လူပ်ံေတာ္မ်ားကုိ ႀကဳိဆုိၾက
စာေရးသူ လူ႔ျပည္ျပန္ေရာက္မွ နာမည္ေက်ာ္ ရဟန္းပ်ဳိမ်ား လူပ်ံေတာ္ဘဝသုိ႔ ကူးေျပာင္းသြားသည္မွာ ႏွစ္ပါးပင္ ရွိေလၿပီ။ ႏွစ္ပါးစလုံး ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသူမ်ားပင္ ျဖစ္ေပသည္။ တစ္ပါးက ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာ ထင္ရွားသူျဖစ္ၿပီး၊ က်န္တစ္ပါးမွာ သာသနာေလာက၌ ထင္ရွားသူ ျဖစ္ေလသည္။ ႏုိင္ငံေက်ာ္ ကမၻာေက်ာ္ ဆရာေတာ္ေလးမ်ား ျဖစ္ၾက၏။
တစ္ပါးကား ဦးဂမၻီရျဖစ္ၿပီး၊ တစ္ပါးမွာ ဦးဣႏၵာစရိယာဘိဝံသ(မစုိးရိမ္စာသင္သား)ျဖစ္ေပသည္။
‘ေဘာလုံးပြဲတရားႏွင့္ ဂမၻီရပ်ားရည္’
ဦးဂမၻီရႏွင့္ လူခ်င္းမေတြ႕ဆုံဖူးေသာ္လည္း အုိးဘုိမွာေနရစဥ္တြင္ အဆက္အသြယ္ရွိခဲ့ေပသည္။ မိမိက ေရွးဦးစြာေရာက္ႏွင့္ေနေသာ ေက်ာင္းသားေဟာင္းႀကီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သတင္းၾကားသည္ႏွင့္ လွမ္း၍ဆက္သြယ္ကာ မိတ္ဆက္စာေပး၍ အားေပးစကား ေျပာခဲ့ဖူး၏။ အေၾကာ္အေလွာ္မ်ားလည္း လွဴလုိက္ပါ၏။
ဦးဂမၻီရထံမွ ျပန္စာရပါ၏။ ၂၀၀၂ အင္းစိန္ရြာမမွာ အၿမဲရႈံးေနေသာ ေဘာလုံးပြဲ ေဟာစဥ္က သူဟာ အႀကီးတန္းသင္တန္းသားအျဖစ္ တရားနာခဲ့ရေၾကာင္း၊ ဓာတ္ပုံကင္မရာျဖင့္ မွတ္တမ္းတင္သည့္ ဦးဇင္းတစ္ပါးမွာ သူသာျဖစ္ေၾကာင္း ပါဝင္ေလသည္။
စာႏွင့္အတူ ပ်ားရည္တစ္ဘူးလည္း ပါလာေလသည္။ တပည့္လည္းျဖစ္၊ ကပၸိယလည္းျဖစ္သူ အတူေန ေမာင္ေၾကးရုပ္ကား ဂမၻီရပ်ားရည္ဟု အမည္ေပးေလသည္။ ဦးဂမၻီရ လွဴလုိက္ေသာ ပ်ားရည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထုိကဲ့သုိ႔နာမည္ေပးျခင္းျဖစ္၏။ ဂမၻီရပ်ားရည္ ေလ်ာ့သြားလ်င္ တစ္ျခားပ်ားရည္ႏွင့္ ေရာကာ ပြားထားျပန္၏။ ညေနတုိင္း “ဆရာေတာ္-ဂမၻီရပ်ားရည္ဘုရား” ဟုဆုိကာ ကပ္ရွာေလေတာ့၏။ ဦးဂမၻီရကုိ ထုိသုိ႔ပင္ ေလးစားၾကည္ညဳိၾကေလသည္။
‘စရဖေၾကာင့္ စိတၱဇျဖစ္ခဲ့ရေလသေလာ’
ဆက္လက္၍ ၄င္းစာထဲ၌ ေငြေၾကးကိစၥမ်ားေၾကာင့္ သိကၡာခ်ထားခဲ့ရေၾကာင္း၊ ရဟန္းတစ္ပါး မဟုတ္ေတာ့ေၾကာင္းလည္း ပါဝင္ေလသည္။
သူ႔စာဖတ္ရသူတုိင္း စိတ္ပုံမွန္မရွိေတာ့ေၾကာင္း ေကာက္ခ်က္ခ်ၾက၏။ ဆက္လက္စုံစမ္းၾကည့္ရာ စစ္ေၾကာေရးကာလမွာ စရဖ၏ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈကုိ အလူးအလဲ ခံခဲ့ရေၾကာင္း၊ အသက္က ငယ္ငယ္၊ ေလာကဓံကႀကီးႀကီး ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ တစ္ပါးတည္းေနရသည့္ ေန႔ရက္မ်ားကုိ ျဖတ္သန္းရခက္ခဲေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ စိတ္က်န္းမာေရး မေကာင္းေတာ့ဟု သိရျပန္ပါသည္။
‘တစ္ေယာက္တည္း ေပါက္ကြဲေနေသာသူ’
စာေရးသူက တရားအားထုတ္ဖုိ႔ ဆႏၵျပဳလိုက္၏။ တရားအားမထုတ္ဖူးေၾကာင္းႏွင့္ အလုပ္ေပးတရား စာအုပ္မ်ားရွိက ပုိ႔ေပးပါရန္ စာျပန္သျဖင့္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဝိပႆနာရႈနည္းက်မ္း စာအုပ္ေလးကုိ ပုိ႔ေပးလုိက္၏။
အသက္ကငယ္ငယ္ အေတြ႕အႀကဳံကႏုႏု၊ စိတ္ဓာတ္ကျပင္းျပင္း၊ သမာဓိအလုပ္ကနည္းနည္းျဖစ္ေန၍ အၿမဲတမ္း တစ္ေယာက္တည္း ေပါက္ကြဲေနပုံ ရေလသည္။ မၾကာခဏ သူ႔အေၾကာင္းသာ ၾကားေနရေလ၏။
‘တစ္ကုိယ္ေတာ္တုိက္ပြဲ သူဆင္ႏႊဲ’
သိပ္မၾကာလုိက္ပါ။ ဦးဂမၻီရ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပသံ ၾကားရပါေတာ့၏။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရး ဒုိ႔အေရး ေအာ္သည္။ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး ဒုိ႔အေရးလည္း ေၾကြးေၾကာ္သည္။ တစ္ျခားႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္သမွ်လည္း ေအာ္ဟစ္ေတာင္းဆုိသည္ဟု ၾကားရ၏။
ယုံၾကည္ခ်က္က ျမင့္မား၊ ခံယူခ်က္က ျပင္းထန္လြန္း၍ ထင္သည္။ ေထာင္ကေခ်ာ့ေမာ့၍ ေကၽြးသည္ကုိပင္ လုံးဝမစား၊ ေထာင္မွဴးကုိယ္တုိင္ ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ၿပီး ေကၽြးသည္ကုိလည္း တုိ႔ထိ၍ပင္ မၾကည့္ေပ။ ေန႔ေရာညပါ ဝန္ထမ္းမ်ား အလွည့္က် စနစ္ျဖင့္ ေစာင့္ၾကပ္အိပ္ၾကရ၏။ တစ္ဆင့္ၾကားသိရသည္မွာ ဦးဂမၻီရသည္ ေရလည္းလုံးဝမေသာက္ဟု ဆုိ၏။ အစာမစား ေရမေသာက္ဘဲ သုံးရက္တိတိေနေသာ္လည္း က်န္းမာေရးက ေကာင္းေနဆဲ။ ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ား ေအာ္ႏုိင္ဆဲ။ စိတ္အားတက္ၾကြစြာ လက္သီးလက္ေမာင္း တန္းႏုိင္ဆဲပင္ ရွိေနေသး၏။
‘မိမိပေယာဂမွ ကင္းပါ့မည္ေလာ’
မိမိသည္ သတင္းရလွ်င္ရခ်င္း ေရႊေမာင့္အိမ္သုိ႔ သတင္းပုိ႔လုိက္၏။ ကံေကာင္းသည္ဟု ဆုိရမည္ေလာမသိ၊ ေရႊေမာင့္အိမ္၌ ဦးဂမၻီရ၏မိသားစုေရာက္ေနေလသည္။ ညေရာက္သည့္အခါ မယ္ေတာ္ေဒၚေရးက ႏိုင္ငံတကာမီဒီမ်ားမွတစ္ဆင့္ ေဆာ္ေၾကြး ေလေတာ့၏။ ဦးဂမၻီရ၏ ေတာင္းဆုိမႈက ျမင့္မားလြန္းေန၍ အစုိးရက လုိက္ေလ်ာမည့္ပုံ လုံးဝမရွိသည္ကုိ ေတြ႕ရ၏။ မျဖစ္ႏုိင္သည္ကုိ ေတာင္းဆုိရင္း အသက္တစ္ခု အဆုံးရႈံးမခံႏုိင္ေသာေၾကာင့္ တုိက္ရုံးသုိ႔သြားကာ အရာရွိႏွင့္ေတြ႕ဆုံလုိက္၏။ ဦးဂမၻီရႏွင့္ေတြ႕ခြင့္ေပးပါ၊ အစာျပန္စားေအာင္ ေျပာေပးပါ့မယ္ဟု တင္ျပခဲ့၏။ မိမိက ညေနအခ်ိန္မွာ ေတာင္းဆုိခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။ တုိက္ဆုိင္သည္ေလာ မေျပာတတ္ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ ေထာင္ဖြင့္သည္ႏွင့္ ဦးဂမၻီရ ေထာင္ေျပာင္းသြားေၾကာင္း သိလုိက္ရေပ ေတာ့၏။
‘လူခ်င္းမဆုံသလုိ မူခ်င္းလည္း မဆုံႏုိင္ေတာ့ၿပီ’
၄င္းေနာက္ သူ႔သတင္းေတြက အေတာ္စုံသည္။ ခႏၲီးေထာင္ေရာက္သြားၿပီဟုလည္းေကာင္း၊ ကေလးေထာင္ ေျပာင္းရျပန္ၿပီဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ကေလးေထာင္မွာ ဘာသံၾကားရျပန္သည္ ဟူ၍လည္းေကာင္း စုံ၍စုံ၍ ေနေပေတာ့၏။
ဤသုိ႔ျဖင့္ 13.1.2012 ရက္ေန႔တြင္ မိမိတုိ႔ လူ႔ျပည္သုိ႔ အတူျပန္ေရာက္ၾက၏။ ထုိ႔ေနာက္ မ်ားမၾကာမီ ဦးဂမၻီရက ဖုန္းနံပါတ္ေမးခုိင္း၍ဟုဆုိကာ ေမးလာၾက၏။ သုိ႔ေသာ္ ယခုခ်ိန္ထိ တစ္ခါမွ် ဆက္သြယ္လာျခင္းမရွိခဲ့ပါ။
ခ်ိပ္ခြါသတင္းေတြၾကားရသည္။ ကမၻာေအး သတင္းေတြၾကားရသည္။ ျပန္ေခၚျပန္ထိမ္း သတင္းေတြ ၾကားရသည္။ DVB ထဲမွာလည္း ရုပ္/သံ ျမင္ၾကားရျပန္၏။ မဂၢင္ေက်ာင္းကိစၥ ေဒါႏွင့္ေမာႏွင့္ ေျပာဆုိေနပုံမ်ား ျဖစ္၏။
စာေရးသူႏွင့္ အျမင္ခ်င္းမတူရုံတင္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ သူ႔လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ကမၻာေအးဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထု၊ သံဃာထုတုိ႔ အကုသုိလ္တုိးပြား အျပစ္ဆုိးဝါးလာမည့္အေရးကုိ ေတြးပူေနခ်ိန္တြင္ ျပည္တြင္းျပည္ပမွ ဦးဂမၻီရလုပ္ရပ္အေပၚ ဝီရသူ၏ သေဘာထားကုိ မၾကာခဏ ေမးျမန္းလာၾကသျဖင့္ ဝီရသူ သေဘာထားထုတ္ျပန္ကာ ေထာက္ခံထုိက္သည့္အခ်က္ကုိ ေထာက္ခံ၍၊ ရႈတ္ခ်ထုိက္သည့္အခ်က္ကုိ ရႈတ္ခ်ခဲ့ေပသည္။ ထုိအခါ စာေရးသူအားလည္း ေထာက္ခံၾက၊ ရႈတ္ခ်ၾကႏွင့္ ေကာင္းကင္တုိက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲမိလ်က္သား ျဖစ္ေနၾက၏။ ေပ်ာ္စရာလည္း ေကာင္းသည္ပင္။
တစ္ေန႔ စာေရးသူအင္တာနက္အသုံးျပဳေနစဥ္ ဒကာတစ္ဦးက မက္ေဆ့ခ်္ပုိ႔လာ၏။ ျပည္ခုိင္ၿဖဳိးမွ ျဖစ္မည္ထင္သည္။ Myanmar Express. ဆုိက္ပါ ဦးဂမၻီရသတင္းျဖစ္၏။ သကၤန္းလဲပုံ ေခါင္းကြဲပုံမ်ား စုံလင္ေလသည္။ Comment ေပးထားသူမ်ားမွ တစ္ခ်ဳိ႕စာမ်ားမွာ လြန္စြာၾကမ္းတမ္း ရုိင္းပ်သည္ကုိ ေတြ႕ရေပသည္။
ေနာက္ဆုံး၌ ဦးဂမၻီရ လူဝတ္လဲသည့္ သတင္းၾကားရ၏။ က်န္းမာေရးမေကာင္းေသာေၾကာင့္ဟု သိရ၏။ စိတ္က်န္းမာေရးကုိ ဆုိလုိပုံရ၏။ ႏုိင္ငံေရးေလာက၌ ျမန္မာမွာသာမက ကမၻာမွာပါ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသည့္ ႏုိင္ငံ့သားေကာင္းတစ္ပါး (ရဟန္းဘဝမွ လူ႔ဘဝသုိ႔) ဘဝေျပာင္းသြားခဲ့ေပၿပီတကား။
‘မစုိးရိမ္စာသင္သားႏွင့္ ဓမၼာစရိယသင္တန္း’
စာေရးသူ ျမစ္ႀကီးနား၌ ေနစဥ္ကျဖစ္သည္။ တပည့္ေလးတစ္ပါး ေထာင္ဝင္စာလာေတြ႕၏။ ထုိတပည့္ေလးႏွင့္အတူ သတင္းတစ္ပုဒ္ပါလာ၏။ မစုိးရိမ္စာသင္သား (ဦးဣႏၵာစရိယာဘိဝံသ) ဧရာဝတီတုိင္း ႀကံခင္းၿမဳိ႕ နဝင္းဂုဏ္းေက်ာင္းတုိက္၌ ဓမၼာစရိယသင္တန္း သြားေရာက္ပုိ႔ခ်ေပးေၾကာင္း၊ အထူးတရားပြဲမ်ားမွာလည္း တရားေဟာခဲ့ေၾကာင္း ျဖစ္၏။
ဧရာဝတီတုိင္း၊ ႀကံခင္းၿမဳိ႕၊ နဝင္းဂုဏ္းေက်ာင္းတုိက္၌က်င္းပေသာ ေႏြရာသီဓမၼာစရိယ သင္တန္းႀကီးကုိ စတင္တည္ေထာင္သူမွာ စာေရးသူျဖစ္ေလသည္။ စာေရးသူ၏ အဘုိးေတာ္သူ သက္ေတာ္(၉၁)ႏွစ္ သိကၡာ(၇၂)ဝါရွိ ဆရာေတာ္ဦးဇာဂရ(ဘဘုန္း)ထံမွ အေမြရထားသည့္ ေက်ာင္းတုိက္ႀကီးျဖစ္၏။ ထုိေက်ာင္းတုိက္ႀကီးကုိ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ဦးဣႆရိယ (သာသနဓဇဓမၼာစရိယ)အား အပ္ႏွံလွဴဒါန္းကာ မိမိကုိယ္တုိင္ကား ေႏြရာသီမွာ သင္တန္းဖြင့္ စာခ်၍ ကူညီခဲ့ေလသည္။ ေလးႀကိမ္ေျမာက္သာ ပုိ႔ခ်ရေသးခ်ိန္တြင္ ပါေတာ္မူခဲ့ရာ ယခုဆုိလွ်င္ ထုိသင္တန္းႀကီးသည္ (၁၃)ႀကိမ္ေျမာက္ပင္ ေရာက္ရွိ၍ ေနေပၿပီ။ မိမိမရွိေသာ္လည္း မိမိႏွင့္တန္းတူ အဘိဝံသဘြဲ႕ရ ဆရာေတာ္မ်ားကုိ ပင့္ဖိတ္၍ ဖြင့္လွစ္ႏုိင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။ ထုိအထဲတြင္ အရွင္ဣႏၵာစရိယာဘိဝံသ(မစုိးရိမ္စာသင္သား)လည္း ပါဝင္ေလသည္။ စိတ္ထဲ၌ ႀကိတ္၍ ေက်းဇူးတင္ေနမိ၏။
‘စီနီယာႏွင့္ ဂ်ဴနီယာ’
မစုိးရိမ္စာသင္သားကား စာေရးသူကဲ့သုိ႔ပင္ စာသမား၊ ကဗ်ာသမားတစ္ပါး ျဖစ္ေလသည္။ မိမိ သဟာယေက်ာင္း နာယကအျဖစ္ ေရာက္ရွိလာခ်ိန္တြင္ မစုိးရိမ္စာသင္သားက နာယကေလာင္းအျဖစ္ ပူးတြဲအုပ္ခ်ဳပ္သူ ျဖစ္ေလသည္။ စီနီယာႏွင့္ ဂ်ဴနီယာဟုသုံးလွ်င္ ရမည္ေလာ မေျပာတတ္ေပ။ မိမိ ေထရဝါဒတုိက္ပြဲ စာအုပ္ထုတ္စဥ္က မိမိအား မ်ားစြာအကူအညီေပးခဲ့ေလသည္။
‘ေဖာက္ေသာလမ္းႏွင့္ ေလွ်ာက္ေသာလမ္း’
စာေရးသူ အုိးဘုိေတာရမွာ အဓိ႒ာန္ဝင္စဥ္ ဝိဘဇၨဝါဒီ ေရးေသာ အမွားဝကၤဘာ စာအုပ္ကုိ ဖတ္ရႈရ၏။ ဝိဘဇၨဝါဒီဆုိသည္မွာ မစုိးရိမ္စာသင္သားပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ခန္႔မွန္းႏုိင္ခဲ့ေပသည္။ သေဘာက်ခဲ့၏။ ေထာက္ခံခဲ့၏။ အားေပးခဲ့၏။ သုိ႔ေသာ္ လူခ်င္းကား အဆက္အသြယ္ မရေသးေပ။
ထုိ႔ေနာက္ မုိးျပာအရွင္ဉာဏတုိ႔၊ ျမစ္ႀကီးနားဦးဝိစိတၱသာရာဘိဝံသတုိ႔ကုိ စြဲခ်က္တင္ကာ အဓမၼဝါဒမ်ားကုိ ေခ်မႈန္းတုိက္ထုတ္လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရျပန္၏။ ပို၍ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္ခဲ့ရျပန္ပါေလသည္။ သုေတသနေတြအားေကာင္း၊ အေထာက္အထားေတြျပည့္စုံ၊ အေရးအသားေတြျပတ္သား၊ အဆုံးအျဖတ္ေတြ ခုိင္မာသည္ကုိေထာက္က ယုံၾကည္ခ်က္ေတြ၊ ခံယူခ်က္ေတြ မည္မွ်ျမင့္မား၊ မည္သုိ႔ အားေကာင္းမည္ ဆုိသည္ကုိ ခန္႔မွန္း၍ပင္ ၾကည့္ႏုိင္ၿပီျဖစ္ေပသည္။
ကုိယ္ေဖာက္ေသာလမ္းမဟုတ္ေသာ္လည္း ကုိယ္ေလွ်ာက္ေသာလမ္းကုိ ေလွ်ာက္သူမ်ားျဖစ္၍ သာဓုေခၚမိ၏။ တစ္ဗုိလ္က် တစ္ဗုိလ္တက္စနစ္ျဖင့္ အဓမၼဝါဒီကုိ ေခ်မႈန္းရေကာင္းမွန္း သိသည့္အခ်က္ႏွင့္ပင္ ၾကည္ညဳိေလးစားရေလသည္။
‘သတင္းဆုိးမုိ႔ အတင္းမတုိးဝံ့ေတာ့ၿပီ’
ဤသုိ႔ျဖင့္ မဲဇာလြန္ေတာရမွ အဓိ႒ာန္ေပါက္၍ ေက်ာင္းျပန္ေရာက္သည္တြင္ မစုိးရိမ္စာသင္သားသတင္းကုိ တိက်ခုိင္လုံစြာ သိခဲ့ရျပန္ေလသည္။ ဘဝေျပာင္းေတာ့မည္၊ လူဝတ္လဲေတာ့မည္ဆုိသည့္ သတင္းျဖစ္၏။
စာေရးသူမွာ သူ႔ဖုန္းနံပါတ္ရွိေသာ္လည္း ဖုန္းမဆက္ဝံ့ေတာ့ပါ။ ရန္ကုန္သုိ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ေရာက္ေသာ္လည္း သူ႔ထံမသြားခဲ့ပါ။ သူ႔ကုိတားလွ်င္ ဆရာလုပ္သည္ ထင္မည္စုိးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါ၏။ တားမရမွန္း သိေသာ္လည္း တားမိမည္မွာ အမွန္ပင္။
‘ေနာင္ရုိးအရွင္ စာသင္သားျဖစ္ေလသေလာ’
စာေရးသူ နာယကမျဖစ္ခင္ နာယကေလာင္းဘဝ၌ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ရွိစဥ္က ေလာကဓံကုိမခံႏုိင္၍ တုိက္ေျပာင္းေတာ့မည့္အေၾကာင္း ၾကားရသည့္အခါ မိမိကုိယ္တုိင္ သူ႔ထံသြား၍ လပုိင္းေလးေလာက္ ေအာင့္အီးသီးခံေပးဖုိ႔၊ ေမြးေန႔ေက်ာ္လြန္က အားလုံးေအးေဆးျဖစ္သြားေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာကာ ေမတၱာရပ္ခံ တားျမစ္ခဲ့ဖူးေလသည္။ ထုိစဥ္က သူသည္ မိမိဆႏၵကုိ လုိက္ေလ်ာခဲ့ဖူးေလသည္။
ေနာက္တစ္ႀကိမ္၌မူ ဘုရင့္ေနာင္ ေဖာင္ဖ်က္သည့္ ေနာင္ရုိးအသြင္ေဆာင္ကာ ရန္ကုန္ေျပာင္းေတာ့မည့္အေၾကာင္း လာေလွ်ာက္ေလ၏။ စာအုပ္စာတန္းေတြလည္း အားလုံးေပးပစ္၊ စြန္႔ႀကဲပစ္ခဲ့ၿပီးၿပီျဖစ္၍ တားလည္းအက်ဳိးရွိေတာ့မည္ မထင္ရကား လုံးဝမတားျဖစ္ခဲ့ေပ။ ယခင္တစ္ခါ တားခဲ့ဖူးျခင္းေၾကာင့္ မတားႏုိင္ေစရန္ ယခုကဲ့သုိ႔ တိတ္တဆိတ္ ႀကဳိတင္စီစဥ္ခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္ေပမည္။
ယခု ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္၌ကား မျပင္ေတာ့ၿပီဟု ၾကားရျပန္၏။ မုိးျပာဝါဒကုိ သုဓ္သင္ႏုိင္ခဲ့၍ သာသနာေတာ္တစ္ရပ္လုံးက ခ်ီးက်ဴးၾက၊ ၾကည္ညဳိၾက၊ ေလးစားၾကႏွင့္ အေတာ္ပင္ ေအာင္ျမင္ခဲ့သူတစ္ပါး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သာသနာေရးဌာနမွ အရာရွိတစ္ဦးက မိမိအား ဦးဣႏၵာစရိယကုိ ေက်းဇူးတင္ဖုိ႔ေကာင္းတယ္။ တကယ္ဆုိ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ဘြဲ႕တံဆိပ္ေတာင္ ေပးသင့္တာဟူ၍ ေလွ်ာက္ဖူးေလသည္။ ထုိအရာရွိေလွ်ာက္ထားသည့္အတုိင္း ဘြဲ႕တံဆိပ္တစ္ခုခု ခ်ီးျမႇင့္မည္ဆုိလွ်င္ စာေရးသူဦးေဆာင္ကာ ျဖစ္ႏုိင္မည္ဟုယူဆကာ လူဝတ္လဲမည့္အစီအစဥ္ ျပင္ဆင္ႏုိင္ဖြယ္ရွိ/မရွိ စုံစမ္းရျပန္၏။ ထုိအခါ ေနာင္ရုိးစီမံကိန္းႀကီး ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႕ရျပန္ပါသည္။
‘ပါရမီကုန္ၿပီဟူ၍သာ’
အခ်ဳိ႕ေသာႏုိင္ငံေက်ာ္ေတြလုိ ရႈပ္ေပြသံလည္းမၾကားရ။ သာသနာေတာ္မွာ မေပ်ာ္ေမြ႕သူလည္း မဟုတ္၊ သာသနာေရးေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား မေအာင္ျမင္ျခင္းဟူ၍လည္းမရွိပါဘဲ တားဆီးမရေလာက္ေအာင္ လူဝတ္လဲလုိစိတ္မ်ား ေပၚေပါက္ေနသည္မွာ အံ့ၾသစရာေကာင္းေနေပ၏။ ပါရမီက ဤမွ်ပင္ဟူ၍သာ ေျပာရေတာ့မလုိပင္။
မစုိးရိမ္စာသင္သား လူထြက္သြားၿပီလုိ႔ၾကားတယ္ ဟုတ္ပါသလားဘုရား ဆရာေတာ္သိပါသလားဘုရား ဆရာေတာ္ၾကားမိပါရဲ႕လားဘုရား ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာ ဖုန္းထဲမွ ၾကားရ၏။ မူလအစီအစဥ္ေတာ့ရွိေၾကာင္း၊ ယခုထြက္မထြက္ေတာ့ မသိရေသးေၾကာင္း ျပန္ေျဖရသည္က မ်ားေလသည္။ မယ္ေတာ္ႀကီး ေဒၚေပါေရႊထံ ဖုန္းဆက္ေမးၾကည့္မွသာလွ်င္ အတိအက်သိရပါေတာ့၏။ 9.5.2012 ရက္ေန႔၌ လူထြက္သြားသည္။ တုိက္ခန္းတစ္ခုမွာေနသည္။ ေနရပ္လိပ္စာ မသိရေသး၍ လူခ်င္းမေတြ႕ရေသးဟု ဆုိေလ၏။
ႏွေျမာၾကသူမ်ားလည္းရွိမည္။ သနားၾကသူမ်ားလည္းရွိမည္။ ဝမ္းသာၾကသူမ်ားလည္းရွိမည္။ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကသူမ်ားလည္းရွိမည္။ ထုိအထဲတြင္ ႏွေျမာတသျဖစ္ၾကသူကမ်ားေလသည္။ သီတဂူၾကယ္တစ္ပြင့္ အရွင္ပညာနႏၵက ဝမ္းနည္းပက္လက္ေျပာရွာ၏။ ႏွေျမာလုိက္တာကုိယ္ေတာ္ စာတတ္ေပတတ္ႀကီး ဟူ၏။
‘ခ်ီးက်ဴးထုိက္ေသာ ရွင္လူထြက္’
ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကား ရဟန္းေတာ္တစ္ပါး လူဝတ္လဲျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ႏွေျမာၾကသည္ျဖစ္ေစ၊ သနားၾကသည္ျဖစ္ေစ၊ စိတ္ဆုိးၾကသည္ျဖစ္ေစ၊ ဝမ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ပြဲခံၾကသည္ျဖစ္ေစ၊ မည္သူက မည္သုိ႔ပင္ စိတ္ခံစားၾကေစကာမူ၊ ထုိအရာမ်ားကုိ အေလးဂရုမျပဳဘဲ လူထြက္ရဲေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ ခ်ီးက်ဴးရမည္ ျဖစ္ေပသည္။
‘အေခ်ာင္စား ေအာင္းေကာင္ႀကီးမ်ား’
ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔ သာသနာေတာ္၌ လူထြက္ထုိက္ေသာ အျပစ္မ်ားက်ဴးလြန္ထားပါလ်က္ လူမထြက္ဘဲ ေအာင္းၿပီးမွိန္းေနၾကသူမ်ားရွိပါသည္။ ၄င္းတုိ႔သည္ သူတုိ႔ကုိယ္သူတုိ႔ ရဟန္းမဟုတ္ေတာ့မွန္း သိပါေသာ္လည္း ပရိသတ္ကုိ ဆက္ဆံရာ၌ ဘာေကာင္ႀကီးလုိလုိ ညာေကာင္ႀကီးလုိလုိ အေကာင္ႀကီးထင္ေအာင္ ခပ္တည္တည္ျဖင့္ အေကာင္လုပ္ေနတတ္ၾကေပသည္။ ထုိသုိ႔ ေအာင္းၿပီး အေကာင္လုပ္ေနသူမ်ားကုိ ေအာင္းေကာင္ႀကီးမ်ားဟု ေခၚပါသည္။
လူလည္းမထြက္ရဲ လုပ္ကုိင္စားေသာက္ရမည္ကုိလည္း ေၾကာက္လန္႔ေနၿပီး၊ ရဟန္းသီလကုိလည္း မေစာင့္ထိန္းခ်င္ဘဲ အေခ်ာင္စား ေအာင္းေကာင္ႀကီးမ်ားျဖစ္ပါ၏။
ထုိေအာင္းေကာင္ႀကီးမ်ားကုိ သာသနာေတာ္၌ ရွိေနေသာအားျဖင့္ သာသနာလည္း အက်ဳိးမမ်ား၊ ကာယကံရွင္ကုိယ္တုိင္လည္း အက်ဳိးမမ်ား၊ တပည့္ဒကာ ဒကာမမ်ားလည္း အက်ဳိးမမ်ားေပ။ ၄င္းတုိ႔သည္ ေန႔စဥ္ ပတ္ဝန္းက်င္ကုိ ငရဲေပးေနသကဲ့သုိ႔ ၄င္းတုိ႔ကုိယ္တုိင္လည္း ေန႔စဥ္ ငရဲလုိင္စင္ယူျခင္း ငရဲသက္တမ္းတုိးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေနၿပီးသားျဖစ္ေပသည္။ သာသနာ့အမႈိက္ သာသနာ့အညစ္အေၾကးမ်ား ျဖစ္ပါ၏။
ရႈတ္ခ်ထုိက္သူမွာ ထုိေအာင္းေကာင္ႀကီးမ်ား ျဖစ္ေပသည္။ ျဖစ္ႏုိင္လွ်င္ DNA နည္း၊ CID နည္းတုိ႔ျဖင့္ သန္႔ရွင္းပစ္ရမည္သာျဖစ္ပါသည္။
‘ဧရာမသတၱိခဲ’
လူဝတ္လဲလွ်င္ လက္ညႇဳိးထုိးခံရမည္ကုိ သိပါလ်က္၊ တံေတြးကြက္ထဲ ပက္လက္ေမ်ာ္ရေတာ့မည္ကုိ သိပါလ်က္၊ ဆင္းရဲခ်ဳိ႕တဲ့ နိမ့္က်စြာ ေနထုိင္ရေတာ့မည္ကုိ သိပါလ်က္၊ ေအာင္းေကာင္ႀကီးမ်ားလုိ ေအာင္းမေနၾကဘဲ လာမည့္ေဘးေျပးေတြ႕ကာ ေလာကဓံကုိ ရင္ဆုိင္ရဲသည့္ သတၱိျဖင့္ လူဝတ္လဲသူမ်ားသည္ ဧရာမသတၱိခဲႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ ထုိသတၱိခဲမ်ားသည္ ေအာင္းေကာင္ႀကီးမ်ားလုိ တစ္ဘဝတစ္နပ္စာအတြက္သာ ကြက္ၾကည့္သူမ်ားမဟုတ္ဘဲ သံသရာေဘးကုိ ေမွ်ာ္ေတြးကာ လက္ရွိအခြင့္ အေရးမ်ားကုိ စေတးဝံ့သူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ဤအခ်က္တစ္ခုတည္းႏွင့္ပင္ ၄င္းတုိ႔၏ သိကၡာသမာဓိကား ေလးစားဖြယ္ေကာင္းေနေပေတာ့၏။
မေပ်ာ္၍ လူထြက္သည္ကုိ ဘုရားမရႈတ္ခ်ပါ။ မထုိက္တန္ဘဲ အပူေဇာ္ခံေနသည့္ ဒုႆီလမ်ားကုိသာ ဘုရားရႈတ္ခ်ခဲ့ပါသည္။ (အဂၢိကၡေႏၶာပမသုတ္၊ ဥေပါသထသုတ္တုိ႔ သက္ေသတည္ေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။)
ျပဳျပင္ၾကပါ ေရႊျမန္မာ။
ျပဳျပင္ၾကပါ ေရႊျမန္မာ။
‘ေတြးဆလုိ႔ ေဖးမၾက’
လူဝတ္လဲလာသူ၊ သာသနာမွာ မေပ်ာ္ေမြ႕ မေနႏုိင္၍ လူ႔ဘဝသုိ႔ ကူးေျပာင္းလာသူမ်ားသည္ သာသနာအေပၚလည္း ျပန္လည္ေက်းဇူးျပဳႏုိင္မည့္သူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ရပ္အက်ဳိး ရြာအက်ဳိး သယ္ပုိးၾကဦးမည့္ မ်ဳိးခ်စ္ပုဂၢဳိလ္ႀကီးမ်ားလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ၎တုိ႔၏ စပ္ကူးမတ္ကူးကာလ၌ ေတြ႕ႀကဳံရမည့္ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး စသည္တုိ႔ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ဒုကၡ သုကၡ အဝဝကုိ လက္တြဲေခၚယူျခင္း၊ ကူညီေျဖရွင္းျခင္းျဖင့္ လူ႔ေဘာင္ေလာကအသစ္သုိ႔ အလြယ္တကူ ဝင္ေရာက္ခြင့္ေပးျခင္းသည္သာလွ်င္ သာသနာႏွင့္ လူမ်ဳိးအတြက္ ေကာင္းေသာ စြမ္းေသာ ေဆးတစ္ခြက္ျဖစ္ပါေၾကာင္း တင္ျပအပ္ပါသည္။
(ေမတၱာရွင္ဆရာေတာ္ အရွင္ဇဝနလည္း လူထြက္သြားသည္။ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ကျဖစ္၏။ ယခုဆုိလွ်င္ သူ႔အုိးသူ႔အိမ္ႏွင့္ ကေလးႏွစ္ေယာက္ပင္ ရရွိေနေပၿပီ။ ယေန႔ ၆.၁၀.၂၀၁၇ ရက္ေန႔မွာ လာရိႈး မဘသ ဆရာေတာ္ အရွင္အကၤုရလည္း လူထြက္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သူ၏ ေဖ့စ္ဘုတ္အေကာင့္မွ ေၾကညာထားေလသည္။ ဤသို႔ေသာ တုိက္ဆုိင္မႈမ်ားေၾကာင့္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္က ေရးသားခဲ့ေသာ ဤေဆာင္းပါးကို မဟာဝီရ စာဖတ္ပရိသတ္အား ျပန္လည္မွ်ေဝတင္ျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။)
ဝီရသူ (မစိုးရိမ္)
6.10.2017
(၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလထုတ္ မဟာဝီရ ရသစုံမဂၢဇင္းပါ ဝီရသူ(မစုိးရိမ္)၏ ေဆာင္းပါးအား ကူးယူေဖာ္ျပသည္။)
