ္းအေပၚကုိပဲ ေဝ့ တက္ေနသလုိပါပဲ၊ အျမတ္ႀကီးစား ေတြဆီကေန ေခ်းယူရတဲ့ ဆီတိုးဆုိ တာလည္း တစ္ခ်ိန္လံုး အတုိးယူသူ ေတြအေပၚ ေဝ့တက္ေနတတ္ပါ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရပ္ကြက္ေတြထဲမွာ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပလုိ႔ မတန္မရာ ေန႔ျပန္တိုးေတြ ယူေနရတာကုိပဲ ‘ဆီ တုိး’လို႔ နာမည္တစ္ခု ေျပာစမွတ္ျပဳခဲ့ ၾကတာပါ။

မရွိဆင္းရဲသားတစ္ေယာက္ဟာ ရင္းႏွီးစရာ ပုိက္ဆံမရွိလို႔ အျမတ္ႀကီး စားဆီကေန ေငြတစ္ေသာင္းယူတယ္ ဆုိရင္ အဲဒီေငြအတြက္ တစ္ေန႔ကုိ ေငြ တစ္ေထာင္ ပံုမွန္ဆပ္ရပါတယ္။ ေျခာက္လၾကာသည္ျဖစ္ေစ၊ တစ္ႏွစ္ ၾကာသည္ျဖစ္ေစ ကုိယ္ယူထားတဲ့ အ ရင္းတစ္ေသာင္းလံုး အေက်မဆပ္ႏုိင္ ေသးသမွ် ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း တစ္ေထာင္ ေပးေနရပါတယ္။ တကယ္လို႔ လုပ္ ငန္းကုိင္ငန္း အဆင္မေျပလို႔၊ က်န္းမာ ေရးမေကာင္းလို႔ ေလး၊ ငါးရက္ ေလာက္ အတုိးမသတ္ႏုိင္ဘူးဆုိရင္ ေတာ့ အဲဒီ အတုိးေငြကုိပါ အရင္းတစ္ ေသာင္းထဲ ေပါင္းၿပီး အတုိးေပၚအတုိး ေတြ ထပ္ဆင့္ေတာ့တာပါပဲ။

တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာက်လည္း ေငြ တစ္ေသာင္းေခ်းထားရင္ ေန႔စဥ္ ၅ဝဝ က်ပ္ ျပန္ဆပ္ရၿပီး မူလေခ်းေငြ အ ေက်ျပန္မဆပ္ႏိုင္သမွ် တစ္သက္လံုး တစ္ရက္ ၅ဝဝ ဆပ္ၾကရတယ္လို႔ ဆုိ ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ မႏၲေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ တခ်ိဳ႕ က်ဴး ေက်ာ္ေနရာေတြနဲ႔ ဆင္းရဲသားရပ္ ကြက္ေတြမွာ ဆီတိုးေတြယူ၊ ျပန္မဆပ္ ႏိုင္လို႔ ႐ံုးေရာက္ ဂါတ္ေရာက္ျဖစ္၊ ထိပ္ ေပါက္ေခါင္းကြဲ၊ တရားစြဲခံရတဲ့အျဖစ္ ေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ တခ်ိဳ႕ရပ္ကြက္ ေတြထဲထိ လိုက္ပါၿပီး ႏြမ္းပါးတဲ့ အိမ္ ေထာင္သည္ အမ်ိဳးသမီး၊ အမ်ိဳးသား တခ်ိဳ႕နဲ႔ ေတြ႕ဆံု၊ သူတုိ႔ေတြ ရင္ဆုိင္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ဘဝအေျခအေနနဲ႔ အ တုိးဝကၤပါေတြအေၾကာင္း ေမးျမန္းစံု စမ္းျဖစ္ခဲ့တာကေတာ့ ‘နဂါးနီစုဘူး’ လုိ႔အမည္ေပးထားတဲ့ ဆင္းရဲႏြမ္းပါး သူမ်ား ကူညီေထာက္ပံ့ေရး ေငြစုေငြ ေခ်းအသင္းငယ္ေလးေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါ တယ္။

‘ဆင္းရဲျခင္း လြတ္ကင္းေအာင္၊ လမ္းျပေဆာင္ပါမည္’အစခ်ီတဲ့ နဂါးနီ သီခ်င္းထဲက ‘နဂါးနီ’ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ ကုိ သံုးထားတဲ့ မႏၲေလးၿမိဳ႕က ‘နဂါးနီ စုဘူး’အသင္းအေၾကာင္းကုိ ေစ့ေစ့စပ္ စပ္ ေလ့လာမိတာနဲ႔ ဆင္းရဲသားရပ္ ကြက္ေလးေတြထဲက ႏြမ္းပါးတဲ့ မိသား စုဝင္ေတြကုိ ဒီအသင္းကေန ဘယ္လို မ်ိဳးအေရးပါတဲ့ ေထာက္ပံ့ကူညီမႈေတြ လုပ္ႏိုင္ေနလဲဆုိတာ သေဘာေပါက္ လာလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။

(၂)
နဂါးနီစုဘူးအသင္းကုိ တည္ေထာင္ ေပးခဲ့သူဟာ စီပြားေရးလုပ္ငန္းေပါင္း မ်ားစြာ ပုိင္ဆုိင္ထားတဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ ႀကီးတစ္ေယာက္မဟုတ္သလုိ အိမ္ ရာတည္ေထာင္ လူတုိ႔ေဘာင္မွာ စီးပြား ျဖစ္ထြန္းရမယ္ဆုိၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ႀကိဳးစား ေနသူလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ‘နဂါးနီ’ရဲ႕ ပဲ့ကိုင္ရွင္အျဖစ္နဲ႔ မတည္ေပးခဲ့သူဟာ တစ္ကမၻာလံုးက လူသားေတြ သတိ ထားေစာင့္ၾကည့္ေနၾကရတဲ့ ျမန္မာ ျပည္ထဲက အဝါေရာင္ သတင္းလူ သား အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီဆရာေတာ္ အရွင္ဝီရသူ(မစိုးရိမ္)ပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာေတာ္ဟာ မႏၲေလးၿမိဳ႕မွာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးၿပီး ေက်ာင္းစရိတ္အခက္ အခဲရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေလး ေတြအတြက္ ‘ေလာကအလင္း ပညာ ဒါနက်ဴရွင္ေက်ာင္း’ကုိလည္း ၂ဝ၁၂ ခု၊ ၾသဂုတ္လကတည္းက ဖြင့္လွစ္ တည္ေထာင္ေပးခဲ့တဲ့ ပရဟိတႏွလံုး သားပုိင္ရွင္ပါ။ ခု မႏၲေလးၿမိဳ႕၊ ရပ္ ကြက္တခ်ိဳ႕မွာ နာမည္ေပါက္ေနတဲ့ န ဂါးနီစုဘူးအသင္းကုိလည္း ဆရာေတာ္ တည္ေထာင္ေပးထားတာလို႔ သိရတဲ့ အတြက္ ၂ဝ၁၇ ခု၊ ဇူလိုင္လ ၂၈ ရက္ေန႔မွာ မႏၲေလးၿမိဳ႕ကုိ အေရာက္ သြားၿပီး နဂါးနီအသင္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူကုိ သိလိုသမွ် ေမး ျမန္း ေလွ်ာက္ထားျဖစ္ခဲ့တာပဲျဖစ္ပါ တယ္။

အရင္ဆံုး နဂါးနီစုဘူးအသင္းအ ေၾကာင္း မေျပာခင္မွာပဲ ဒီအသင္း ေပၚေပါက္မလာခင္တုန္းက ဆင္းရဲ သားရပ္ကြက္မွာျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ဗုဒၶဘာ သာဝင္ အမ်ိဳးသမီးငယ္အခ်ိဳ႕ရဲ႕ ျဖစ္ ရပ္မွန္ အတုိးဒုကၡအေၾကာင္းကုိ ဆရာ ေတာ္က စိတ္လိုလက္ရ မိန္႔ၾကားျပပါ တယ္။

‘၂ဝ၁၂ ခု၊ ၾသဂုတ္လတုန္းက မႏၲေလး၊ မဟာေအာင္ေျမၿမိဳ႕နယ္၊ မာ လကာၿခံရပ္ကြက္မွာ ဘာသာျခားမြတ္ ဆလင္ဆီက ဆီတုိးယူၿပီး ျပန္မဆပ္ ႏိုင္လို႔ အဆဲဆုိခံရ၊ ဆံပင္ေဆာင့္ဆြဲ ခံရ၊ ေခါင္း႐ုိက္ခြဲခံရနဲ႔ ေဆး႐ံုထိ ေရာက္ခဲ့ရတဲ့ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့တယ္။

ဗုဒၶဘာသာသားအမိ (သမီးနဲ႔အ ေမ)က ေငြခုနစ္ေသာင္း ေခ်းၿပီး ဆီ တုိးအေနနဲ႔ ဘာသာျခားကုိ တစ္ေန႔ ၃၅ဝဝ အတုိးေပးရတယ္။ တစ္ေန႔ ၃၅ဝဝ နဲ႔ သူတုိ႔ေပးလာတာ ၇ လ ေလာက္ေတာင္ ရွိၿပီ။ တစ္လဆပ္ရင္ ေတာင္ ဆီတိုးခ်ည္းပဲ တစ္သိန္းနဲ႔ငါး ေထာင္ဆုိေတာ့၊ ၇ လဆုိ စဥ္းစား ၾကည့္ေပါ့။ ဘယ္ေလာက္ မ်ားေနၿပီလဲ ဆုိတာ။ အဲလိုနဲ႔ အဆင္မေျပတဲ့အခ်ိန္ က်ေတာ့ အေမလုပ္သူက ဆီတိုးမ ေပးႏိုင္တာ ေျခာက္ရက္ၾကာသြား တယ္။ အဲဒါအခ်ိန္မွာ အတုိးေခ်းစား တဲ့ ဘာသာျခားကုလားမက လာၾကမ္း ၿပီး သမီးနဲ႔ရန္ျဖစ္ရင္းနဲ႔ ဆံပင္ဆြဲ၊ ပါး ႐ုိက္ခံရတာပဲ။ မိန္းမခ်င္း ရန္ျဖစ္တာ ကုိ ေယာက်္ားလုုပ္တဲ့သူကလည္း အုတ္ခဲက်ိဳးနဲ႔ ေခါင္း႐ုိက္ခြဲတယ္။ အဲ လုိနဲ႔ ႐ံုးေရာက္၊ ဂါတ္ေရာက္၊ ေဆး႐ံု ေရာက္ေပါ့။ ဘာသာျခားဆီက ေငြ ခုနစ္ေသာင္းေခ်းမိလုိ႔ ခံလိုက္ရတဲ့ ဒုကၡသုကၡေတြေပါ့။

ေနာက္တစ္ေယာက္က ျပည္ႀကီး တံခြန္ၿမိဳ႕နယ္၊ ဓဓ/၂၄(ဆ)ရပ္ကြက္ မွာျဖစ္တာ။ အဲဒီ ဗမာမိန္းကေလး လည္း ဒီအတိုင္းပဲ။ ဆီတုိးယူမိလို႔ ဘာသာျခားရဲ႕ အႏိုင္က်င့္ခံခဲ့ရတာ။ ျပႆနာတက္ၿပီး အ႐ုိက္အႏွက္ခံရလို႔ ႐ံုးသြားတုိင္မယ္လုပ္တာကုိ ဘာသာ ျခားမိန္းမက ဆိုင္ကယ္နဲ႔ေနာက္က လိုက္ၿပီး သူစီးတဲ့ဖိနပ္နဲ႔ ပါး႐ုိက္တယ္။ အဲဒီလို မခံမရပ္ႏိုင္ေတြျဖစ္ၿပီး အႏုိင္ က်င့္ခံရ၊ မတရားလုပ္တာခံရေတာ့ ၂ဝ၁၃ ခု၊ ၾသဂုတ္လထဲမွာ ရပ္ကြက္ သူ ရပ္ကြက္သားေတြစုၿပီး ဝီရသူဆီ ေရာက္လာၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီတုန္း က အမႈရင္ဆိုင္ေနရခ်ိန္မွာလည္း သူ တုိ႔ရဲ႕ စားဝတ္ေနေရး၊ လမ္းစရိတ္စ တာေတြကုိ ဦးဇင္းပဲ ကူညီေျဖရွင္းခဲ့ တာပါ’လုိ႔ မိသားစုတခ်ိဳ႕ရဲ႕ ဆီတုိးယူရ တဲ့ဒုကၡကို ခ်ျပၿပီးမွ နဂါးနီစုဘူးအသင္း တည္ေထာင္ျဖစ္ခဲ့ပံုကုိ ဆရာေတာ္ က ဆက္မိန္႔႔တာပါ။

‘အရင္ကတည္းက ဒီရပ္ကြက္ထဲ က ဆင္းရဲသူဆင္းရဲသားေတြအတြက္ ေငြစုေငြေခ်းစနစ္တစ္ခု လုပ္ေပးႏိုင္ ရင္ ေကာင္းမွာပဲလို႔ ေတြးမိေပမဲ့ အ ထမေျမာက္ခဲ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ျပည္ႀကီး တံခြန္မွာ ဆီတိုးေၾကာင့္ အႏိုင္က်င့္ခံ ရၿပီး ကုိယ့္ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ ဒုကၡ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ မလုပ္လို႔ကုိ မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆုိၿပီး နဂါးနီစုဘူးအသင္း ကုိ တည္ေထာင္လိုက္တာပဲ။

အဲဒီတုန္းက ရပ္ကြက္ထဲက မြတ္ ဆလင္ကုိ မွီခိုေနရတဲ့သူေတြက အသံ ထြက္လာတာေပါ့။ ဟုတ္ၿပီ။ အခု သူ မရွိေတာ့ဘူး။ အဲဲဒီေတာ့ သူ႔ဆီက ေခ်းလို႔ရတဲ့ ေငြေတြကုိ ဘယ္သူက ဆက္ၿပီး ေခ်းေပးမလဲ..ေပါ့။

ကဲ…အဲဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ရပ္ ကြက္ထဲမွာ သူက ဘယ္ေလာက္ေခ်း လဲ ေမးတယ္။ တစ္ေသာင္းေခ်းတယ္၊ တစ္ရက္ကုိ ငါးရာ ေပးရတယ္။ တစ္ လံုးတည္း တစ္ခဲတည္း အေက်ျပန္ မဆပ္ႏုိင္မခ်င္း တစ္သက္လံုး အတုိး ေပးရတယ္။ အဲဒါဆုိရင္ က်ဳပ္က ငါး ေသာင္းေခ်းမယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔က တစ္ ရက္တစ္ေထာင္ႏႈန္းနဲ႔ ၅၅ ရက္၊ ငါး ေသာင္းခြဲ ျပန္ဆပ္ႏုိင္လား။ က်ဳပ္က ၅ဝဝဝ အတုိးယူမယ္။ အဲဒီ ၅ဝဝဝ ထဲက ၂ဝဝဝ ကုိ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ က်န္း မာေရးရန္ပံုေငြအတြက္ ျပန္လွဴမယ္။ က်န္တဲ့ သံုးေထာင္ကေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ရပ္ကြက္ထဲက ခင္ဗ်ားတို႔လုိ ဘဝတူ ေတြကုိ ျပန္ၿပီးေခ်းဖုိ႔အတြက္ ပေဒသာ ပင္စိုက္မယ္။ အဲလုိနဲ႔ သူတုိ႔ကလည္း သေဘာတူၿပီး လူ ၅ဝ ဦး စုလိုက္ တယ္။ ၂၅ သိန္း ထုတ္ေပးလိုက္ တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ဆင္းရဲသားေတြရဲ႕ လုိ အပ္ခ်က္အရ နဂါးနီစုဘူးအသင္းကုိ တည္ေထာင္ျဖစ္ခဲ့တာပါ’လို႔ ဦးဝီရသူ က ရွင္းျပပါတယ္။

နဂါးနီစုဘူးအသင္းကုိ စတင္တည္ ေထာင္ခဲ့တာဟာ ၂ဝ၁၃ ခု၊ စက္တင္ ဘာလ ၁ ရက္ေန႔ကျဖစ္ၿပီး ေလးႏွစ္ တာကာလထဲေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ စုဘူးလည္း ၈ ဘူးထိ ရွိခဲ့ၿပီလို႔ သိရပါ တယ္။

(၃)
နဂါးနီစုဘူးအသင္း လည္ပတ္ေန တဲ့ ေငြစုေငြေခ်းပံုစံက သိပ္အခက္အ ခဲႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူက တည္ ေထာင္ေပးၿပီး ဆရာေတာ္ရဲ႕တာဝန္ ေပးခ်က္အရ ဆရာေတာ္ ဦးဇဝန(ဦး ဇႀကီး)က နာယကအျဖစ္ေဆာင္ရြက္ တယ္။ ဆရာေတာ္ဦးဇဝနရဲ႕ေအာက္ မွာ ဥကၠ႒၊ နာယက၊ စာရင္းစစ္အစ ရွိတဲ့ ဗဟုိဦးေဆာင္အီးစီအဖြဲ႕နဲ႔ သက္ ဆုိင္ရာရပ္ကြက္အလိုက္ ရပ္ကြက္အီး စီအဖြဲ႕ထားရွိတယ္။

ဆင္းရဲသားမ်ားတဲ့ ရပ္ကြက္ေတြ မွာ ေန႔ျပန္တုိးေတြ၊ ဆီတိုးေတြကုိ ေၾကာက္ၿပီး နဂါးနီစုဘူးအသင္းကေန ေငြေခ်းခ်င္တယ္ဆုိရင္ တစ္အုပ္စုကုိ လူငါးေယာက္နဲ႔ အေယာက္ ၅ဝ ျပည့္ ေအာင္ လုပ္ရတယ္။ အဲဒီ မိသားစု အေယာက္ ၅ဝ ကုိ သက္ဆုိင္ရာရပ္ ကြက္အီးစီအဖြဲ႕က အာမခံေပးတာနဲ႔ တစ္ေယာက္ကုိ ေငြ ငါးေသာင္းစီ စ တင္ထုတ္ေပးတယ္။ သူတုိ႔ဘက္က ေန တစ္ရက္ကုိ တစ္ေထာင္ႏႈန္းနဲ႔ ၅၅ ရက္၊ စုစုေပါင္း ၅၅ဝဝဝ ဆပ္ရ တယ္။ ေငြျပန္ဆပ္တာတစ္ႀကိမ္(၅၅ ရက္) ျပည့္တာနဲ႔ အိမ္ေထာင္ရွင္တစ္ ေယာက္ဆီက အျမတ္ေငြ ၅ဝဝဝ၊ အ ေယာက္ ၅ဝ ဆီက ၂၅,ဝဝဝဝ အသင္း အေနနဲ႔ ျပန္ဝင္တယ္။ အဲဒီ ၅ဝဝဝ ကုိမွ ငါးပံုပံုၿပီး ႏွစ္ပံု(ႏွစ္ေထာင္)ကုိ စု ဘူးအသင္းဝင္ မိသားစုေတြရဲ႕ က်န္းမာ ေရး၊ နာေရးစရိတ္ေတြမွာ သံုးၿပီး၊ က်န္တဲ့ သံုးပံု(သံုးေထာင္)ကုိေတာ့ ေနာက္ထပ္ စုဘူးအသစ္ထပ္ဖြင့္ႏိုင္ဖို႔အ တြက္ ရံပံုေငြထူေထာင္ထားတာပဲျဖစ္ ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူ တည္ေထာင္ေပးထားတဲ့ နဂါးနီစုဘူးအ သင္းအေနနဲ႔ ထူးျခားမႈရွိတာကေတာ့ အျပင္မွာ စီးပြားျဖစ္လုပ္ေနတဲ့ ေငြေခ်း လုပ္ငန္းေတြက သူတုိ႔အတြက္ ေသ ခ်ာမႈရွိမွ ေငြထုတ္ေခ်းတာျဖစ္ေပမဲ့ န ဂါးနီစုဘူးကေတာ့ အမွန္တကယ္ ေငြ ေၾကးက်ပ္တည္းတဲ့ မိသားစုနဲ႔ က်ဴး ေက်ာ္ေတြကုိ ဦးစားေပးၿပီး ေငြထုတ္ ေခ်းတာပဲျဖစ္ပါတယ္။

‘ဦးဇင္းက စလုပ္ကတည္းက က်ဴးေက်ာ္ေတြကုိ ဦးစားေပးၿပီး ေခ်းတာ။ မရွိတဲ့သူေတြကုိ ဦးစားေပးကူ ညီတယ္။

တခ်ိဳ႕ဆုိ အိမ္ဆုိတာက ကြမ္း ယာဆုိင္ေလာက္ ရွိတာ။ အကာက ဗီႏိုင္း၊ အမုိးက တာလပတ္။ တိုင္က် ေတာ့ ဝါးလံုး။ ေတာ္ေတာ့္ကုိဆင္းရဲ ၾကတာ။ ဦးဇင္းတို႔က သူတုိ႔အိမ္ေတြ ထိ လိုက္ၿပီး ကြင္းဆင္းေလ့လာပါ တယ္။ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ငါးေသာင္းေခ်း လို႔ရတယ္ဆုိရင္ ပြဲစားက ငါးေထာင္ ႏုတ္ေသးတာ။ အတုိးက်ေတာ့ ငါး ေသာင္းဖိုးလံုး ဆပ္ရတာေလ။ ေျပာရ ရင္ နဂါးနီဟာ ဘဏ္မဟုတ္ပါဘူး။ ဆင္းရဲသားေတြအတြက္ စုဘူးသာလွ်င္ ျဖစ္ပါတယ္’ဆုိတဲ့ မိန္႔ၾကားခ်က္ေတြ က ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူေတြကုိ စြမ္းႏိုင္သ မွ် ကူညီေထာက္ပံ့ခ်င္တဲ့ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ပရဟိတစိတ္ဓာတ္ကုိ အတိုင္းသားျမင္ ေစပါတယ္။

ပထမဆံုးအေနနဲ႔ နဂါးနီစုဘူး အ မွတ္(၁)ကုိ ၂ဝ၁၃ ခု၊ စက္တင္ဘာ လ ၁ ရက္ေန႔က ျပည္ႀကီးတံခြန္ၿမိဳ႕ နယ္၊ ဆ/ရပ္ကြက္မွာ ၂၅ သိန္းနဲ႔ စ တည္မတည္ေပးခဲ့ရာကေန ေနာက္ ပိုင္း စုဘူးေလးဘူး(ေငြက်ပ္သိန္း ၁ဝဝ) ထိ ထပ္မံမတည္ ေပးႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ မဟာေအာင္ေျမ ၿမိဳ႕နယ္၊ မာလကာၿခံရပ္ကြက္၊ ခ်မ္းျမ သာစည္ၿမိဳ႕နယ္၊ ဘုရားႀကီးေျမာက္ရြာ သစ္၊ ခ်မ္းျမသာစည္ၿမိဳ႕နယ္၊ ကံသာ ယာ(ဇဇ ၃+၄)ရပ္ကြက္၊ ျပည္ႀကီးတံ ခြန္ၿမိဳ႕နယ္၊ သင္ပန္းကန္းရပ္ကြက္၊ ခ်မ္းျမသာစည္ၿမိဳ႕နယ္၊ ေအာင္သာ ယာရပ္ကြက္ေတြမွာ စုဘူးအသင္း ၈ သင္းအထိ တုိးခ်ဲ႕ႏိုင္ခဲ့ၿပီး လက္ရွိအ ခ်ိန္မွာ လည္ပတ္ေငြစုစုေပါင္း သိန္း ၇၅ဝ ေက်ာ္ခဲ့ၿပီလို႔လည္း သိရပါတယ္။

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။)

မုိးေအာင္လင္းႏုိင္